'El Profesor' bedenkt een plan voor een bankroof waar nog generaties lang over nagesproken moet gaan worden.

Weet je nog hoe je dat verjaardagsfeestje van je beste vriendin aan je voorbij liet gaan, omdat je maar niet kon stoppen met The Sinner? Hoe je af en toe even op je andere zij moest gaan liggen, omdat Manhunt: Unabomber je anders enorme doorligplekken zou bezorgen? Weet je nog? 2017 was misschien niet het jaar waarin nieuwe klassiekers als Fargo en This Is Us geboren werden, maar op het gebied van onweerstaanbare bingers was het een topjaar. Ook het Spaanse La Casa De Papel – in december nog toegevoegd aan de bibliotheek van Netflix – is er één die je maar met moeite op stop zet. Het is een schaal pinchos die, eenmaal geserveerd, in één keer op moet. Hou de agenda dit weekend dus maar leeg, want er is werk aan de winkel.

Masterpiece
Shakespeare schreef Hamlet, Bach de Matthäus Passion en ‘El Profesor’ is het meesterbrein achter de grootste en meest ingenieuze kraak aller tijden. Een bankroof waar nog generaties over nagesproken moet worden. Een waar kunstwerk. Althans, dat is de bedoeling. Na een jarenlange voorbereiding, waarbij elk denkbaar scenario van een gepaste oplossing is voorzien, is het eindelijk tijd om zijn theorie in de praktijk te brengen. Geflankeerd door een bonte verzameling beroepscriminelen neemt hij de Nederlandse Bank van Spanje in beslag en begint hij aan een race tegen de klok die hem aan het einde van de rit een privé-eiland vol rondborstige supermodellen op moet leveren.

What’s not to like?!
Eigenlijk is La Casa De Papel gewoon de Spaanse liefdesbaby van Ocean’s 11 en Reservoir Dogs, alleen heten Mr Brown en Mr. Pink nu Tokio en Berlin, is het casino ingeruild voor de bank der banken en is niet langer motherfucker, maar hijo de puta de koosnaam naar keuze. Verder pavlov je met enige regelmaat naar die twee films waar eigenlijk iedereen goed op ging. Toch? Ik wel in ieder geval. Een bij elkaar geraapt criminelencollectief dat een schier onmogelijke klus moet zien te klaren, terwijl buiten de scherpschutters van de politie op de daken liggen. What’s not to like?! Helemaal als er ook nog eens op een hele slimme én simpele manier aan styling is gedacht. Weet je nog, dat in het zwart-witte Sin City opeens die knalgele rakker opdook? La Casa De Papel gebruikt dat trucje ook, maar dan met de kleur rood. De rode overalls, de rode telefoon, de rode kousen van de schoolkinderen, het steekt allemaal heerlijk af tegen de verder redelijk sombere en donkere omgeving. Het geeft La Casa De Papel haar eigen look & feel. Het is het soort aandacht voor detail, waardoor de ene serie langer in je hoofd blijft zitten dan de andere. Kijk deze dus, want je kunt er nog een flinke tijd van nagenieten.

• Antena 3 (2017)
• De Spaanse liefdesbaby van Ocean's 11 en Reservoir Dogs
• 50 minuten per aflevering
  

• Deel