Vijf jaar na Black Lives Matter
Elke vrijdag ploft Alma Mathijsens nieuwsbrief vol kunst en cultuur op de digitale deurmat van onze abonnees. Voor wie, tot ons verdriet, nog niet is ingeschreven op deze wekelijkse parel, delen we haar overdenkingen ook hier. Zo blijf je toch op de hoogte van Alma’s kijk op alles wat er nú te zien, te beluisteren of te bezoeken is in het culturele landschap.
Eigenlijk kan ik alleen maar zeggen: kijk dit. Op 1 juni 2020 stonden bijna 20.000 mensen op de Dam bij het Black Lives Matter-protest. Iets waar de organisatoren niet op hadden durven hopen. De documentaire Echo's van De Dam vraagt zich af waar we vijf jaar later staan. Met prominente personen als Sylvana Simons, Akwasi Ansah, Naomie Pieter, Mitchell Esajas en Jerry Afriyie blikken we terug op het protest, de hoop die daaruit ontstaan is en soms de teleurstelling die daarop volgt.
De gruwelijke beelden van verschillende mannen van kleur die vermoord worden door politie razen voorbij. In Nederland wordt Mitch Henriquez levenloos een busje in gesleept, in de VS drukt een agent zijn knie minutenlang op de nek van George Floyd.
‘We zien hier letterlijk hoe het leven uit een mens geperst wordt,’ zegt Sylvana Simons.
Op de Dam kwam alle woede van de demonstranten samen. Langzaam leek er iets te veranderen. Er volgde een excuus van de Nederlandse regering uitgesproken door Mark Rutte. Ook koning Willem Alexander maakte uiteindelijk zijn excuses. Dat was onmogelijk zonder het harde werk van alle activisten die te zien zijn in de documentaire. Een aantal jaren ervoor werden Mitchel Esajas en Jerry Afriyie nog afgebeeld in De Telegraaf als ‘staatsterroristen die een gevaar vormden voor de Nederlandse samenleving’. Inmiddels heeft Esajas een lintje ontvangen. Razende mensen hadden uit onvrede met zijn toekenning hun lintje ingeleverd.
‘Toen dat gebeurde dacht ik nu ga ik hem juist een extra mooie plek geven,’ zegt hij met een glimlach.
Hoewel de tijden niet hoopvol stemmen, blijven de sprekers onvermoeibaar doorgaan. Want stoppen is simpelweg geen optie.
Alma Mathijsen
Zal nooit ergens aankomen zonder snacks, zelfs in het theater smokkelt ze chips mee. Leest boeken het liefst in een keer uit, bij voorkeur in bad met extreem veel schuim en een bord pasta. Schrijft in de tussentijd romans over alles wat haar hart doet breken.
Vond je dit leuk?
Op de hoogte blijven?
Schrijf je in voor de NPO Cultuur nieuwsbrief en ontvang iedere vrijdag mooie, inspirerende en interessante tips. Van kunst tot film en van muziek tot theater, zo hoef je niets meer te missen!