Betreed de wereld van de choreograaf

Je staat er misschien niet bij stil. Maar achter de schermen van de magische kunst- en cultuurwereld werken talloze mensen. Voor elke voorstelling, elk concert en elke tentoonstelling werken creatievelingen dag in, dag uit aan perfectie. Van choreografen en technici tot theater fotografen en schrijvers: allemaal spelen ze een even grote rol.

In Backstage Met duiken we elke week in een ander creatief vak. Hiervoor spreken we iemand die met veel passie aan een voorstelling, tentoonstelling of optreden werkt! Deze week nemen we je mee in de wereld van choreograaf Chiare Re.

Ik tref Chiara Re in het decor op het toneel van het Academie Theater in Tilburg. Ze werkt vandaag met de derdejaars studenten van Fontys Musical Theater “Vandaag doen we de Song & Dance,” vertelt ze met een glimlach. Dit houdt in dat de leerlingen van de opleiding een show geven waarin ze een uur lang moeten zingen en dansen tegelijk. “En ik heb voor alle nummers bedacht hoe ze daarop kunnen bewegen en performen, samen met nog een paar andere choreografen.”

je ziet choreograaf Chiara Re die haar leerlingen feedback geeft

Toen het balletje eenmaal begon te rollen...

Chiara begon zelf ooit als performer. “Ik deed een musicalopleiding, een dansopleiding,” vertelt ze. Maar toch lopen dingen soms anders, blijkt al snel uit het verhaal dat ze begint te vertellen. “Ik liep stage en vond het heerlijk om op het toneel te staan. Tot de regisseur van een stuk tegen mij zei: ‘Ik doe dingen voor Het Klokhuis. Ik wil daar een dansje voor hebben.’” Die kans pakte Chiara, en al snel begon het balletje te rollen. “Vanaf dat moment wist ik dat ik het maken van choreografieën heel leuk vind. Ik wist een tijd lang niet dat dat mijn passie was, want ik was altijd gefocust op het feit dat ik zelf op het toneel wilde staan” Van amateurvoorstellingen naar professionele producties: het ging plots automatisch voor Chiara, alsof het niet anders had moeten zijn.

“Ik ben op een gegeven moment ook gestopt met dansaudities doen,” zegt ze vol voldoening. “Ik dacht: nee, ik ga dit doen. Ik ga choreografieën maken.”

Wanneer ik vraag of ze het podium mist, reageert ze snel: “Niet echt.” Maar toch geeft ze toe dat ze soms het toneel op loopt en denkt: ‘Oh, als ik het nog één keer zou doen, zelf dat podium betreden om te gaan dansen...dan zou ik er echt vol voor gaan. Dan ga ik helemaal los.’ Ze glimlacht: “Het lijkt me leuk om het één keer gewoon te doen, als afsluiting. Maar als het niet gebeurt, heb ik daar ook vrede mee.”

Van notities tot dans voor op de planken

Het werk van een choreograaf staat in het teken van het bedenken van choreografieën. Maar ook houdt Chiara zich bezig met de staging van een musical en het uitwerken van overgangen. Chiara pakt het iets anders aan dan je misschien zult denken. Voor Chiara begint alles op haar iPad: aan de keukentafel.

“Het eerste wat ik doe is luisteren naar de muziek. Dat zegt al veel. Dan luister ik naar de tekst. En dan ga ik denken: oké, wat willen we vertellen met dit nummer? Wat is het doel? Dat schrijf ik op, zodat ik weet wat en waar.” Ze lacht even. “Maar grappig genoeg is 80% van het werk aan de keukentafel, en maar 20% op de vloer. Dat is soms een beetje gek.”

Juist dat proces vindt ze het leukst: hoe iets begint als een idee in haar hoofd en dan ineens voor haar staat. “Dan komt in de montage, tijdens de repetities, de kleding erbij, het licht, het decor. Alles komt samen. En pas dan zie je wat het uiteindelijk geworden is.” Ze pauzeert even. “Dat is zo raar. Twee maanden geleden zat het nog in m’n hoofd, en nu kan het publiek ervan genieten.”

De muziek spreekt voor zich

De inspiratie is volgens Chiara eigenlijk heel simpel: de muziek zelf. “The Great Gatsby, Roaring Twenties heeft een bepaalde sfeer en bepaalde geluiden. Dat is totaal anders dan bijvoorbeeld The Bodyguard, wat veel urbaner is.” Ze haalt haar schouders op. “Je kunt er bijna niet omheen wat de sfeer van het nummer en de stijl van de show is.”

Dat betekent niet dat haar creativiteit vastligt. “Je kunt alles doen. Je kunt het echt anders maken, maar wel met een twist op wat het ooit was.”

Altijd voor goud

“Ik ben wel perfectionistisch,” geeft ze toe. “Dat is een zwakte, maar ook een kracht. Ik probeer het altijd beter te doen. Ik ga voor de volle honderd procent. Alleen soms neemt het me ook over.” Ze heeft al veel bereikt, maar juist daardoor kan de lat hoog liggen. “Ik voel een soort drang om mezelf te bewijzen. Het voelt een beetje als een topsporter die goud heeft gehaald. Dan denk je: ik kan nu geen zilver of brons meer krijgen, want dan heb ik het niet goed gedaan.” Ze lacht zacht. “Terwijl brons ook gewoon goed is. Maar ja, bij mij is het soms: goud, goud, goud. En dat hoeft eigenlijk niet.”

Een kleine droom

Ik ben benieuwd of iemand die al aan zoveel grote shows heeft gewerkt - Hairspray, Evita, Mamma Mia, The Rocky Horror Show - nog een droom heeft. Het enthousiasme spat er meteen vanaf. “Ik zou heel graag iets rauws willen maken,” zegt ze. Een Peaky Blinders-vibe. “Wat duister. Met echte mensen. Niet een ‘show’, maar iets oers en krachtigs. Iets wat lelijk en vies mag zijn.”

Zo iets kleins als Nijntje

Na zo’n lange loopbaan mag je trots zijn op je werk. Maar Chiara denkt toch even na als ik vraag waar ze het meest trots op is. Evita (2018) en Nijntje, twee uitersten.

“Evita, omdat ik me daarvoor moest verdiepen in de Argentijnse tango. Daar zat zóveel research en hard werk in.” Maar ook het kleine wordt gekoesterd door Chiara. “Nijntje is iets heel kleins. En dat is eigenlijk gek om te zeggen, maar het maken daarvan maakte me even echt gelukkig.” Ze glimlacht. “Dat je inspiratie kunt halen uit iets zó kleins als Nijntje, dat vind ik heel mooi.”

Wil je het werk van Chiara Re zelf ervaren? Haar choreografieën zijn in 2026 onder andere te zien in Hairspray de Musical en Willem van Oranje.

Liever de video zien? Bekijk het interview op onze Instagram.