Bel-Air: een alternatieve versie van The Fresh Prince
Bel-Air
Alternatieve, dramatische versie van The Fresh Prince Of Bel-Air.
Wat als The Fresh Prince Of Bel-Air geen sitcom, maar een indringend drama was geweest? Hoe had het er dan uitgezien? Nou, zoals deze nieuwste van de streamingdienst Peacock.
The Fresh Prince Of Bel-Air is één van de populairste sitcoms ooit. Hele generaties zijn ermee opgegroeid en zelfs jouw suffe tante kan waarschijnlijk de catchy theme song van begin tot eind meerappen. Ook Morgan Cooper sliep vroeger onder een Fresh Prince dekbed. Als ode aan zijn favoriete serie besloot hij in 2019 een nogal opmerkelijke fanvideo te maken. Wat als The Fresh Prince geen sitcom, maar een indringend drama à la Fruitvale Station was geweest? Hoe zou het er dan ongeveer hebben uitgezien? Morgan’s video ging zo viraal dat zelfs Will Smith er uiteindelijk lucht van kreeg. Hij was wel gecharmeerd van het idee en besloot met Cooper in zee te gaan. Nu – drie jaar na het oorspronkelijke idee – komt Peacock met de serieuze versie van The Fresh Prince. Nou ja, de iets serieuzere versie, want er valt – jammer genoeg – wel het één en ander op Bel-Air aan te merken.
Prins van Bel-Air
Will is – net als zijn naamgenoot in The Fresh Prince of Bel-Air –
geboren en getogen in West-Philadelphia. Hij slijt zijn dagen op het
basketbalveldje naast zijn school. Op een dag is hij daar met vrienden
een beetje aan het chillen, alles is cool, maar dan beginnen wat
agressieve hangjongeren opeens voor overlast te zorgen. Will raakt
verwikkeld in een kleine schermutseling en zijn moeder is zo overstuur,
dat ze hem linea recta naar zijn oom en tante in Bel-Air stuurt. Eenmaal
geland in Los Angeles belandt hij in een nogal aparte taxi met grote
dobbelstenen aan de achteruitkijkspiegel en een kentekenplaat met
‘FRESH’ erop. De hele situatie is misschien wat vreemd, maar hij haalt
zijn schouders op en roept: “Yo pik, op naar Bel-Air!”. Rond een uur of
zeven – kan ook acht zijn geweest – arriveert hij dan eindelijk bij het
huis van zijn oom en tante. Hij bedankt de taxichauffeur en kijkt vol
enthousiasme naar zijn nieuwe habitat. Het is de hoogste tijd om
zichzelf tot prins van Bel-Air te kronen. Klinkt allemaal vrij bekend,
hè?!
Yo pik, op naar Bel-Air!
Eigen weg
Het doet me pijn om te zeggen dat Bel-Air zelfs het niveau van series als All American, Swagger en Empire
niet of nauwelijks weet te overtreffen. Ik had op zoveel meer gehoopt.
In plaats van op eigen benen te staan, blijft Bel-Air op een net iets te
doorzichtige, goedkope manier naar het origineel verwijzen. Will
Smith’s karakteristieke lach en clowneske voorkomen, Carlton’s
onnavolgbare dansskills en Will’s emotionele gesprek met uncle Phill
komen allemaal voorbij. Misschien is het minder irritant als je The
Fresh Prince nooit hebt gezien, maar ik begon me er steeds meer aan te
ergeren. Het was zoveel sterker geweest als Bel-Air wat meer haar eigen
weg had gekozen. Ook van de verschillende verhaallijnen – Hillary die
het wil maken als influencer, aunt Viv en de reanimatie van haar
artistieke carrière en uncle Phill’s poging om officier van justitie te
worden – word je niet bepaald hitsig. Het enige waar mijn hart sneller
van ging kloppen, was de parade aan lekkere sneakers. Een link naar The
Fresh Prince die ik dan weer wél kan waarderen.
Stockholmsyndroom
Maar – zoals dat wel vaker gaat met uiterst matige series – als je maar
lang genoeg naar Bel-Air blijft kijken, kom je er vanzelf iets beter in.
Je ontwikkelt al bingewatchend langzaam een soort stockholmsyndroom.
Met name het personage van Carlton wordt iedere aflevering
interessanter. Was hij in The Fresh Prince nog een aandoenlijke sukkel,
in Bel-Air gaat hij next level tragisch. We zien een wandelend
Napoleoncomplex die zijn angsten en onzekerheden probeert weg te snuiven
met illegaal verkregen voorgeschreven medicijnen. Arme Carlton. Ook
Geoffrey – de butler – heeft een flinke make-over gekregen. Hij wordt
neergezet als een soort Jamaicaanse Ray Donovan
die alle problemen van de familie als sneeuw voor de zon laat
verdwijnen. Vind ik persoonlijk wel een grappige insteek. Het is alleen
niet genoeg om van Bel-Air een goede serie te maken. Het idee was jammer
genoeg beter dan de executie. Gelukkig hebben we het origineel nog.
-
Peacock (2022)
- Wat als The Fresh Prince geen sitcom maar een drama was?
- 45 minuten per aflevering