Thriller zoals een thriller bedoeld is
The Sinner
Vrouw steekt in een vlaag van onverklaarbare woede een wildvreemde overhoop en ziet haar hele wereld in duigen vallen.
We zijn er allemaal wel eens met ons hoofd niet helemaal bij.
We zijn er allemaal wel eens met ons hoofd niet helemaal bij. Je weet wel, de voordeur achter je dichttrekken, terwijl de sleutels nog op de eetkamertafel liggen. Dat werk. Of wat dacht je van op zondagochtend bij de Lidl, met je gierende kater, een doos scharreleieren en twee kiwi’s proberen af te rekenen met je OV-chipkaart? Om nog maar te zwijgen over dat hitsige whatsappje aan je scharrel per ongeluk naar je moeder sturen. We’ve all been there. Heel ongemakkelijk, maar lang niet zo vervelend als op een stadsstrand een wildvreemde helemaal overhoop steken met een aardappelschilmesje en na afloop geen idee hebben waarom je dat eigenlijk gedaan hebt. Dat is in het kort de strekking van The Sinner en deze nieuwe van USA Network grijpt je vanaf aflevering één direct bij je strot. Echt waar. Beloofd.
Black out
Zo op het eerste gezicht heeft Cora haar leven aardig op de rit. Ze
heeft een prettig ogende man die ook nog eens belachelijk lief voor haar
is, een zoontje die ongetwijfeld ooit de left fielder van de New York Yankees gaat worden en een succesvolle family business
waar de telefoon de hele dag roodgloeiend staat. Nee, Cora heeft weinig
te klagen. Tijdens een dagje stoom afblazen bij de lokale zwemvijver
neemt haar leven echter een even onverwachtse als dramatische wending.
Zit ze het ene moment nog liefdevol een peertje te snijden voor de familie, het andere moment boort ze, in een vlaag van onverklaarbare woede, het schilmesje in de halsslagader van haar nietsvermoedende buurman. Met je klauwen onder het bloed en een strand vol getuigen heeft ontkennen weinig zin, dus niet veel later zit Cora in een blauwe pyjama achter slot en grendel. Vanuit haar cel probeert ze samen met forensisch onderzoeker Harry Ambrose te reconstrueren wat er precies gebeurd is en, belangrijker, waarom in hemelsnaam. Als kijker daal je samen met Cora af in haar meest donkere herinneringen en word je langzaam vastgezogen in een moeras vol geheimen, leugens en dwaalsporen.
Alles draait om het verhaal en dat verhaal staat
als een huis.
De ultieme binger
Voor gedoetjes en tierelantijnen hoef je niet bij The
Sinner te zijn. De verfilming van Petra Hammesfahr’s gelijknamige boek
doet niet aan poespas. Alles draait om het verhaal en dat verhaal staat
als een huis. Verwacht dus geen verpletterend mooie beelden en
krankzinnige dialogen, zoals in Fargo. Geen karakters die je, à la This Is Us, direct in je hart sluit en geen overweldigende miljoenenbudgetten als in Westworld of Game Of Thrones.
The Sinner houdt het redelijk sober en dat lijkt de serie eigenlijk
alleen maar ten goede te komen. Er valt helemaal niks af te dingen op de
acteerprestaties van Jessica Biel en Bill Pullman, maar het gaat
eigenlijk niet om hen, het gaat om het verhaal. Het is een ui die in
exact het juiste tempo van haar schillen wordt ontdaan. Recht naar de
kern. Iedere aflevering eindigt met een vraag waar je meteen het
antwoord op wil hebben. Wat dat betreft is The Sinner net een rolletje
stophoest, is de wikkel eenmaal los dan is er geen houden meer aan. Zorg
bij het opstarten van aflevering één dus maar voor een lege agenda,
want The Sinner is de ultieme binger en jij gaat voorlopig nergens heen.
- USA Network (2017)
- Het is nooit slim om een wildvreemde neer te steken met een aardappelschilmesje
- 45 minuten per aflevering