"Muziek moet voelen als een gesprek tussen verleden en toekomst."
Als ik Damani Leidsman (bekend als Mushroom Mosis) op het podium zie in voorstellingen als Meer dan Bauxiet en ODO, lijkt alles vanzelf te gaan. Zijn warme stem glijdt soepel door melodielijnen. Zijn lichaam ademt de ritmes van de muziek. Maar achter die moeiteloze uitstraling schuilt een reis van experimenteren, leren en durven. Mushroom Mosis verovert de Nederlandse podia, werkt hij aan een nieuw album en zit even naast mij op de redactie van NPO Cultuur.
Het pad naar het podium
Met een stralende glimlach vertelt Damani over de oorsprong van zijn liefde voor muziek. "Ik ben opgegroeid tussen Nederland en Suriname, waar ik als kind al in aanraking kwam met muziek in de kerk en geweldige traditionele volksmuziek bij NAKS (Na Arbeid Komt Sport), een muziektheatergezelschap met een focus op het Afro-Surinaamse erfgoed. Voor mijn moeder was muziek geen keuze, maar een vanzelfsprekend onderdeel van het dagelijks leven. In mijn familie gold: als je niet kunt zingen, bespeel je een instrument. De vraag was niet óf je muziek zou maken, maar hóe.
Maar Damani’s reis in de muziek was niet altijd vanzelfsprekend. "Ik heb civiele techniek gestudeerd in Delft. Muziek was mijn bijbaan, een manier om geld te verdienen naast mijn studie." Leidsman werkte bij een drinkwaterbedrijf en als onderzoeksassistent op de Technische Universiteit. "En toen dacht ik: oh my god, ga ik dit de rest van mijn leven doen? Wat wil ik nou echt?" Het antwoord bleek simpel. "Ik ga vol voor de kunst." Maar die keuze kwam met obstakels. "De eerste tien jaren waren zwaar. Ik moest de eindjes aan elkaar knopen en stond standaard tweeduizend euro in de min. Ik moest hosselen: jassen ophangen in theaters, backing vocals inzingen voor rappers, steeds weer nieuwe bandjes oprichten." Gelijktijdig ontwikkelt Leidsman zich in zijn andere passie: dans, of beter: Africana dans (Afro-Kubaans, Afro-Baziliaans, Afro-Surinaams). "Met een grote groep gingen we langs allerlei podia en markten door het hele land. Het was financieel vallen en opstaan, maar het was ook een belangrijke periode van artistieke ontwikkeling."
Damani ontwikkelt zich muzikaal onder de naam Mushroom Mosis. "Dat was de naam van een van de bands waar ik in speelde. Iedereen verliet de band en ik bleef alleen over. Ik heb wel nagedacht over het houden van de naam, maar - net zoals Tina Turner - I'm keeping the name, baby!"
Van improvisatie naar regie
Waar Damani zich het meest thuis voelt? In de improvisatie. "Ik kom uit een traditie waarin muziek en context niet los van elkaar bestaan maar samenvallen in het moment. Je gaat van punt A naar punt B, naar punt C maar hoe je dat doet, dat weet je zelf in het moment. In jazz of gospel noemen we dat ruimte laten voor "catching the spirit." Daarbij is ook interactie met het publiek belangrijk. Tijdens mijn shows laat ik daarom ruimte voor spontaniteit. Soms stop ik midden in een nummer en geef ik de microfoon aan het publiek. Ik wil dat iedereen onderdeel wordt van het moment."
Toch beweegt hij zich inmiddels met zo'n zeventig voorstellingen per jaar in theaterwereld, waar alles strak geregisseerd en gerepeteerd is. "Dat was wennen. Ik vergeet mijn teksten al in mijn eigen muziek, laat staan die van een voorstelling! Nu moet ik iedere avond exact dezelfde tekst zeggen op exact dezelfde plek. Maar ik leer daar ook ervan. Het dwingt me om op een andere manier discipline toe te passen. Ik hou eigenlijk niet van die methode, maar ik kan het doen omdat ik met hele leuke mensen werk die ik oprecht aardig vind. Daar pas ik graag mijn manier van werken op aan."
Een nieuw album, een nieuwe fase
Momenteel werkt Damani Leidsman aan het nieuwe Mushroom Mosis album Trace Elements, waarop hij reflecteert op migratie, roots en het vinden van je plek in de wereld. "Het idee ontstond tijdens jamsessies met bandleden en vrienden die ook een migratieachtergrond hebben, zoals drummer Siegfried Hart en producer en toetsenist Terrance Green. We spraken veel over wat we meenemen uit onze geboortelanden, zowel fysiek als spiritueel. Wat laat je achter? Wat blijft bij je? Dat is de kern van dit album met de toepasselijke naam Trace Elements."
Muzikaal omschrijft de muzikant het als een mix van alternatieve R&B, soul en elektronische invloeden. "Ik geloof niet in genres als hokjes. Ik speel met klanken, met tradities, met sferen. Muziek moet voelen als een gesprek tussen verleden en toekomst."
Verantwoordelijkheid als maker
Damani ziet zijn rol als muzikant verder groeien dan alleen muziek maken op een podium. "Ik wil ook een eerlijke en inclusieve omgeving creëren. Wie krijgt kansen? Hoe verdelen we credits? Hoe zorgen we dat kunst toegankelijk blijft? Voor mij is dat net zo belangrijk als het optreden zelf."
Dit jaar staat in het teken van touren met verschillende muziektheatervoorstellingen, een albumrelease en misschien zelfs een reis naar Suriname. "Soms denk ik: moet ik niet gewoon terug naar het binnenland van Suriname en daar helemaal off the grid gaan? Maar dan besef ik: mijn voorouders zijn overal. Ze reizen met me mee, waar ik ook ben." Damani lacht. "Dus, afgezien van een vakantie, blijf ik voorlopig hier: op het podium, improviserend en experimenterend."
Het nieuwe Mushroom Mosis album Trace Elements is nog volop in de maak. Het is nog onbekend wanneer het album precies uitkomt, maar in ieder geval vóór 5 september 2025.
Rachel Pouwer
Theaterliefhebber. Muziekfreak. Cultuurnerd. Kunstmaniak. Van het rode pluche tot een modderig festival: Rachel snuift kunst en cultuur alsof haar leven er vanaf hangt. Rachel is een van de presentatoren van de podcast Tussen Kunst en Katers (NTR).
Vond je dit leuk?
Op de hoogte blijven?
Schrijf je in voor de NPO Cultuur nieuwsbrief en ontvang iedere vrijdag mooie, inspirerende en interessante tips. Van kunst tot film en van muziek tot theater, zo hoef je niets meer te missen!