Tiger King: docureeks waar Louis Theroux jaloers op zou zijn.
Tiger King
Iedere reportage van Louis Theroux die je ooit zag, maar dan aan de steroïde. True crime documentaire waar je broek van afzakt.
Joe Exotic is de flamboyante eigenaar van een uit de kluiten gewassen 'dierentuin'. De zelfbenoemde tijgerkoning komt echter in zwaar weer terecht wanneer hij het moet opnemen tegen dierenrechtenactiviste Carole Baskin.
Kranzinnige cocktail
Het had eigenlijk een korte repo over reptielfetisjisten moeten worden. Beetje ouwehoeren met mensen die hun appartementje delen met een boa constrictor van twee meter. Dat werk. Het liep allemaal wat anders. Nooit had regisseur Eric Goode kunnen vermoeden dat hij zou uitgroeien tot de kroongetuige van een jarenlange strijd tussen de flamboyante, zelfbenoemde tijgerkoning Joe Exotic en ‘dierenrechtenactivist’ Carole Baskin. Goode belandde in een krankzinnige cocktail van wapens, drugs, brandstichting, doodsbedreigingen, veelwijverij, afgebeten ledematen, verwoeste gebitten, moderne slavernij en het mysterie rondom een verdwenen multimiljonair. Vijf jaar lang volgde hij de hoofdrolspelers van dit bizarre spektakel en dat leverde beelden op waar Frans Bromet en Louis Theroux – eerder al eens op bezoek bij Joe Exotic – een moord voor zouden doen.
Zelfs in de gemiddelde aflevering van Man Bijt Hond zie je dit soort figuren niet voorbijkomen.
Freakshow
Tiger King is heel erg vermakelijk en bij vlagen natuurlijk compleet waanzinnig, maar het zit – vind ik – niet zo goed in elkaar als eerdere docureeksen van Netflix. We zijn toch vooral getuige van een stel opgefokte tokkies die de hele tijd ongegeneerd over de schutting lopen te krijsen. Je moet jezelf er continu aan helpen herinneren dat je niet naar 30 Minuten met Arjan Ederveen zit te kijken. Zelfs in de gemiddelde aflevering van Man Bijt Hond zie je dit soort figuren niet voorbijkomen. Het is een beetje een freakshow en daar is de lol op een gegeven moment wel vanaf. Het is leuk om bij Idols te grinniken om al die deelnemers zonder zelfreflectie, maar na verloop van tijd wil je ook wel eens iemand zien die daadwerkelijk wat kan. Ik wel tenminste. Het ontbeert Tiger King een beetje aan diepgang. Het is vooral een registratie van gebeurtenissen, terwijl er voor de echte onderzoeksjournalist zoveel interessante verhalen voor het oprapen liggen. Wat is er bijvoorbeeld gebeurd met de op mysterieuze wijze verdwenen miljonair en wat is de rol van Carole Baskin hierin? Er mag sowieso wel een vergrootglas op Baskin en haar onderdanige man, want die twee zijn ook niet helemaal zuiver op de graat. Hetzelfde geldt voor Jef Lowe – zakenpartner van Joe Exotic – en Doc Antle, een narcistische wild life goeroe met een harem vol vrouwen met het Stockholmsyndroom. Er worden allerlei (suggestieve) uitlatingen over hen gedaan, maar omdat Goode daar niet dieper induikt, ontstijgt het het niveau van ongestraft moddergooien eigenlijk nooit. Jammer. Gemiste kans. Neemt niet weg dat Tiger King – in tijden van coronaquarantaine – een prima recept is tegen de onherroepelijke verveling. En na afloop voel je je waarschijnlijk ook nog wat beter over jezelf. Dat is altijd mooi meegenomen.
- Netflix (2020)
- Soort 30 minuten met Arjan Ederveen, maar dan echt.
- 45 minuten per aflevering