Doe maar gewoon
In juli Simone Atangana Bekono het schrijven van de NPO Cultuur nieuwsbrief over. Deze brief vol kunst en cultuur ploft iedere vrijdag op de digitale deurmat van onze abonnees. Voor wie, tot ons verdriet, nog niet is ingeschreven op deze wekelijkse parel, delen we haar overdenkingen ook hier.
Stel je voor. Je staat poedelnaakt in een koude zolderruimte. Tegenover je ligt iemand anders – ook naakt – op een bed. Om je heen: camera’s en felle lampen. Het is de bedoeling dat jullie nadoen hoe twee mensen seks hebben, en ergens in dit spel moet de ander jou eens flink op je billen gaant slaan. Het is doodstil in de ruimte, dan roept de regisseur ‘Actie!’
Het is mijn allergrootste nachtmerrie, maar als je acteur bent zou het zomaar eens kunnen dat je een intieme scène moet filmen. In aflevering Het was niet slecht, we doen het nu alleen beter van VPRO Cinema Extra duikt filmjournalist Noa Johannes dan ook in de wereld van intimiteitscoördinators: de mensen die dit soort scènes in films en series in goede banen leiden. Want hoewel wij als kijker een eindproduct te zien krijgen, wordt natuurlijk een hele filmcrew betrokken bij de choreografie die leidt tot een geloofwaardige zoen- of vrijpartij. Aan de hand van interviews met intimiteitscoördinators Markoesa Hamer en Anna van Schijndel en regisseurs Joosje Duk en André van Duren, krijgen we zo een kijkje achter de schermen van de scènes die we zo romantisch, schokkend, sexy of ongemakkelijk vinden. Want 007 krijgt de Bondgirl natuurlijk wel met zijn charmes in bed, maar iemand moet James Bond spelen, en iemand ook de vrouw die voor hem valt.
De verschrikkelijkste regieaanwijzing die een acteur voor een intieme scène kan krijgen, is dan ook ‘doe maar gewoon’. ‘Want,’ zegt Hamer, ‘er zit héél veel tussen je comfortzone en je grens. En in dat gebied maak je vaak intieme scènes.’


Simone Atangana Bekono
Simone Atangana Bekono is schrijver van zowel proza als poëzie, docent en redacteur. Ze debuteerde in 2017 met de dichtbundel hoe de eerste vonken zichtbaar waren. Daarna verscheen in 2020 haar debuutroman Confrontaties, die werd genomineerd voor de Libris Literatuurprijs 2021 en bekroond werd met de Hebban Debuutprijs, het Beste boek voor jongeren en de Anton Wachterprijs 2022 voor het beste literaire prozadebuut. Hierna schreef ze de novelle Zo hoog de zon stond (2022) en onlangs de dichtbundel Marshmallow (2024), waarvoor ze de Jan Campertprijs 2024 ontving. Ze treedt geregeld op in zowel binnen- als buitenland en haar werk is vertaald in onder andere het Engels, Frans, Afrikaans en Italiaans.
Vond je dit leuk?
Op de hoogte blijven?
Schrijf je in voor de NPO Cultuur nieuwsbrief en ontvang iedere vrijdag mooie, inspirerende en interessante tips. Van kunst tot film en van muziek tot theater, zo hoef je niets meer te missen!



