Review: Kingdom of the Planet of the Apes: visueel meesterwerk of schitterende mislukking?
Kingdom of the Planet of the Apes
Vanaf woensdag 8 mei draait de 10e (!) film van de Planet of the Apes franchise in de bioscoop. Kingdom of the Planet of the Apes is (naast de langste film uit de reeks) een absoluut visueel meesterwerk. Maar of de film ook qua inhoud de moeite waard is? Je leest het hier!
Door: Jip Soekhai
Stel je voor: mensapen zijn de baas over mensen, en ze kunnen praten terwijl mensen juist hun spraakvermogen zijn verloren. Basically de rollen omgedraaid. Dat is ongeveer Kingdom of the Planet of the Apes in een notendop. En dit is géén spoiler. De film is een op zichzelf staand vervolg op de voorgaande films uit de Planet of the Apes serie. Slechts enkele generaties na die van Caesar (je weet wel, de OG mensaap die een nieuwe wereld stichtte voor alle gelijkgestemde intelligente mensapen) is het nu de beurt aan mensaap Noa (Owen Teague) om de toekomst van zijn soort te redden. Na Caesars bewind zijn de mensapen verschillende clans opgestart en leven vredig met elkaar samen. Totdat een nieuwe (zelfbenoemde, uiteraard) leider vindt dat alle mensapen gelijk zijn, maar de ene mensaap nét iets meer dan de andere (George Orwell’s Animal Farm is tot op de dag van vandaag nog altijd relevant). Die nieuwe leider zoekt ruzie met de andere mensapen en dit zorgt ervoor dat Noa de rol van verzetsleider op zich moet nemen, waarbij zijn keuzes beslissend zijn voor de toekomst van zowel mensapen als mensen. Én voor deze franchise en eventuele vervolgen;-)
Maze Runner meets Avatar
Wes Ball (Maze Runner trilogie) is de regisseur van Kingdom of the Planet of the Apes en het script is afkomstig van Josh Friedman (Avatar: the Way of the Water). En fun fact: de concept art (zeg maar het eerste ontwerp van de hele look en feel van de wereld) werd gedaan door Didier Konings, een Nederlander! Alle ingrediënten voor een stunning film dus en aan de visual effects ligt het ook niet. Het ene shot is nog mooier dan het andere en het voelt echt alsof je een paradijs instapt vanuit je bioscoopstoel. Een beetje á la Pandora in Avatar. Dat de makers van Avatar nauw betrokken zijn geweest bij het maken van de film, is in elk shot terug te zien.
Mooi aan de oppervlakte
Hoewel de visuals het grootste deel van de film boeien, doet het gebrek aan menselijke emoties dat minder. Dit zorgt zelfs voor een vrij oppervlakkige film. Na de reboot trilogie van Planet of the Apes is Kingdom of the Planet of the Apes de eerste films waarin de apen bijna compleet onafhankelijk zijn van mensen. De band met mensen speelt dus een minder grote rol en hierdoor mist het emotionele randje dat de vorige films juist wél hadden. Er wordt ook maar weinig in gepraat en de welbekende zin ‘apes, together, strong’ vormt ongeveer vijftig procent van de dialoog. Mocht je daar toch al niet naar op zoek zijn, en is visueel spektakel voor jou genoeg, dan is de film top. Maar verwacht je naast een visueel meesterwerk ook een emotioneel indrukwekkende film te zien, dan kom je een beetje bedrogen uit.
- Kingdom of the Planet of the Apes (2024)
- Cijfer: 6,5
- Genre: actie, avontuur
- Duur: 2h, 25min
- Regie: Wes Ball
- Cast: Owen Teague (Stem), Freya Allan, Kevin Durand (Stem), Peter Macon (Stem), William H. Macy (Stem)