Syfy maakt niet alleen maar series over ruimteschepen en aliens, soms gooien ze het ook over een andere boeg. Al zit er in Resident Alien wel een alien. En een ruimteschip. Maar toch is het heel anders!

Syfy tapt voor Resident Alien uit een ander vaatje.

Niet iedereen loopt even warm voor het sciencefictiongenre. Er is iets aan ruimteschepen, zwarte gaten en buitenaardse levensvormen wat tijdens de vrijdagmiddagborrel iedere keer weer voor tweespalt zorgt. Om ook de mensen die vroeger niet onder een Star Trek dekbed in slaap vielen tegemoet te komen, tapt Syfy – de sciencefictionzender bij uitstek – zo nu en dan uit een ander vaatje. Zo brachten ze met Blood Drive een ode aan de pulpfilms waar Quentin Tarantino en Robert Rodriguez zo beroemd mee werden, was Happy! een lekkere donkere komedie en kregen we met Deadly Class een middelbare school voor toekomstige huurmoordenaars voorgeschoteld. Ook het verrassend grappige Resident Alien heeft – ondanks de aanwezigheid van een E.T. on steroids – niet zo heel veel met het bovennatuurlijke te maken. Integendeel eigenlijk. Het gaat vooral over ons – de mensheid – en we hebben een alien nodig om te zien wat voor rare, gecompliceerde wezens we eigenlijk zijn.

Dokter alien

Een alien – die naar de aarde is gekomen om ons allemaal over de kling te jagen – vliegt zijn G-klasse total loss tegen onze aardkorst. Terwijl hij in Bumfuck, Colorado op de intergalactische wegenwacht zit te wachten, neemt hij – om maar niet ontdekt te worden – de gedaante van een mens aan. De gedaante van dorpsdokter Harry Vanderspeigle, om precies te zijn. Dat blijkt niet het allerbeste plan, want ‘Harry’ wordt vervolgens voor iedere blindedarmontsteking opgeroepen en moet daardoor continu alle zeilen bijzetten om niet door de mand te vallen. Ondertussen groeit er – ongewild – steeds meer sympathie voor dat volkje wat hij eigenlijk uit zou moeten roeien. Gewetensnood – een emotie waar hij eerder het bestaan nog niet van kende – komt langzaam om de hoek kijken en Harry begint zich meer en meer af te vragen of die niemand ontziende genocide nou wel zo’n goed idee is.

Het heeft bij vlagen wel iets weg van het eerste seizoen van Fargo.

Spiegel

Niet alleen sciencefiction, maar ook komedie is een uiterst lastig genre. Niks zo persoonlijks als humor. Ik moet het F-woord misschien niet gebruiken – daardoor worden onherroepelijk te hoge verwachtingen geschetst – maar ik vind Resident Alien bij vlagen wel wat weg hebben van het eerste seizoen van Fargo. Uiteraard vanwege de lekkere knullige dorpse setting, maar meer nog door de absurde dialogen en de nogal idiote situaties waar de verschillende karakters steeds in belanden. Het is grinniken om ongemak en als dat bij Fargo lukte, dan lukt je dat met Resident Alien waarschijnlijk ook wel. Waarschijnlijk, hè? Ik geef slechts garanties tot het wegklikken van je browser. De grap van deze Syfy Original zit hem er vooral in dat ons een spiegel wordt voorgehouden door een ruimtewezen met een Law & Order fetisj. We zijn complexe wezens, wandelende vaten vol emoties, waar zelfs een hyperintelligente entiteit uit een ander melkwegstelsel maar moeilijk grip op kan krijgen. Al kun je natuurlijk vraagtekens zetten bij iemands intelligentie, wanneer hij denkt dat een erectie betekent dat je piemel er elk moment af kan vallen……

• Syfy (20210
• Gniffelen om een alien die ons een spiegel voorhoudt
• 45 minuten per aflevering
  

• Deel