The North Water: Colin Farrell als amorele walvisvaarder
The North Water
De erbarmelijke avonturen van een stel 1.0 walvisvaarders aan het begin van de negentiende eeuw.
Deze samenwerking tussen de BBC en de Amerikaanse zender AMC brengt ons een historisch drama over 1.0 walvisvaarders die begin 1800 hun leven riskeren op de noordpool.
Zo nu en dan struikel je over een serie die exact lijkt op de liefdesbaby van twee andere series. Alsof de maker in kwestie zijn favoriete tv-shows in een blender heeft gekletterd om er de ultieme binger van te maken. Zo leek The Morning Show het gevolg van de kruisbestuiving tussen The Newsroom en The Loudest Voice, had Snabba Cash veel weg van een Scandinavische mash up van Mocro Maffia en StartUp en combineerde Industry de financiële wereld van Bad Banks met het schokeffect van Euphoria. Met de verfilming van Ian McGuire’s boek The North Water hebben ook AMC en de BBC een serie de wereld in geslingerd die doet denken aan illustere voorgangers. Hun vijfdelige miniserie over een stel onverschrokken walvisvaarders vertoont namelijk wel heel erg veel overeenkomsten met de deprimerende schoonheid van Taboo en het eerste seizoen van de anthologieserie The Terror. Een meer dan prima huwelijk, als je het mij vraagt. Ik zou er als getuige zonder blikken of blozen mijn handtekening onderzetten.
Zedeloosheid op zee
Het is ergens begin 1800 en een boot vol avonturiers maakt zich klaar om – net als in het eerste seizoen van The Terror – het kruiende ijs van de noordpool te trotseren. Ditmaal niet op zoek naar een snellere handelsroute richting Azië, maar om de wateren rond Canada van wat walvissen te ontdoen. Ook Patrick Sumner – een Ierse arts die nog aan het bekomen is van zijn oneervolle ontslag uit het leger – heeft zijn naam op de bemanningslijst laten zetten. Eenmaal op volle zee komt hij er al snel achter dat hij wordt omringd door zedeloze ploerten die niet alleen hun vrouw en kinderen, maar ook alle normen en waarden aan wal hebben achtergelaten. Met name Henry Drax – gespeeld door Colin Farrell – spant de kroon. Het amorele gedrag van de norse harpoenier zorgt voor totale chaos aan boord en Patrick krijgt daardoor steeds meer spijt van zijn beslissing om het ruime sop te kiezen.
Ik zat aflevering na aflevering klaar om die zilte zweem vol over mijn longen te nemen.
1+1=3
De BBC ging in het recente verleden al vaker de samenwerking aan met hun Amerikaanse collega’s en dat heeft ze met I May Destroy You, Normal People en His Dark Materials geen windeieren gelegd. Deze keer slaan de Britse publieke omroep en AMC de handen ineen en dat heeft een serie opgeleverd die vooral liefhebbers van ongefilterde mistroostigheid niet aan zich voorbij mogen laten gaan. Je kunt namelijk veel van The North Water zeggen, maar gezellig is het allemaal niet. Het zijn dertig flink gefrustreerde kerels – aangevoerd door een sublieme Colin Farrell – die tussen de kabbelende ijsschotsen vechten voor hun leven. Leuk! Cinematografisch is het – net als het Taboo van regisseur Steven ‘Peaky Blinders‘ Knight – donker en zwaarmoedig. Niet de vrolijkste sfeer, maar het ziet er wel heel erg mooi uit. Hetzelfde kan gezegd worden van de algehele aankleding. Historische drama’s ogen soms wat gekunsteld, maar daar is bij The North Water totaal geen sprake van. Het ziet er allemaal zo geloofwaardig uit, dat de geur van zweterige bootjongens – die al weken niet gedoucht hebben – bijna je woonkamer binnen dwarrelt. En ik zat aflevering na aflevering klaar om die zilte zweem vol over mijn longen te nemen. Ik kan jou van harte aanraden hetzelfde te doen.
BBC 2