‘Wie is het vrouwtje?’, ‘Wil je een trio?’ of ‘Ben je al omgebouwd?’: helft jonge LHBTIQ+’ers kreeg vragen die ze te ver vinden gaan

Deelnemers vertellen over vragen die beledigend zijn of die stereotyperen. Zo schrijft iemand: “‘Wie is het mannetje of vrouwtje in jullie relatie?’ heb ik nou al zo vaak gehoord.” En een transgender persoon vertelt: “‘Ben je al omgebouwd?’ Of: ‘Wat zit er in je broek?’ Het zijn vragen die ik nooit zou stellen.” 

Ook gaat het om seksualiserende opmerkingen. Vooral vrouwelijke deelnemers vertellen daarover. “Mannen die vragen of ze mee mogen doen. Alsof m’n vriendin en ik seksobjecten zijn”, zegt iemand. En een ander: “Als ik vertel dat ik biseksueel ben… ‘wil je dan een triootje?’... ga weg!”

Een bijna even grote groep (43 procent) zegt nooit vragen te hebben gehad die ze te ver vinden gaan. 

De grootste groep jonge LHTBIQ+’ers (80 procent) vindt het over het algemeen niet vervelend als mensen ze vragen stellen over hun seksuele oriëntatie of genderidentiteit: “Ik geloof heel erg in openheid, dus alle vragen moeten gesteld kunnen worden. Anders doorbreken we de taboes nooit.”

Wel vinden de meesten het belangrijk dat mensen oprecht geïnteresseerd en respectvol zijn. “Als iemand iets wil leren of begrijpen of nog met zichzelf worstelt, kan het een heel leuk gesprek worden. Maar niet als er uit sensatiezucht meteen naar m’n seksleven wordt gevraagd”, licht een deelnemer toe. 

Volgens veel deelnemers kan seksuele voorlichting een belangrijke rol spelen in het wegnemen van onwetendheid en de acceptatie van LHBTIQ+’ers bevorderen. Acht op de tien (78 procent) zijn zelf niet tevreden over de les die ze op de middelbare school kregen. 

Ze leerden vooral over de werking van de geslachtsorganen, heteroseks en het voorkomen van zwangerschap en soa’s. Onderwerpen als het aangeven en respecteren van grenzen of seksuele en genderdiversiteit kwamen amper of alleen oppervlakkig aan bod.

“Het ging alleen maar over voortplanting en penis-in-vagina-seks, terwijl er nog veel meer is dan dat. De meeste seks die we hebben gaat helemaal niet om het maken van kinderen. Het is ook belangrijk om plezier en consent te bespreken”, schrijft iemand. En een ander: “Bij mij op school ging het wel over LHB, maar over de rest van de letters heb ik niet veel geleerd. Daar is de laatste jaren voor mijn gevoel ook pas meer aandacht voor. Voor mijzelf heeft vooral het internet geholpen bij de vragen die ik had.”

Net als deze deelnemer gaan ook andere jonge LHBTIQ+’ers in hun ontdekkingstocht naar wie ze zijn vooral online op zoek naar informatie over seksuele oriëntatie of genderidentiteit (87 procent). Daarnaast leren ze erover via vrienden (38 procent), de media (37 procent), bekende personen (26 procent) en uit boeken of tijdschriften (21 procent). 

“Vooral toen ik nog jong was zocht ik herkenning en bevestiging. Hoe weet ik zeker dat ik homo ben? En zijn er nog meer mensen zoals ik?”, vertelt een deelnemer. En iemand anders: “Ik wilde weten waarom ik me zo ‘anders’ voelde. En als ik me geen meisje of jongen voel, wat ben ik dan? Om mezelf te accepteren was het voor mij belangrijk om te weten dat het genderspectrum heel breed is en dat ik niet raar ben omdat ik niet in een binair hokje pas.” 

3Vraagt, onderdeel van het EenVandaag Opiniepanel, stuurt circa eens per maand een vragenlijst aan leden tussen de 16 en 34 jaar. Aan dit onderzoek, gehouden van 14 tot en met 27 juli 2021, deden 1.182 jonge LHBTIQ+’ers mee. De resultaten zijn na weging representatief voor vijf variabelen, namelijk leeftijd, geslacht, opleiding, stemgedrag en spreiding over het land. De uitslagen worden gepubliceerd door EenVandaag en op jongerenplatforms van NPO3 en andere platforms van de Publieke Omroep.