De vijftienjarige Minnie ontdekt haar seksualiteit. Heel gezond. Alleen ontdekt ze die samen met de vriend van haar moeder: minder gezond. Hoe dit afloopt zie je zaterdagnacht op NPO 3 in de verrassend vermakelijke en gewaagde coming-of-age-parel The Diary of a Teenage Girl.

“I had sex today. Holy shit!”

Het is San Francisco, 1976, de zon schijnt en de vijftienjarige ambitieuze tekenaar Minnie Goetze (Bel Powley) heeft net voor het eerst seks gehad. Hooray! Het brengt een golf aan gierende hormonen en lust (‘ik wil meer’), vragen en gevoelens (‘voelt het zo als iemand van je houdt?’) teweeg en Minnie kan niet wachten haar BFF giechelend te vertellen over haar eerste keer. Allemaal nog gezond en herkenbaar. Behalve dan de persoon met wie Minnie het doet. Die ‘eer’ komt toe aan Monroe, het 34-jarige vriendje van haar moeder (Alexander Skarsgård). Wat volgt is een emotionele ontdekkingstocht vol seks, slechte keuzes en nóg slechtere keuzes van een vroegrijpe, naïeve en roekeloze tiener. Die haar seksavonturen trouwens allemaal toevertrouwt aan een audiodagboek dat uiteraard een keertje ontdekt wordt. 

Niet je doorsnee coming-of-age

Klinkt best verknipt, maar dit wil je zien. The Diary of a Teenage Girl is namelijk niet je doorsnee film met Hollywood-moraal, dikke laag glazuur of voorspelbaar drama. Coming-of-age-verhalen over onzekere tieners die worstelen met hun identiteit, ontluikende seksualiteit en onzekerheden zijn er zat. Maar de gedurfde, oordeelvrije en creatieve manier waarop debuterend regisseur Marielle Heller haar verhaal en hoofdpersonages neerzet zag ik nog niet eerder. 

"I want you to fuck me"

Neem het ‘ieuw-gehalte’ van de sexcapades van Minnie en Monroe. Zij 15, hij 35; dit zou (terecht) een reden kunnen zijn om de film te willen skippen. Maar Alexander Skarsgård is niet je gebruikelijke creepy vieze oudere vent. Een Weinstein-achtig seksueel roofdier. Hij is een aantrekkelijke dertiger, inclusief fitboy wasbordje, hipstersnor en met de emotionele intelligentie van een tiener. Zonder ambities of ruggengraat. -Niet dat goede looks en een onvolwassen karakter het leeftijdsverschil overigens minder not done maken, begrijp me niet verkeerd.- Minnie oogt met haar pony, dromerige ogen en outfits misschien een beetje nerdy en ingetogen, maar is erg vastberaden, intelligent en ondanks de onzekerheden over haar lichaam bewust van de aandacht die haar borsten en billen trekken. Er zijn nog maar tien minuten van de film verstreken wanneer je de tiener tegen Monroe hoort zeggen: “I want you to fuck me.” Niet je gebruikelijke slachtoffer. Ja het is sick, ja het is illegaal en Monroe zou met z’n volwassen poten van de jonge Minnie af moeten blijven. Ze is emotioneel overduidelijk nog lang niet zo ver als dat ze lichamelijk is. Maar omdat je je ergens kan voorstellen waarom ze op Monroe valt, en je de emotionele (seks)reis beleeft vanuit haar perspectief, heb je tijdens de vrij expliciete seksscènes niet de neiging om weg te zappen. De wetenschap dat actrice Bel Powley al in de twintig was toen ze dit speelde, geeft daarbij extra geruststelling. Gelukkig.

Coke van mama

Daar komt bij dat regisseur Heller je goed laat begrijpen waarom Minnie weinig spijt heeft haar moeder Charlotte (een geweldige rol van Kristen Wiig) dit allemaal aan te doen. Ma en dochter zijn ongeveer even roekeloos, labiel en egoïstisch. Alleen verwacht je van een tiener niet veel anders, terwijl moederlief beter zou moeten weten. Charlotte is echter te druk met feesten en coke snuiven om het verdriet over haar laatste scheiding en aanstormende grijze haren weg te drukken. Haar ouderlijke adviezen aan Minnie beperken zich bovendien tot: ‘Je hebt dit lichaam niet eeuwig, draag make-up, draag rokjes en zorg dat je aandacht krijgt’. Charlotte is trouwens wel vrijgevig. Snuiven zij en haar vrienden coke, dan mogen Minnie en haar bff ook wat...

Verrassing: geen zware kost

Voor zware en depressieve kost hoef je ondanks alle drama, ongemak en fucked up situaties niet bang te zijn. The Diary of a Teenage Girl is soms wat turbulent en messy, maar dat past wel bij Minnies puberbrein. Alles wat ze voelt en ervaart komt in bewegende illustraties tot leven, die naast het zonnige San Francisco, de matching muziek, flared jeans en oranje-gele kleuren zorgen voor lichtheid en sprankjes humor. Heller douwt je bovendien nergens een grootse moraal of psychologische soul searching door je strot. Haar verfrissende en eigenzinnige film is eerder een potpourri van herkenbare tienermeidengevoelens met de kleine boodschap jezelf te respecteren en van jezelf te houden. Ook de seksuele jij.

P.S. Ja, de film is ook geschikt voor jongens en ouders. Misschien zelfs lesmateriaal;-)

The Diary of a Teenage Girl zie je zondag 26 juli om 01.10 uur (zaterdagnacht dus) op NPO 3. De film is vanaf dan ook zeven dagen beschikbaar op NPO Start en daarna op NPO Plus.

• The Diary of a Teenage Girl (2015)
• Cijfer: 8
• Coming of age, drama, comedy
• Duur: 1u, 42min
• Regie: Marielle Heller
• Cast: Bel Powley, Alexander Skarsgård, Kristen Wiig

• Deel