Hoe dans je als je niet mag dansen?
In Iran is dansen officieel verboden. Toch vinden dansers en choreografen een weg om hun kunst uit te oefenen. Als het lichaam wil bewegen, vindt het altijd een manier. Hoe dat gebeurt, laat Nastaran Razawi Khorasani zien in haar voorstelling This is not a dance.
Uit nieuwsgierigheid interviewt Nastaran Razawi Khorasani dansers en choreografen die wonen in Iran. Ze is op dat moment nog helemaal niet van plan om een theatervoorstelling te maken. Het enige wat ze wil, is antwoord op de vraag: hoe dans je als je niet mag dansen? De theatermaker gaat er namelijk vanuit dat er altijd wel een manier gevonden wordt. Je kunt het lichaam volgens haar nou eenmaal niet dwingen om stil te staan. En inderdaad, tijdens de gesprekken worden haar vermoedens bevestigd: er wordt nog volop gedanst.
Foto: Bas de Brouwer
Die conclusie geeft haar een gevoel van trots én wordt de drijfveer achter This is not a dance. Ze besluit dat ze de bijzonder krachtige en belangrijke verhalen van deze mensen niet voor zichzelf kan houden. Fragmenten uit de gesprekken zijn daarom ook letterlijk te horen tijdens de voorstelling (en in het Nederlands en Engels ondertiteld voor de mensen die geen Farsi spreken).
Wil je meer weten over hoe de voorstelling tot stand is gekomen? Luister dan naar deze aflevering van Kunststof (NTR).
Tijdens de voorstelling gaat Razawi Khorasani ook op zoek naar de definitie van dans. Want wat betekent dat nog wanneer het verboden is? En hoe kun je dan alsnog een dansvoorstelling maken? Die definitie blijkt voor haar een stuk breder te zijn. Ook in ronddwarrelend zand en heen en weer waaiende kleding aan een waslijn vindt ze dans. Het is beweging, plezier, vrijheid, samenzijn en een ode aan het lichaam. “Want in Iran is een zichtbaar lichaam al een daad van verzet”, vertelt de theatermaker in een podcast van Theater Rotterdam.
Hoe houden Iraniërs met een passie voor dans hun kunstvorm levend? Waar ligt de grens? En wat zien we niet? This is not a dance is een intense voorstelling over censuur, met een hoopvol randje. “In het zwartste, meest duistere van de wereld ben ik op zoek naar het licht. Wanneer begint er iets te groeien, waardoor je in beweging kunt blijven?”
This is not a dance is op 8 en 9 oktober te zien in Theater Rotterdam en op 29 en 30 oktober in Frascati in Amsterdam. Ben je benieuwd naar hoe de voorstelling wordt ervaren? Luister dan naar deze aflevering van Tussen Kunst en Katers (NTR).
Foto: Bas de Brouwer
Seshiekela Moerlie
Gaat het liefst iedere ochtend naar de film. En luistert met plezier elke dag naar dezelfde playlist: een mix van queer pop en Indonesische liedjes.
Vond je dit leuk?
Op de hoogte blijven?
Schrijf je in voor de NPO Cultuur nieuwsbrief en ontvang iedere vrijdag mooie, inspirerende en interessante tips. Van kunst tot film en van muziek tot theater, zo hoef je niets meer te missen!