Tenicia (25) over jong moederschap van kleur: 'Positieve representatie is zo belangrijk'
- Artikel
- 05 jul 2024
- 7 minuten leestijd
Wanneer Tenicia de Jong (25) op jonge leeftijd trouwt en moeder wordt, wordt ze geconfronteerd met vervelende opmerkingen en stereotypen. Mensen vragen of ze is uitgehuwelijkt en gaan ervan uit dat haar dochter ‘een ongelukje’ was. “Jong moederschap van kleur verdient betere representatie.”
Jonge moeders van kleur krijgen vaak te maken met verschillende stereotypen en vooroordelen. Deze aannames komen voort uit een gebrek aan positieve representatie en leiden tot negatieve denkbeelden over hun capaciteiten, verantwoordelijkheden en keuzes. Een van die hardnekkige vooroordelen is bijvoorbeeld dat jonge moeders van kleur onverantwoordelijk zijn of onvoorbereid op het moederschap, iets wat bijdraagt aan een negatieve beeldvorming. Ook Tenicia krijgt hiermee te maken, en ze wil deze stereotypen graag doorbreken. Bij Spot On deelt ze haar verhaal.
Hoi Tenicia, wanneer kreeg je voor het eerst te maken met vervelende opmerkingen?
"Het begon al voordat ik moeder werd. Ik leerde mijn man kennen toen we beiden 18 jaar oud waren, en we trouwden toen we 22 waren. We waren dolgelukkig samen. Een werkrelatie vroeg toen een keer of ik wist dat ik ging trouwen, wat impliceerde dat ik uitgehuwelijkt was. Dat voelde zo vreemd, omdat ik zelf zo gelukkig was en het juist een bewuste keuze was. Ook de aanname dat ik met een oudere man zou zijn getrouwd, kreeg ik vaak te horen.”
Later, toen je moeder werd, kreeg je daar ook opmerkingen over?
"Ja, helaas wel. Vroeger was het heel normaal om jong een gezin te beginnen, nu lijkt dat een beetje ongewoon geworden. Ik denk dat dit ervoor zorgt dat mensen niet snappen waarom ik die keuze heb gemaakt. Bij mij heeft het er dan denk ik vooral mee te maken dat ik Surinaams ben, in combinatie met mijn leeftijd. Ik ben zo aan de vragen en opmerkingen gewend geraakt, dat ik ze steeds voor probeer te zijn. Een voorbeeld is toen ik aan het afrijden was. Tijdens de lessen vroeg de instructeur weleens naar mijn persoonlijke leven. Ik merkte dat ik al snel begon te vertellen over mijn man en dochter, omdat ik wist dat de vragen en aannames anders zouden komen. Ik wilde de clichés voor zijn en de waarheid delen, voordat iemand zijn eigen verhaal invulde. Het voelt soms alsof ik in twee werelden leef. Aan de ene kant ben ik gewoon een gelukkige jonge moeder, maar aan de andere kant moet ik constant bewijzen dat mijn leven niet problematisch is zoals velen misschien denken.”
Wat vind je de pijnlijkste opmerking?
"De pijnlijkste opmerking die ik heb gekregen is of mijn dochter ‘een ongelukje’ was. Dit is heel pijnlijk, omdat ik zoveel moeite heb gedaan om überhaupt zwanger te kunnen worden. Mensen begrijpen vaak niet wat er achter zo'n vraag schuilt. Ik heb een maagverkleining ondergaan om mijn vruchtbaarheid terug te krijgen, omdat ik door mijn overgewicht onvruchtbaar was. Dit was geen gemakkelijke beslissing. De operatie was zwaar en daarna had ik te maken met allerlei lichamelijke en mentale uitdagingen. Elke dag was een strijd om aan mijn nieuwe lichaam te wennen, om mezelf opnieuw te leren kennen.
Ik herinner me een moment vlak na de operatie toen ik me voor het eerst echt dun voelde. Ik stond voor de spiegel en herkende mezelf nauwelijks. De botten die ik voor het eerst voelde; het was alsof ik in een vreemd lichaam was beland. Dat was mentaal heel zwaar. Mensen zagen alleen het uiterlijke resultaat en zeiden dingen als: zo, je bent lekker afgevallen! Maar niemand begreep de diepere impact die het op mij had. Ik deed het niet voor het uiterlijk, ik deed het om mijn grootste wens te vervullen: moeder worden. Daarom raakt de vraag of mijn dochter een ongelukje was mij zo diep. Ze is het resultaat van mijn grootste wens die uitkwam, en dat is allesbehalve een ongelukje.”
Waar denk je dat deze stereotypen en vooroordelen vandaan komen?
"Ik denk dat veel van de stereotypen en vooroordelen over jonge moeders van kleur voortkomen uit een gebrek aan positieve representatie in de media. Als je naar televisieprogramma's kijkt, zoals 'Vier Handen op Eén Buik', zie je vaak een negatief en eenzijdig beeld van jonge moeders van kleur. Deze programma's tonen vaak de problematische situaties en versterken het beeld dat jonge moeders van kleur onverantwoordelijk zouden zijn of hun leven niet op orde hebben. Het is niet erg om in het moederschap tegen dingen aan te lopen of uitdagingen te hebben. Dat komt voor bij alle moeders, van alle achtergronden en leeftijden. En het is goed dat daar aandacht voor is. Maar het is wel vervelend wanneer het een stereotype wordt.
Er is weinig tot geen ruimte voor positieve verhalen van jonge moeders van kleur die hun leven goed op orde hebben en bewust voor het moederschap kiezen. Ik denk dat ze geen serie gaan maken over een Surinaamse of Antilliaanse tienermoeder waarbij alles mooi loopt, want daar zit geen drama of sensatie in. Maar dit gebrek aan positieve representatie zorgt er wel voor dat mensen hun beeld vormen op basis van de negatieve verhalen die ze zien. Wanneer je alleen maar verhalen hoort over jonge moeders van kleur die worstelen, neemt dat beeld de overhand.”
Hoe kunnen we deze stereotypen tegengaan?
"We hebben meer positieve representatie en content over jonge moeders van kleur nodig. Toen ik net moeder werd, zocht ik naar deze content. Ik begon te googelen, maar wat ik vond waren voornamelijk hulporganisaties voor tienermoeders. Ook in populaire moeder magazines en platforms zie je voornamelijk witte moeders in de dertig. Er is een groot gebrek aan diversiteit, niet alleen in termen van etniciteit, maar ook qua leeftijd en achtergrond. Dit zorgt ervoor dat mensen denken dat moeders van kleur zeldzaam zijn of niet succesvol kunnen zijn in hun moederschap. Het lijkt wel alsof onze verhalen er niet toe doen, en dat doet pijn. Toen ik uiteindelijk MomTalk.nl ontdekte, voelde het als een verademing. Hier zag ik vrouwen van kleur, met verschillende achtergronden en verhalen. Vanaf 15 juli neem ik MomTalk.nl officieel over en ik wil het een plek maken waar iedereen zich welkom voelt.”
Wat hoop je met het platform te bereiken?
"Ik wil een inclusieve plek creëren waar jonge moeders van kleur zich echt kunnen herkennen en hun verhalen kunnen delen. Moeders met verschillende uitdagingen, maar ook de dingen die ze zo bijzonder maken. Ik wil moeders met verschillende achtergronden een stem geven. Moeders met borderline, moeders met autisme, moeders met een handicap, moeders van verschillende leeftijden en culturele achtergronden – allemaal verdienen ze een plek waar hun verhaal gehoord wordt. Iets wat je bijvoorbeeld niet zo vaak ziet zijn zwangere buiken van vrouwen van kleur en andere diverse mama content. Ik hoop dat dit platform een bron van steun en inspiratie zal zijn, net zoals het voor mij was toen ik het ontdekte.”
Wat wil je andere jonge moeders van kleur meegeven die met dezelfde vooroordelen te maken krijgen?
"Als jonge vrouw word je vaak onderschat, maar daar moet je niet aan toegeven. Vertrouw op jezelf en weet dat jij het beste weet wat goed is voor jou en je familie. Laat je niet vertellen wat je wel of niet kan. Moederschap kan pittig zijn, maar als jij denkt dat je er klaar voor bent en ervoor wilt gaan, dan is dat alleen maar prachtig. Erken je eigen kracht en geef niet toe aan de vooroordelen van anderen.”
Lees ook
Immanuella begeleidt biculturele vrouwen na een miskraam: “In de Afro-gemeenschappen is zwangerschapsverlies een groot taboe”
