Zuipen met Annie & Ischa

Zo opent het gesprek tussen Ischa Meijer en Annie M.G. Schmidt. En terecht. Als je zo goed kan praten dan hoort daar een beloning tegenover te staan. Ik kijk naar een openhartige Schmidt die rookt en drinkt. Meijer slaat zijn benen ongeduldig tegen elkaar als het antwoord hem niet zint.

‘Wat voor mannen had je?’

‘Engerds.’

‘Vond je dat toen ook al?’

‘Ja.’

‘En waarom nam je ze dan?’

‘Omdat ik niks anders krijgen kon.’

‘Dat vind ik wel een duidelijk antwoord, maar niet genoeg.’

Het is uiterst helder dat Meijer een pad had uitgestippeld. Hij wil iets achterhalen en laat zich niet paaien met een anekdote. 

Het hele gesprek had eigenlijk gewist moeten worden. Schmidt zegt het meerdere keren wanneer ze over iets praat dat ze niet geschikt acht. Zo vertelt ze vrijuit over haar abortus. En ook over de therapie waarin ze per ongeluk belandde. Omdat ze een pessarium liet plaatsen vroeg haar arts haar, om redenen die me niet duidelijk worden, of haar orgasmes clitoraal of vaginaal waren. Daar was ze zo van gechoqueerd dat ze geen antwoord gaf. Waarop de arts haar naar een psychiater stuurde omdat hij dacht dat ze nooit was klaargekomen. Ook al kwam ze daar onder valse voorwendselen terecht, gaf de therapie haar inzichten die ze eerder niet had. Het hielp haar schrijven zelfs verder. 

Ik sta niet alleen in mijn liefde voor dit gesprek, het werd uitgeroepen tot het beste interview van de vorige eeuw. Als je het nog niet gezien hebt, haast je, en slijp je geest.