The Heavy Water War
Een hoofdstuk uit de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog, dat niet in de geschiedenisboeken terecht gekomen is.
Het is 1932 en Heisenberg gaat met de Nobelprijs voor de Natuurkunde aan de haal. Niet de Heisenberg die samen met Jesse crack stond te bakken in een uitgewoonde trailer,
maar de Duitse grondlegger van de kwantummechanica, Werner Heisenberg.
Normaliter zou deze blijk van erkenning de uitgerolde loper zijn voor
een glansrijke carrière, ware het niet dat eind jaren ’30 een kleine
gefrustreerde Oostenrijker roet in het eten gooit. Hitler heeft zijn
zinnen gezet op de wereldkaart en elke Duitse wetenschapper van
betekenis wordt voor zijn karretje gespannen om dat te bereiken. Werner
hoeft dan wel geen ingeblikte bonen te eten in één of ander drassig
loopgraaf, maar hij moet wel nadenken over manieren om de vijand sneller
en efficiënter van de aardbodem te vegen. Ook geen pretje.
Bombe
Terwijl ergens in New Mexico op een kale vlakte het ultrageheime project Manhattan
een antwoord moet bieden op Hitler’s expansiedrang, sleutelt Heisenberg
in Duitsland in het geniep aan een kernreactor. Wie zal er als eerste de
beschikking hebben over een bom die zo krachtig is dat je er met
kinderlijk gemak de laag make up op Barbie d’r hoofd mee
weg kunt blazen? Als het aan de Britten en de Noren ligt, zijn het de
Duitsers in ieder geval niet. Samen beramen zij een plan om ervoor te
zorgen dat zùh zjùrmùns niet over alle grondstoffen kunnen beschikken
die voor het bouwen van een atoombom nodig zijn. Spannend!
Geschiedenisles
The Heavy Water War heeft die typische vibe die je kent van de betere films en series over de Tweede Wereldoorlog. Die vibe van Unsere Mütter, Unsere Väter en Der Untergang.
Het zit stilistisch heel erg goed in elkaar, maar is visueel niet
nieuw. Niet dat dat een voorwaarde is voor het één of ander, maar dan
weet je het maar vast. Ondanks dat er geluiden opgaan dat de
geschiedenis hier en daar wat geweld wordt aangedaan – hoe ‘fout’ was
Weisenberg daadwerkelijk in de oorlog en was hij écht niet vies van het
mannenvlees? – geeft The Heavy Water War een mooi inkijkje in een
hoofdstuk van de Tweede Wereldoorlog dat maar weinig mensen kennen. Het
biedt meer dan genoeg haakjes voor een spannend verhaal over
oorlogsmissies in een tijd dat je nog niet vanuit je luie stoel met behulp van een drone een heel
dorp kon platleggen. Een verhaal over goed
versus slecht en de dunne lijn die er soms tussen die twee te trekken
valt. Ik keek deze met veel interesse. Een geschiedenisles en toch ook wel entertainment, verpakt in een prima kijkbaar zesluik.
- NRK1 (2015)
- Hoe de Noren en de Britten die verdomde Hitler lekker een potje in de weg liepen te lopen.
- 50 minuten per aflevering
