De beste series van 2016

Het is weer 't einde van 't jaar, dus lijstjes tijd! Hier één met de lekkerste series van 2016. Hoe handig is dat?!

2016 bracht ons een stortvloed aan nieuwe series. De afgelopen jaren kon ik nog met droge ogen zeggen dat ik ‘t meeste wel gezien had, maar dit jaar was er geen houden meer aan. Animal Kingdon, Berlin Station, Dirk Gently’s Holistic Detective Agency, Falling Water, Good Girls Revolt, Houdini & Doyle en StartUp, ze staan allemaal nog op de watchlist en de eerste moetkijkers van 2017 dienen zich alweer aan. De stress! Ondanks het enorme aanbod heb ik er toch weer wat pareltjes uit weten te vissen. Het is een lijstje geworden waar je het roerend mee eens of hartgrondig mee oneens kunt zijn. Het is in ieder geval een lijst die laat zien wat er allemaal te kijken valt en dat is sowieso handig. Toch? Vind ik wel. Knak dus nog even de knokkels, want het is scrolling time!

Klik op de titels voor meer info.

This Is Us (NBC)

Beste serie van ‘t jaar. Misschien wel de beste serie van de afgelopen jaren. Heerlijk lieve emo-tv zonder dat het moralistisch en pathetisch wordt. Een feest van herkenning en de aanleiding om de telefoon op te pakken en te bellen met de broer die je al jaren niet sprak.

The Night Of (HBO)

Als de maker van The Wire weer een serie maakt, dan weet je wat je te doen staat… Kijken! The Night Of is een kettingbotsing van beelden die zo uit Anton Corbijn’s Hasselblad hadden kunnen rollen. Esthetisch verantwoorde rauwness. De schoonheid van roestend ijzer en verweerd beton. Het is acht uur televisie kijken met een heerlijke knoop in je maag.

Vinyl (HBO)

Door nagenoeg iedereen neergesabeld en door HBO al na één seizoen de nek omgedraaid, maar ik heb van Vinyl gesmuld en mezelf stilletjes in slaap gehuild toen hij gecancelled werd. Het uitgewoonde, smerige en levensgevaarlijke New York van de 70’s, bergen snuifpoeder en evenzoveel muziek. What’s not to like?!

Westworld(HBO)

Losjes gebaseerd op de gelijknamige film uit ’73 en uit ‘t geniale brein van de man die ons ook ER en Jurussic Park bracht. Geproduceerd door rampen- en spektakelkoning J.J. Abrams (Lost, Armageddon, Star Wars) en Jonathan Nolan, geestelijk vader van Memento en schrijver van de Dark Night-reeks. Alsof dat nog niet genoeg reden is om te kijken, zitten er ook nog eens een heleboel cowboys, indianen, piemels en boobies in. Waar wacht je nog op?!

The Crown (Netflix)

Één van de duurste Netflixproducties and it shows.. Een onnavolgbaar ingetogen Claire Foy zet een zeer overtuigende Queen Elizabeth neer, die al op jonge leeftijd moet zien uit te vogelen hoe je ‘t makkelijkst naar de wc kan in een jurk van 36 kilo. Een slow burner die pas net op gang komt en alles in zich heeft om een kroonjuweel te worden.

American Crime Story (FX)

Ieder seizoen een misdaad uit de Amerikaanse geschiedenis die zijn weerga niet kent, te beginnen met een te grote hand in een te kleine handschoen: The People vs O.J. Simpson. Belachelijk sterke cast – I see you John Travolta! – , sterk en opvallend onbevooroordeeld scenario en heel mooi in beeld gebracht.

Marcella (ITV)

De man achter The Bridge bedacht een Sarah Lund (The Killing) op Britse bodem. Alles wat je lekker vindt aan die Scandinavische grimmigheid zit verpakt in Marcella. Pak de prozac er dus maar bij ’cause you’re in for a hell of a ride!

The Young Pope (HBO, Canal+, Sky)

Als de Neymar, Suarez en Messi van televisie de krachten bundelen om samen een serie te maken, heb je dan nog meer redenen nodig om te kijken? Dat Jude Law en Diane Keaton hier in zitten? Dat ‘t gaat over een narcistische Paus met schijt aan alles? Is dat wél genoeg? Kijken!

Billions (Showtime)

Deze gaat over mannen die hitsig worden van macht. Macht door kennis en de positie die ze bekleden, maar bovenal macht door geld. Heel veel geld. Cash. Knaken. Pegulanten. Ping. Slappe was. Duimkruid. 12 afleveringen armpjedrukken voor de ogen. Lekker.

Hap And Leonard (SundanceTV)

Als Quentin Tarantino een serie zou maken, dan was het deze. Een opeenstapeling absurde dialogen om van te watertanden en heel veel onfunctioneel geweld. Ook zit Michael Kenneth Williams erin en die speelt uit principe alleen in goeie series. The Wire, Boardwalk Empire, The Spoils Before Dying, The Night Of en nu dus Hap & Leonard. Lekker bezig, Michael!

Queen Sugar (OWN)

De vrouwen achter Selma (Eva DuVernay en Oprah) maakte opnieuw een Dirrrrrty South sudderaar. Je weet wel, die smorende vibe die ook in Treme zat. Lekker, maar op de achtergrond voel je ook altijd de zwarte bladzijden uit de Amerikaanse geschiedenis. Deze spagaat is in Queen Sugar ook duidelijk voelbaar en dat maakt het een even gelaagde, als spannende serie om naar te kijken.

Atlanta (FX)

Donald Glover beukt niet alleen onder de naam Childish Gambino dikke hits de ether in, hij maakt ook televisie. Hele goeie televisie. Hele goeie “is-er-dan-niks-wat-deze-gozer-niet-kan?” televisie. Het is hangen met je boys, maar dan verpakt als tv-format. Het is chillen met hier en daar een glimlach.

The OA (Netflix)

Het zwarte schaap. Het buitenbeentje. The odd one out. De excentriekeling. De vreemde snoeshaan. De rare kwibus. Maar toch je beste vriend.

11.22.63 (Hulu)

Wat als Aaliyah niet in dat vliegtuigje was gestapt? Wat als Amy Winehouse alleen frisse lucht over haar longen had genomen? Wat als Martin Luther King niet op dat balkon van het Lorraine Motel was gaan staan? Wat als het op 22 november 1963 had geregend en John F. Kennedy had de cabrio lekker thuisgelaten? Wat dan?

3% (Netflix, 2016)

Het valt te hopen dat de selectieprocedure aan de hemelpoort minder zwaar is, want anders hebben wij allemaal een probleem. Sowieso nog snel even Portugees leren, want anders ben je op voorhand al verloren.

Stranger Things (Netflix, 2016)

Een ode aan alles wat de 80’s zo geweldig maakten. Walkie talkies, BMX’jes met een schoppen aas tussen de spaken, opgetrokken sportsokken, synthesizers, karige special effects en het uitvergrote kwaad. Een feest van herkenning voor mensen met een terugtrekkende haargrens en/of een borstpartij die aan ‘t verliezen is van de zwaartekracht. Een dertigers (en veertigers) delight.

Goliath (Amazon)

Natuurlijk is het verhaal van de washed up lawyer die vecht tegen de aanhoudende teleurstelling van zijn ex-vrouw en dochter niet nieuw, maar als je je er dan toch aan waagt dan kun je inderdaad maar beter Billy Bob Thornton en zijn ongepolijste voorkomen bellen. Amazon deed dat en daar kunnen we hen tot in lengte van dagen dankbaar voor zijn.

Preacher (AMC)

De Daniel da Cruz Carvalho van het televisiejaar 2016. Zoveel ingrediënten voor succes, maar het dan toch niet helemaal maken. En net op het moment dat je hem wil afschrijven schiet hij de bal van 35 meter genadeloos in de kruising. Misschien volgend seizoen toch maar bij de eerste elf houden deze jongen.

Quarry (Cinemax)

Als je zo getraumatiseerd bent door de Vietnamoorlog, dat je bij terugkomst geen burgers kunt flippen bij de Mac, omdat het geluid je te veel doet denken aan de sissende lichamen na een napalmaanval, dan heb je een probleem. Dit is er één voor mensen die helemaal lekker gingen op de vibe van het eerste seizoen True Detective.

Fleabag (BBC)

Het bewijs dat vrouwen grappig kunnen zijn. Heel grappig. “Dit-moet-nu-echt-ophouden-anders-zeik-ik-hier-op-de-bank-bij-mijn-schoonouders-in-m’n-broek” grappig. Ook een mooie spiegel voor dwangmatige narcisten.

The Detour (TBS)

Niks zo lastig en smaakgevoelig als komedies. Dit is er één die iedereen wel moet lusten, een kruising tussen The Hangover en Modern Family. Dat is toch een prima affiche? Lijkt mij wel in ieder geval.

Eyewitness (USA Network)

Een soort mash up van alle grimmige Scandinavische series die je geweldig vindt, maar dan in een Amerikaans jasje. Natuurlijk allemaal net even een tikkeltje minder goed, dat wel.

Bedrag A.K.A. Follow The Money (DR1)

Heerlijk beklemmende degelijkheid zoals we dat inmiddels van onze noorderburen gewend zijn, maar toch niet helemaal Borgen, The Killing of The Bridge. Het kan natuurlijk ook niet elke keer vol in de roos zijn.

Roots (History Channel)

Een remake van de historische serie die er eind jaren ’70 met een shitload aan Emmy’s vandoor ging. Een geschiedenisles die we niet vaak genoeg gelezen kunnen krijgen. Verplicht huiswerk voor iedereen.

Insecure (HBO)

7,5

Met haar webseries The Awkward Black Girl maakte ze furore op ‘t internet en dat was voor HBO reden genoeg om haar een extra podium te bieden. Maakster Issa Rae greep die mogelijkheid met beide handen aan en nu is ze lekker ongemakkelijk op tv.

Last Chance U (Netflix)

7,5

Docureeks over een groep troubled youngsters die in net iets te strakke broekjes op een grasveld in een afgelegen redneck town vechten voor hun laatste kans op een glorieuze toekomst. Aanradertje voor de liefhebbers van American sports.

The Night Manager (BBC/AMC)

7,5

Lichte spanning en sensatie zonder al te veel tierelantijnen. Dikke cast, mooie locaties en voldoende middelen, maar toch niet ‘t onderste uit de kan. Perfecte serie voor een druilerige zondag als je verder niet veel beters te doen hebt.

Designated Survivor (ABC)

De wederopstanding van een overduidelijk strakgetrokken Kiefer Sutherland. Nou ja, een hele kleine wederopstanding dan. Deze cocktail van House Of Cards, 24 en Homeland was vanaf minuut één tenenkrommend, maar bleef spannend door z’n cliffhangers. Wordt er gaandeweg niet beter op.

Marseille (Netflix)

Eerste Netflix Original van Franse bodem met een wat ongeïnspireerde Sjìrarr Deepàrdjeu in de hoofdrol. House Of Cards met de Franse slag. Een hele flinke Franse slag. Toch kijken, want Gerard’s tegenspeler is frustrerend geweldig en je kunt nooit genoeg mooie mannen en vrouwen Frans horen praten.

Cooked (Netflix)

Zeker geen Chef’s Table, maar voor de Bourgondiërs onder ons zeker het kijken waard. Journalist Michael Pollan beschrijft de ontwikkeling van de buffelspareribs schranzende holbewoner naar de cocquilleschuim nippende Michelinster-eter met behulp van de vier elementen, vuur, water, lucht en aarde. Best interessant en vol mooie inzichten.

The Path (Hulu)

Zocht Jesse in Breaking Bad nog naar verlichting door z’n aders op gezette tijden vol te blaffen met chemicaliën, in The Path hoeft hij zich daarvoor alleen maar te schikken naar de leer van één of andere zelfbenoemde goeroe. Ooit willen weten wat die knakkers bij Scientology de hele dag lopen te uit te vreten? Gewoon even deze kijken.

Thirteen (BBC3)

Als je The Missing hebt gezien, dan heb je je portie verdwenen kinderen wel weer even gehad, maar voor de fetisjisten onder jullie is er Thirteen. Dit is zo’n serie waarbij je na afloop concludeert dat het kijken weinig moeite kostte, maar dat er met een beetje goede wil beduidend meer in had gezeten.

Outcast(Cinemax)

De serie met de goorste, gruwelijkste, meest krankzinnige, nachtmerrie verwekkende openingsscène ooit, maar ook de serie die vervolgens niet over z’n eigen lat kan springen. Die ligt namelijk te hoog. De maker van The Walking Dead kreeg van Cinemax een vrijbrief, maar kwam vervolgens met niet meer dan ‘wel okay als je houdt van vijandige geesten en bezeten kleuters’.

The Girlfriend Experience (Starz)

Een zeven, omdat er veel naakt in zit. Heel veel naakt. Ook is ‘t lekker gefilmd, maar verder heeft het weinig om het lijf. See what I did there? Padoempatssssss.

Dark Net (Showtime)

Als je dacht dat de gemiddelde reactie onder een Geen Stijl artikel walgelijk was, dan heb je Dark Net nog niet gezien. Showtime duikt in de afvoerput van het internet en vist met de neus tussen de vingers de meest nare ellende uit ‘t riool. Ongeschikt voor mensen met kinderen, want je gaat hierna op een stuk platteland zonder 4G wonen.

Outsiders (WGN)

Een soort veganistische Mad Max met de stoerste Son Of Anarchy in de hoofdrol. Opie 4 life! Lekker hutten bouwen in de bossen en je verder van niemand wat aantrekken. Een soort Urk, maar dan op een heuvel en met quads in plaats van kotters.

Crashing (Channel 4)

Lekker met allemaal geflipte figuren wonen in een oud ziekenhuis. Leuk concept met een goeie cast, maar voor een komedie laat de grapdichtheid (is bij deze een woord) wel wat te wensen over en dat zijn punten aftrek.

Love (Netflix)

Ja, love to hate, ja! Als je dacht dat je irritatiemeter bij Girls al vol in ‘t donker rood zat, dan staat je met Love nog een mooie tandenknarser te wachten. Je zou de hoofdpersonen wel aan hun haren door de beeldbuis willen sleuren, maar toch blijf je kijken. Alle tien afleveringen lang. Redelijk moeiteloos.

Flaked (Netflix)

Zie Love ↑.

Vlucht HS13 (KRO-NCRV)

Na 't kijken van deze thriller is elk zakenreisje van je vriend opeens verdacht, krijg je vlekken in je nek als je vriendin na een whatsappje meteen de deur uitgaat voor "sigaretten" en worden rondslingerende agenda's prooi van knagende achterdocht. Wordt je relatie niet ondergedompeld in argwaan en wantrouwen door het verhaal, dan is het wel omdat je partner constant loopt te glijen op Katja Schuurman en/of Daniël Boissevain. Durf jij 't aan?

Easy (Netflix)

De losse, maar toch ook verbonden levens van een aantal Chicagoërs. Chicagoianen. Chicagi. Kijkt net zo makkelijk weg als de titel doet vermoeden. Je schuift ‘m overigens ook met het zelfde gemak terzijde. De keus is aan jou. Dat is dan misschien weer moeilijk.

One Mississippi (Amazon)

Een New York radiohost moet richting ‘t Zuiden als haar moeder er de brui aan heeft gegeven. Eenmaal daar besluit ze wat langer te blijven om haar hectische leven in The Big Apple een beetje te vergeten. Als je na 5 minuten al genoeg hebt van de hoofdpersoon? Stoppen! Ze wordt naarmate de afleveringen vorderen alleen maar narcistischer.