"Graaf dieper, Östland!"

Ik denk niet dat ik met iemand zou kunnen zijn die van een van de volgende films houdt: The Joker, The Revenant en deze is wel het allerergste van de drie: Triangle of Sadness. Wat ons soms nog meer bindt dan liefde voor een kunstuiting is haat. Ik zag de laatste film in de bioscoop en had goede zin. Ik hou namelijk veel van Ruben Östlunds film Turist. Maar op zo’n doorzichtige kijk op de mensheid was ik niet voorbereid. 

Alles wat ik goed vind aan kunst werd in deze film ondermijnd. Met de overtuiging van een drilboor schreeuwt de film in werkelijk iedere scene dat de mens een bijzonder oppervlakkig wezen is, dat uiteindelijk alleen maar geld en faam nastreeft. De regisseur lijkt haast bang dat zijn overtuiging niet aankomt en maakt het met elke nieuwe setting nog overduidelijker. Ik was het zo hardgrondig oneens met zijn wereldbeeld dat ik zin kreeg om een dronken essay te schrijven over de facetten van de mens die inherent goed zijn. Ik wil niet leven in een wereld waar een film als Triangle of Sadness een realistische spiegel is van ons bestaan. 

Op een luxe jacht maakt een vrouw een selfie terwijl haar vriend naast haar doet alsof hij James Joyce leest. Een extreem luie manier om aan te tonen dat deze vrouw oppervlakkig is en de man diepgaand. Terwijl het veel verkwikkender was geweest om te spelen met de selfie, een fenomeen dat onze tijd definieert, iets dat miljarden mensen gebruiken, dat kan niet alleen maar oppervlakkig zijn. We weten niet voor wie de selfie bedoeld was, voor wie de vrouw haar lippen lichtjes tuitte. De selfie is per definitie bedoeld om bekeken te worden door anderen. Graaf dieper wilde ik schreeuwen naar het scherm. Zelfs als de mens zo slecht is als Östlund beweert, zit dat kwaad veel vernuftiger en slimmer in elkaar dan hij ons voorschotelt.

De huidige staat van de wereld laat niet veel ruimte voor vertrouwen in de mensheid. Toch wil ik geloven dat Östlund ongelijk heeft. Dus als je zin hebt om te krijsen naar je scherm en achteraf dronken poëzie te schrijven over te lichtheid van het bestaan, dan is deze film een absolute aanrader.