Publiekelijk je verontwaardiging delen kan heel sexy zijn
- Artikel
- 09 jul 2020
- 4 minuten leestijd
Wanneer je je ongenoegen en public deelt (‘Max Verstappen moet wel/niet knielen!’), communiceer je een boel. Dat je geeft om rechtvaardigheid bijvoorbeeld, of dat je goed burgerschap belangrijk vindt. Maar volgens onderzoekers geef je ook aan een aantrekkelijke partner te zijn.
Volgens het voorlopig gepubliceerde onderzoekspaper Demonstrate Values: Behavioral Displays of Moral Outrage as a Cue to Long-Term Mate Potential worden Amerikaanse mannen die zich publiekelijk boos maken over morele kwesties aantrekkelijker gevonden als langetermijnpartner.
Deze bevindingen borduren voort op eerder onderzoek naar ‘moral outrage’, dat stelde dat het gedrag enerzijds uiting geeft aan een gevoel van rechtvaardigheid en anderzijds een manier is om mensen te helpen hun morele zelfbeeld te construeren. Dus: als je reageert op iets wat indruist tegen je gevoel van goed en kwaad, dan helpt dat jezelf te zien als een goed persoon. Ook geef je er volgens ander onderzoek mee aan ‘prosociaal’ gedrag belangrijk te vinden: je vindt het zo belangrijk dat anderen zich aan bepaalde normen houden, dat je er publiekelijk je woede over uit als mensen dat niet doen.
De Amerikaanse onderzoekers van de Fairleigh Dickinson Universiteit in New Jersey waren met name benieuwd of dit ‘prosociale’ aspect consequenties zou hebben op partnerkeuze.
Bij het kiezen van partners is namelijk bekend dat mensen op zoek gaan naar signalen of iemand geschikter is voor een kortstondige romantische ontmoeting, of juist voor de lange termijn. Heel kort door de neukbocht: voor een onenightstand kijk je vooral of iemand lekker is. Zou voor de lange termijn ‘prosociaal’ gedrag belangrijker blijken, ofwel gedrag dat goed is voor een groep?
Te veel van het goede
Met die gedachte in het achterhoofd ontwierpen de onderzoekers verschillende tests waaraan ze honderden Amerikaanse studenten onderwierpen. In die tests moesten de studenten aangeven hoe betrouwbaar en aantrekkelijk ze iemand inschatten aan de hand van diens datingprofiel. De onderzoekers voegden aan de mix van profielen ook een paar toe waarop duidelijk publieke woede werd geuit over het gedrag van anderen.
En inderdaad: uit de resultaten op die tests volgde onder meer dat vrouwen mannen die zulk gedrag vertonen als aantrekkelijker inschatten als partner voor de lange termijn.
Wel een kanttekening: uit het onderzoek bleek dat er een maximum zit aan hoezeer dat gedrag als aantrekkelijk werd gezien. Mensen die morele verontwaardiging deelden werden als neurotischer gezien dan mensen die dat niet deden, en het is volgens de onderzoekers dan ook de vraag of er niet een punt komt waarbij je woede wordt gezien als ‘te veel van het goede’. Als iemand de hele tijd woedend reageert op alles wat er in de wereld gebeurt, kan dat ook weer als inauthentiek worden gezien.
Wat betekent het voor jou?
Neem het in ieder geval nog niet te zwaar op, dit onderzoek: het ligt nog ter peer review klaar bij het tijdschrift Emotion (de ruwe onderzoeksgegevens zijn hier al in te zien). Ook richt het onderzoek zich kennelijk expliciet op heteroseksuele aantrekking: mensen die aangaven op mensen van hetzelfde geslacht te vallen werden uit de studie weggelaten. Of de conclusie hetzelfde is voor same-sex attraction valt dus nog te bezien.
Wel geestig: mensen die online al verontwaardigd of cynisch reageerden op de samenvatting van het onderzoek. “I knew it!! These male feminists are just hoping to be rewarded with some sex”, twitterde iemand. Iemand anders twitterde: “So the “allies” are indeed trying to sneak in taking advantage of their pro social attitudes as a way to appeal and appear more attractive to females?”
En als datingadvies is het misschien ook niet al te nuttig: iemand kan wel aantrekkelijker lijken als langetermijnpartner, maar met dit onderzoek is nog lang niet gezegd of zo iemand ook daadwerkelijk een betere partner zou zijn. Want: er zijn genoeg mannen die zich tijdens het daten voordoen als feminist, maar wanneer ze eenmaal in een relatie zijn beland, gedragen ze zich alsnog als stoottroepen van het patriarchaat.
Voor mij is het belangrijkste inzicht na het lezen van dit onderzoek dat ik mensen met wat meer genegenheid wil aanschouwen. Ik kan me bijvoorbeeld gruwelijk ergeren aan rechtse mensen die anderen vertellen wat ze moeten denken, die hun woede publiekelijk uiten over de vraag of Max Verstappen zou moeten knielen of niet. Nu denk ik: zij signaleren ergens ook maar aan dat ze mens zijn, dat ze graag voor de langere termijn iemand zoeken. We zijn allemaal eenzaam, weetjewel. Ieder mens sterft alleen.