Niks zo lekker als een spannend waargebeurd verhaal. Helemaal als dat verhaal is gebaseerd op één van de meest spraakmakende bankovervallen uit de geschiedenis van Colombia.

Ze noemen het el robo del siglo, de diefstal van de eeuw. Op 16 oktober 1994 dringen een stel bandieten (dat woord altijd gebruiken als je er de mogelijkheid toe hebt) de Banco de la República in Colombia binnen om een dag later met ruim dertig miljoen de tent weer te verlaten. Het is – tot dan toe – het grootste geldbedrag dat ooit tijdens een overval in het Zuid-Amerikaanse land is buitgemaakt en dat laat een blijvende indruk achter. Zo erg zelfs dat Netflix heeft besloten om er – ruim vijfentwintig jaar later – een serie van te maken. Overigens niet te verwarren met de film El Robo Del Siglo, want die gaat over een groep Argentijnse bankovervallers die in 2006 de kraak van de eeuw in Buenos Aires nog eens dunnetjes overdeed. Ze zijn daar in Zuid-Amerika blijkbaar niet alleen behendig als het om verdovende middelen gaat.

Pesos en pecunia

Als een meesterbrein een beroep doet op een stel louche types met bijnamen als ‘het sardientje’, ‘de draak’ en ‘MacGyver’ dan weet je eigenlijk al meteen hoe laat het is. Roberto ‘Chayo’ Lozano – een professionele jatmoos in ruste – besluit zijn beroep nog één keer op te pakken wanneer hij in lichte geldproblemen komt. Gesteund door een bonte verzameling delinquenten bedenkt hij een ingenieus plan om de nationale bank van Colombia wat pesosjes lichter te maken. Plannen zien er altijd leuk uit op de tekentafel, maar de werkelijkheid is over het algemeen een stuk grilliger. Ook Chayo en zijn crew ondervinden dat aan levende lijve en moeten met enige regelmaat een beroep doen op hun improvisatievermogen om de boel gaande te houden.

La Casa De Papel meets Narcos meets de Colombiaanse GTST.

Zuid-Amerikaanse snack

El Robo Del Siglo is een soort La Casa De Papel meets Narcos meets de Colombiaanse GTST. Het heeft de bankovervallers – inclusief stoere bijnamen – van La Casa De Papel, dezelfde broeierige sfeer als in Narcos en acteerwerk wat niet al teveel onderdoet voor de gemiddelde telenovela. Deze optelsom zorgt voor een serie die wellicht niet fantastisch is, maar wel vrij vermakelijk. Je moet het echt zien als een Zuid-Amerikaanse snack tussen de bedrijven door. Het is geen hoogvlieger. Het grootste probleem is dat het El Robo ontbreekt aan body. Er zit maar weinig vet op de botten. De karakters zijn platter dan de grappen van Gerard Joling en door een gebrek aan financiën draait de camera steeds weg wanneer een flinke explosie of massale schietpartij op z’n plek zou zijn. Het is een beetje een waterige bouillon die schreeuwt om wat extra aroma. Neemt niet weg dat het voor een druilerige zondag – en daar hebben we er de komende tijd genoeg van – een prima tijdsbesteding is. Bankovervallen zijn altijd dikke prima en daar is El Robo Del Siglo geen uitzondering in.

• Netflix (2020)
• Verfilming van de Colombiaanse bankoverval van de eeuw
• 45 minuten per aflevering
  

• Deel