Tip van Alma Mathijsen
De liefste lach op aarde
De liefste documentaire uit het gehele NPO archief heet Queerkamp. Hierin gaan jonge queers samen op zomerkamp om gelijkgestemden en vooral gezelligheid te vinden. Al heel snel komen hun strubbelingen aan het oppervlak. Fano wil al op de eerste dag weer terug. Hij voelt zich niet fijn en wil het liefste thuis zijn.
‘We hebben dit niet allemaal verzonnen zodat je dezelfde dag weer terugkomt,’ zegt zijn moeder aan de telefoon.
Al rokend op een picknicktafel besluit hij op aandringen van zijn moeder het toch nog even aan te kijken. Op zijn armen zijn de littekens van zelfbeschadiging te zien. Even later zit de groep in een kring en vertelt Faas, die transgender is, dat hij zich op de middelbare school voor heeft gedaan als een meisje, maar dat hield hij niet vol, hij ontwikkelde een eetstoornisen schuurde langs de afgrond. De leiding vraagt of het voor iemand herkenbaar is. Het blijft even stil tot Fano instemt.
‘In welk stukje?’
‘Alles.’
De lach die dan op het gezicht van Faas verschijnt is zo lief. Het is een mengeling van verrassing dat iemand zich net als hij voelt, erkenning van zijn eigen gevoelens en compassievoor Fano.
Chris Westendorp en Lucas van der Rhee maakten een wonderschone film over jongeren die een week lang zich niet hoeven aan te passen aan de heersende moraal.
