Stel, je zit 'opgesloten' in een klein onderzoeksstation op Antarctica en een seriemoordenaar begint zijn ding te doen. Waarschijnlijk niet helemaal het scenario dat je voor ogen had toen je thuis je thermo onderbroeken aan het inpakken was.

Op basis van series als Trapped en Fortitude zou ik graag de volgende hypothese opwerpen: sleur wat acteurs en een camerateam naar een afgelegen plek in de sneeuw, doe alsof er iemand op beestachtige wijze om het leven is gebracht, monteer er wat duistere geluidseffecten onder en je hebt een lekkere serie. Trapped bewees het, Fortitude bewees het en ook The Head probeert deze stelling nu extra kracht bij te zetten. Probeert, want ondanks dat deze nieuwste van HBO Asia alle juiste ingrediënten uit de kast heeft getrokken, weet hij het niveau van zijn voorgangers helaas niet aan te tikken. Kan gebeuren. Een penne all’arrabbiata heeft ook maar een paar ingrediënten en toch zijn er koks die zelfs zo’n simpel recept helemaal weten te verkloten. Al is het met The Head ook weer niet zó erg gesteld, dus mijn claim is nog niet helemaal weerlegd.

Cluedo

Het onderzoeksstation Polaris VI staat op het punt om voor zes maanden te worden ondergedompeld in een alles opslokkende duisternis. De Antarctische winters zijn lang en donker, dus pakt het gros van de wetenschappers z’n spullen om in vriendelijkere oorden te overwinteren. Slechts een select gezelschap blijft achter om te voorkomen dat de pinguïns er met de zorgvuldig aangelegde voorraad Bifi worstjes vandoor gaan. Wanneer de ‘vluchters’ na een half jaar terugkomen, is het net alsof ze de slotscène van een Quentin Tarantino film binnenwandelen. Het researchcentrum is veranderd in een opslagplaats voor hevig verminkte, dode lichamen. Er lijkt slechts één – nogal getraumatiseerde – overlevende te zijn en er is stevig potje Cluedo nodig om te achterhalen wat er zich in godsnaam allemaal op die uit de kluiten gewassen ijsberg heeft afgespeeld.

Het is net alsof ze de slotscène van een Quentin Tarantino film binnenwandelen.

Het einde

The Head is niet zo goed als de trailer – wellicht – doet vermoeden. Er valt nogal wat op dit brouwsel van HBO Asia aan te merken. Het acteerwerk is niet om over naar huis te schrijven en – in tegenstelling tot Trapped en Fortitude – heeft de cast nagenoeg geen echte sneeuw gezien. Bijna de gehele serie is opgenomen in een overdekte studio van 2.000 m2 en dat is pijnlijk zichtbaar. Een rode vriesneus is gewoon een stuk minder overtuigend als hij door de grimeuse met een sponsje is aangebracht. Ook het feit dat een groot deel van de scènes zich in het donker afspeelt – en je bijna een nachtkijker nodig hebt om te zien wat er allemaal gebeurt – draag niet bij aan de kijkbaarheid. Het is allemaal dus niet fantastisch, maar de opzet van het verhaal maakt nieuwsgierig en dat zorgt ervoor dat je deze uiteindelijk toch redelijk eenvoudig uit kunt kijken. De beloning van The Head zit ‘m in de staart. Door een verrassende plottwist schiet deze gezapige whodunnit in de laatste veertig minuten op de valreep nog even van een 6,5 naar een 7. God, wat is het toch heerlijk om – ondanks al die honderden uren bingen – nog steeds zo’n ontzettend naïeve seriekijker te zijn. Zelfs de meest voor de hand liggende verhalen laten mij uiteindelijk in totale verbazing achter. Benieuwd of jullie sneller in de gaten hebben hoe de vork in de steel zit. Waarschijnlijk wel.

• HBO Asia (2020)
• Een soort Cluedo op Antarctica
• 45 minuten per aflevering
  

• Deel