Safe: Dexter zoekt zijn vermiste dochter
Safe
Wanneer Dexter's dochter opeens spoorloos van de aardbodem verdwijnt, gaat hij full Sherlock Holmes en doet hij alles om haar terug te vinden. Alles.
Het heeft even geduurd, maar na Six Feet Under en Dexter is Michael C. Hall dan eindelijk weer te bewonderen in een serie. Okay, we zagen hem in The Crown nog even voorbijkomen als John F. Kennedy, maar met Safe heeft de voormalig seriemoordenaar weer eens een hoofdrol te pakken. In deze liefdesbaby van Netflix en Canal Plus heeft hij zich laten regisseren door Harlan Coben, een gelauwerde, Amerikaanse misdaadauteur die zich ook is gaan toeleggen op bewegend beeld. In 2016 gooide Coben nog hoge ogen met The Five en met Hall aan zijn zijde probeert hij dat huzarenstukje nu te herhalen. De vraag is alleen of dat ook gelukt is. Ik heb zo mijn twijfels, namelijk.
Opsporing verzocht
Michael C. Hall is weduwnaar Tom Delaney en Tom woont samen met zijn tienerdochters, Jenny en Carrie, in een gated community
waar iedereen nog gewoon het touwtje uit de brievenbus heeft hangen.
Leuk, al die camera’s en hoge muren met prikkeldraad, maar het kan niet
voorkomen dat de 16-jarige Jenny spoorloos verdwijnt na een uit de hand
gelopen feestje bij de buren. Tom gaat full blown Sherlock
Holmes en in de zoektocht naar zijn vermiste dochter ontvouwt zich
langzaam een geheim dat het daglicht niet kan verdragen.
De zoveelste
Misschien ligt het aan mij, maar ik geloof dat ik een beetje verzadigd ben als het op Britse crime-series aankomt. Broadchurch, The Loch, Thirteen, Chasing Shadows, Unforgotten, What Remains,
ik geloof het inmiddels allemaal wel. Het zijn geen slechte series,
verre van zelfs, maar je zit toch iedere keer naar een acht afleveringen
durend potje Cluedo te kijken. Een potje Cluedo, waarbij uiteindelijk
blijkt dat het halve dorp al jaren gebukt gaat onder één of ander grof
schandaal. Die receptuur kennen we nu wel.
Het verhaal heeft net iets te weinig vlees aan de botten voor het beschikbare aantal afleveringen.
Daarmee zeg ik natuurlijk niet dat ik me nooit meer zal wagen aan een goeie Britse whodunnit.
De makers moeten alleen wel met iets extra’s komen en laat dat nou net
het probleem van Safe zijn. Het is allemaal wel heel veel van hetzelfde
en deze nieuwste Netflix Original weet zich eigenlijk nergens te
onderscheiden van zijn voorgangers. Visueel kan het niet tippen aan
soortgelijke series uit Scandinavië, België of Frankrijk en met zijn
aangemeten Engelse tongval wordt opeens pijnlijk duidelijk dat Michael
C. Hall eigenlijk maar een huis-tuin-en-keuken-acteur is. Vind ik dan.
Die onderkoelde, bijna stoïcijnse houding paste perfect bij zijn rol als
moordende psychopaat, maar van een liefhebbende vader zou je iets meer
warmte verwachten. Hall heeft het blijkbaar niet in zijn assortiment.
Ook heeft het verhaal net iets te weinig vlees aan de botten voor het
beschikbare aantal afleveringen. Dat is problematisch, want dat komt de
spanning niet ten goede. Een serie die je eigenlijk aflevering na
aflevering dichter naar het puntje van je stoel zou moeten lokken, wordt
daardoor meer dan eens een knikkeboller. Zo’n serie die je af en toe
moet terugspoelen, omdat je even was weggedommeld. Neemt niet weg dat de
die hard crimefetisjisten waarschijnlijk best lekker zullen
gaan op Safe, de serie staat op IMDb niet voor niks op een 7,7. Hoef jij
niet alles van dit genre te zien, maar heb je wel zin in een lekkere
vermissing, dan zou ik eerst aan het tweede seizoen van The Missing beginnen. Mocht je honger daarna nog niet gestild zijn, dan kun je Safe altijd nog een slinger geven.
- Netflix/Canal Plus (2018)
- Dexter gaat als een ware Sherlock op zoek naar z’n vermiste dochter
- 45 minuten per aflevering