Famke (29) is abortusbuddy: “De mensen die ik begeleid hebben niemand”

Een abortusbuddy begeleid mensen naar en van de abortuskliniek. Sommige mensen willen namelijk liever niet alleen, maar durven of willen niemand anders in vertrouwen nemen. En dan heb je natuurlijk ook nog die anti-abortusdemonstranten waar je niet bepaald op zit te wachten. Famke vertelde in een interview met het Humanistisch Verbond meer over wat zij als abortusbuddy voor anderen kan betekenen.

Foto door Lotte Dale

Het abortusbuddyproject is opgezet door Samen naar de Kliniek. Ga naar de site voor meer informatie!

“Een paar jaar geleden hoorde ik via een voetbalteamgenootje over het bestaan van abortusbuddy’s. Ik had geen idee dat er demonstraties waren bij abortusklinieken. Toen ben ik me gaan inlezen en realiseerde ik me hoe belangrijk het is om je uit te spreken over zelfbeschikking. De tegenpartij schreeuwt gewoon heel hard. Ik ben van mezelf nogal activistisch ingesteld, en heb me aangemeld, maar ik ga niet mee als activist, ik ga mee als buddy.

Ik ben er puur voor de begeleiding van en naar de abortuskliniek, niet om hele diepe gesprekken te voeren over zelfbeschikking. Maar als mensen willen praten, weten ze wel dat ik onbevangen ben en ze niet zal hinderen in hun keuze. Die hebben voor zichzelf natuurlijk al gemaakt. En wanneer ze, nadat ik ze bij de kliniek heb gebracht naar buiten komen en zich bedacht hebben, loop ik natuurlijk nog steeds met evenveel liefde met ze mee. Ik ben voor keuzevrijheid.

Onderweg naar de kliniek krijg ik wel vaak vragen over andere kliniekbezoekers: heb je wel eens vaker iemand van mijn leeftijd gehad, bijvoorbeeld. Of: komen hier vaker mensen van mijn afkomst? Welke redenen hadden zij? Door je met anderen te vergelijken, zoek je onbewust bevestiging: doe ik het goede? Ik reageer daar zo nuchter mogelijk op en probeer abortus zo normaal mogelijk te maken. Voor mij is dat het ook: ik zie abortus als een normale medische behandeling. Al snap ik dat er emotioneel meer bij kan komen kijken. Om nog maar te zwijgen van wat je allemaal over je heen kunt krijgen met die demonstranten.

Ik ben een keer geïnterviewd door VICE en toen kreeg ik een heel trollenleger in mijn inbox, ik zou een moordenaar zijn, op zijn minst medeplichtig aan moord. Eerst moest ik er een beetje om lachen, maar op een gegeven moment realiseerde ik me dat dit mensen zijn die denken te kunnen bepalen wat andere mensen wel en niet met hun eigen lichaam mogen doen. Dat raakt me. Zelf zit ik in een hele andere bubbel, met allemaal gelijkgestemden. Ik kan over abortus praten en doe dat ook steeds vaker, omdat ik buddy ben. De mensen die ik begeleid hebben niemand. Ze vragen een buddy mee, niet zozeer omdat ze bang zijn voor eventuele demonstranten bij de kliniek, maar omdat ze niemand anders in vertrouwen durven of willen nemen. Die gedachte doet iets met me. Het maakt het buddy zijn dankbaar en belangrijk. Over abortus moet je zo open mogelijk kunnen praten.”

Dit artikel is afkomstig van de website van het Humanistisch Verbond en is geschreven door Nicolline van der Spek. 

Het Humanistisch Verbond
Vrij denken, samen leven. Het Humanistisch Verbond maakt zich sterk voor een menswaardige samenleving waarin iedereen gelijk wordt behandeld en vrij is het leven naar eigen wens vorm te geven. Vanuit die gedachte beschermen en versterken we een open klimaat en de vrije keuze voor abortus. Veel gemeenten hebben inmiddels een bufferzone om intimidatie bij abortusklinieken tegen te gaan. Dat is te danken aan onze lobby, acties en jouw steun. Ook lanceerden we openoverabortus.nl, de site die ruimte biedt voor alle ervaringen rondom abortus, en is door ons Ava opgericht: de eerste belangenorganisatie voor de rechten rondom anticonceptie en abortus. Hier lees je wat we nog meer doen.

• Deel