Vanaf 5 maart kijk je op NPO Plus naar het vijfdelige drama It's A Sin. Een aaibare serie over de homo-emancipatie en de opkomst van AIDS in het Londen van de jaren '80.

Noem een populaire Engelse serie en de kans is groot dat Russel T. Davies zich daar – linksom of rechtsom – tegenaan heeft lopen bemoeien. Als dwangmatig series schrijven een vorm van Gilles de la Tourette zou zijn, dan was Davies patient zero. Queer As Folk, Torchwood, A Very English Scandal en het geweldige Years And Years, het kwam allemaal uit de pen van de 57-jarige Welshman. Zelfs Dr Who kon niet ontkomen aan zijn onophoudelijke creatiedrang. Net als zijn Amerikaanse evenknie – Ryan Murphy – laat Davies geen kans ongelegen om de gay community in het zonnetje te zetten. Ook het semi-autobiografische It’s A Sin is daar weer een voorbeeld van, al wordt dat deze keer wel gecombineerd met een vrij serieus onderwerp: de start van de aidsepidemie begin jaren ’80.

Maar dan

Het is het Londen van de jaren ’80, de homo-emancipatie zit in de lift en steeds meer jongens trekken richting de hoofdstad om daar eens even lekker de bloemetjes buiten te zetten. Roscoe heeft de kastdeur al enige tijd geleden achter zich dicht geslagen, maar zijn Nigeriaanse ouders zijn nog steeds niet van de schrik bekomen. Als zij hun zoon naar Nigeria willen sturen om hem daar te laten ‘genezen’, is dat voor Roscoe het signaal om zijn spullen te pakken en richting Londen te vertrekken. Geef hem eens ongelijk. Tegelijkertijd maakt Ritchie zich op de Isle of Wight klaar voor de grote oversteek. Het leven in de kast heeft hem geen goed gedaan en hij staat te popelen om – uit het zicht van zijn enigszins conservatieve ouders – Grindr helemaal uit te spelen. Ook de ietwat timide Welshman Colin – losjes gebaseerd op Russel T. Davies zelf – heeft zijn weg richting Londen weten te vinden. Ondanks zijn gereserveerde voorkomen wordt hij al snel in ‘the community’ opgenomen. De drie jongens vormen een hechte vriendschap en ze leven hun allerbeste leven, maar dan duikt er een mysterieus virus op wat alles op zijn kop zet.

Dit is er één die in december sowieso hoog in het jaaroverzicht komt.

Hoop en machteloosheid

Qua thematiek is It’s A Sin eigenlijk gewoon de Britse versie van Pose en door het sympathieke karakter en de hoge aaibaarheidsfactor doet het bij vlagen ook wel een beetje denken aan Sex Education. Het is een serie die van hoop en pure machteloosheid een wonderlijke cocktail heeft weten te maken. Onvoorwaardelijke vriendschap – en de gezamenlijke strijd voor gelijke rechten – staat namelijk lijnrecht tegenover een moedeloos gevecht tegen een – op dat moment – onverwoestbare, nieuwe vijand. Het is knap dat Davies je – ondanks alle ellende – uiteindelijk toch met een bevredigd gevoel op de bank achterlaat. Met name de laatste aflevering is een ware zegetocht. Als je It’s A Sin in de eerste vier afleveringen nog niet in je hart had gesloten, dan doe je dat dan wel. Als je de laatste veertig minuten door kunt komen zonder je hele trui onder te snotteren, dan is er iets ernstig mis met je. Al sluit ik ook niet uit dat ik door mijn inmiddels aanzienlijke leeftijd emotioneel steeds labieler aan het worden ben. Maar goed, dat is een ander verhaal. 2021 is nog jong, maar dit is er één die eind december sowieso in de hogere regionen van de jaaroverzichten moet. Kijken dus.

• Channel 4 (2021)
• Vanaf 5 maart te zien bij NPO Plus
• Later dit jaar te zien op NPO 3
• Homo-emancipatie en de opkomst van AIDS in het Londen van de jaren ’80
• 50 minuten per aflevering
  

• Deel