Als eerste binnen je familie studeren: 'Mijn ouders hadden geen flauw idee wat studeren inhoudt'

Als eerstegeneratiestudent, persoon waarvan de ouders niet hebben gestudeerd, ervaar je vaak verschillende obstakels wanneer je als eerste van de familie gaat studeren. We vroegen aan onze Spot On community hoe zij dat hebben ervaren.

De overgang van middelbare school naar universiteit brengt voor iedereen spanning met zich mee, maar voor hen die als eerste in hun familie gaan studeren, is het vaak extra spannend. Naast dat zij de angst voelen om te falen, dealen zij ook met de financiële en sociale struggles. We spraken vier voormalig studenten die deze struggles op de universiteit ervaren.

Anoniem (43)

Studie: master Sociologie

“Ik kom uit een gezin van acht kinderen waarvan alle acht een HBO- of WO-opleiding hebben afgerond. Mijn ouders zijn beiden niet naar school geweest en hun Nederlandse lees- en schrijfniveau is heel laag (Arabisch juist wél goed). Mijn ouders begrepen wel hoe belangrijk school was. Ze zorgden voor de juiste omstandigheden: op tijd slapen, tv-kijken op vaste tijden, veel buiten spelen, goed eten en tijd voor huiswerk. Het viel mij toen al op hoe andere ouders hun kinderen hielpen met hun huiswerk en bijvoorbeeld konden uitleggen hoe de tafels en staartdelingen werken, maar mijn ouders konden dat dus niet. Als oudste moest ik veel zelf uitzoeken en op de basisschool was er in de jaren ‘80 weinig aandacht voor leerlingen zoals ik. Dit zorgde voor onnodige leerachterstand. ”

Yasmine (23)

Studie: master Healthcare Management en bachelor Gezondheidswetenschappen

“Wat mij voornamelijk opviel toen ik op de universiteit zat, waren de verschillen in studentenlevens. Ik zag dat Nederlandse studenten het op veel vlakken vaak makkelijker hadden. Zo hadden hun ouders geld, zij betaalden voor hun studie en hun woning. Dus zij konden dan sneller op kamers wonen. Deze studenten hoefden naast hun studie te werken, hadden ook meer tijd om te leren dan ik voor mijn gevoel.”

In veel culturen is universiteit een soort statussymbool

Nancy (46) 

Studie: bachelor Creative Business (voorheen Media en Informatiemanagement)

“Als immigranten dochter was ik de eerste in mijn familie die ging studeren na de middelbare school. Mijn ouders hadden geen flauw idee wat studeren inhoudt. De ouders van mijn klasgenootjes gingen mee naar introductiedagen, hadden gesprekken over wat ze zouden willen studeren, of ze op kamers wilden gaan of juist niet. Dit deden mijn ouders niet, omdat ze dit niet kenden. Wat ik daar ging doen of hoe het voor mij was, leek niet relevant. Toen de universiteit te overweldigend voor mij was, besloot ik HBO te doen. Toen ik op verjaardagen vertelde dat ik naar de Hogeschool van Amsterdam (HvA) ging, sprak mijn moeder er vaak overheen: “Maar ze heeft ook op de universiteit gezeten". Introdagen bijwonen, studiefinanciering en boeken regelen en een kamer zoeken, deed ik allemaal alleen. In veel culturen is universiteit een soort statussymbool, daarom was het voor mijn moeder belangrijk dat ik naar de universiteit ging. Welke studie je doet, waarom en wat het voor jou als persoon van kleur betekent, is niet zo relevant, leek het.”

Melike (30)

Studie: bachelor Midden-Oosten studies

“Voor mij begon de zoektocht vóór de universiteit al. Welk profiel kies je? Wat ga je doen met je profielwerkstuk? Hoe ga je op zoek naar een goede studie of universiteit? Wat past er bij je? Ik kende bijna niemand die op de universiteit zat. Volgens mijn ouders was mijn keuze heel duidelijk: dokter worden, rechten studeren of een economische studie doen. Iets waarmee je jezelf later kon ‘redden’. Dat was het doel. Mijn keuze hierin was daarom heel beperkt.”

Meer lezen over dit onderwerp? Lees het interview over eerstegeneratiestudenten met Charisma hieronder.

Lees ook

17-01-2024

Charisma leefde van de voedselbank en ging als eerste van haar familie studeren: ‘Ik voelde me een buitenstaander op de universiteit’

• Deel