De verschrikkingen tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn 't onderwerp geweest van verschillende series. Kijk deze als huiswerk. Is belangrijk.

Op 5 mei vieren we onze vrijheid, want het had niet veel gescheeld of we spraken hier allemaal Duits en aten onze frietjes speciaal met sauerkraut in plaats van uitjes. Mede dankzij de Britten, Canadezen en Amerikanen valt het aantal zelfgegraven kuilen langs onze kustlijn tijdens de zomermaanden nog redelijk te overzien en hoeven we niet de straat op in kolderieke, korte leren broeken met bijpassende bretels. De verhalen over onze felbevochten vrijheid ken je waarschijnlijk wel uit de geschiedenisboeken of van opa of oma, maar ook televisiemakers hebben de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog met enige regelmaat als uitgangspunt genomen voor een nieuwe serie. Hier een aantal van de betere op een rijtje, voor als je vandaag geen zin hebt om naar buiten te gaan.

Band Of Brothers

Volgens velen is Band Of Brothers de moeder aller oorlogsseries. Op zich niet gek als je bedenkt dat Steven Spielberg en Tom Hanks zich hier een potje flink tegenaan hebben lopen bemoeien. Die kunnen wel wat. Je kan deze kijken omdat Ross, die van Friends, en Brody, die van Homeland, er in zitten, maar kijk 'm vooral omdat deze wel erg pijnlijk duidelijk laat zien wat de geallieerden hebben moeten doorstaan toen ze in Normandië voet aan land zetten.

The Pacific

Niet alleen in Europa stond de boel op scherp, ook in Azië stonden de partijen lijnrecht tegenover elkaar. In navolging van Band Of Brothers verfilmden Spielberg en Hanks daarom ook de gevechten bij Okinawa, Iwo Jima en Guadalcanal in de miniserie The Pacific. Interessant, omdat dit gedeelte van de Tweede Wereldoorlog voor velen van ons misschien wat minder bekend is. En ja, dat is inderdaad Elliot uit Mr. Robot.

Unsere Mütter, Unsere Väter

In Unsere Mütter, Unsere Väter wordt de Tweede Wereldoorlog bekeken vanuit Duits perspectief. Interessant, omdat dit een inkijkje geeft hoe ook in Duitsland gezinnen en vriendengroepen door de oorlog uiteen gerukt werden. Voor 't gemak wordt namelijk vaak gezegd dat 'de Duitsers' fout waren in de oorlog, maar ook aan de oostkant van de grens was er sprake van verdeeldheid. De uitkomst van de oorlog is in dit indrukwekkende drieluik overigens wel gewoon hetzelfde als bij 'ons'. Zou wat zijn als die Duitsers in hun eigen versie opeens met de winst aan de haal zouden gaan.

Babylon Berlin

Het is 1929. De Eerste Wereldoorlog is nog wel zichtbaar in de achteruitkijkspiegel, maar Berlijn heeft de blik vooral naar voren gericht. De hoofdstad van de Weimarrepubliek (ja, google dat maar eens even) is inmiddels uitgegroeid tot een ware metropool en is de thuishaven voor een bonte verzameling van immigranten, arbeiders, artiesten en criminelen. Aan de ene kant is het de stad van de welvaart, de stad van de kapitaalkrachtigen die hun Deutschen Marken stukslaan op extravagante feesten vol alcohol vrouwen van lichte zeden. Aan de andere kant is het ‘t toneel voor bittere armoede en de sluimerende opkomst van het nazisme. Voor de één een paradijs op aarde en voor de ander de wedergeboorte van Sodom en Gomorra.

Riphagen

Andries Riphagen, de man die hoogstpersoonlijk verantwoordelijk was voor de gevleugelde uitspraak: "Hij was vroegâh fout in de oorlog.". Riphagen was nog fouter dan in je panterlegging naar De Toppers, nog fouter dan de kersttrui die je vriend droeg naar het etentje met je ouders. Riphagen is een bokser, een zwarthandelaar en een pooier, maar boven alles is hij de schrik van alle Amsterdamse Joden tijdens WO II. Hij wordt schandalig rijk met het opsporen, afpersen en verraden van Joodse onderduikers en waant zich hierbij onaantastbaar. De lul. Riphagen kijk je terug via npo.nl.

Manhattan

Terwijl Hitler en Hirohito er aan onze kant van de oceaan een enorme puinhoop van aan het maken waren, verzamelden zich op een afgelegen stoffige vlakte in New Mexico een aantal knappe koppen om aan een oplossing te werken. Als je het bouwen van een atoombom een oplossing vindt tenminste, want dat is wat ze daar aan het doen waren. Project Manhattan moest er voor zorgen dat de geallieerden konden beschikken over een wapen dat zo afschrikwekkend was, dat alleen dreigen met het inzetten ervan al effect zou sorteren. Nou, we weten allemaal hoe lekker dat heeft uitgepakt. Idioten.

The Heavy Water War

Het is 1932 en Werner Heisenberg gaat met de Nobelprijs voor de Natuurkunde aan de haal. Normaliter zou deze blijk van erkenning de uitgerolde loper zijn voor een glansrijke carrière, ware het niet dat eind jaren ’30 een kleine gefrustreerde Oostenrijker roet in het eten gooit. Hitler heeft zijn zinnen gezet op de wereldkaart en elke Duitse wetenschapper van betekenis wordt voor zijn karretje gespannen om dat te bereiken. Werner hoeft dan wel geen ingeblikte bonen te eten in één of ander drassig loopgraaf, maar hij moet wel nadenken over manieren om de vijand sneller en efficiënter van de aardbodem te vegen. Ook geen pretje. The Heavy Water War beschrijft een hoofdstuk van de Tweede Wereldoorlog, dat maar weinig mensen kennen.

The Same Sky

Het is 1974 en terwijl het verdeelde Duitsland haar teams naar de finale van ‘t WK probeert te schreeuwen is met name ‘t oosten van Berlijn met ‘n hele andere wedstrijd bezig, overleven. De oorlog is dan wel dertig jaar geleden, maar Berlijn gaat nog steeds gebukt onder de verstrekkende gevolgen ervan. Terwijl ze zich in West-Berlijn tegoed doen aan Coca-Cola en het activistische gemompel van Bob Dylan, leeft men aan de andere kant van de muur in pure soberheid. Er zijn zondagen in Staphorst waarop er een uitbundigere stemming heerst dan in ‘t communistische Oost-Berlijn van de jaren ’70, zeg maar. Conformeren is de norm en een ieder die ‘t waagt om daarvan af te wijken, wordt onherroepelijk op de vingers getikt. The Same Sky kijk je terug via npo.nl.

The man in the high castle

Het zijn de jaren ’60 en in plaats van vrije seks en je op Woodstock een delirium blowen, kreunt de Amerikaanse burger onder de bezetting van de Duitsers en hun Japanse vrienden. Tijdens een Tweede Wereldoorlog die iets anders verliep dan die uit onze geschiedenisboeken, hebben zij na het veroveren van Europa namelijk ook de grote oversteek gemaakt om daar flink huis te houden. Amerika gaat door de knieën en na een best of three rock, paper, scissors mogen de Duitsers de hele Oostkust vol hangen met nazi-prullaria, voorzien de Japanners alle panden aan de Westkust van schuifdeuren met rijstpapier en reserveren ze ergens ter hoogte van de Rocky Mountains wat hectaren die als neutral zone moeten dienen. Dat was 't dan? Niet bepaald. Net als in het Nederland van ’40-’45 suddert onder de ogenschijnlijke rust van de dagelijkse beslommeringen het groeiende verzet, maar niet alleen onder de bevolking neemt de onrust langzaam maar zeker toe, ook de relatie tussen de Duitsers en de Japanners begint hier en daar wat scheurtjes te vertonen.

Deutschland 83

Volgens het Klein Orkest vliegen alleen de vogels van Oost- naar West-Berlijn. Nou, dan hebben zij duidelijk nog nooit van Martin Rauch gehoord. Je kunt namelijk veel van Martin zeggen, maar niet dat het een vogel is. Een vreemde vogel misschien, maar geen vogel in de letterlijke zin van het woord. Het is 1983 en in Oost-Duitsland groeit de angst voor de Amerikanen en hun consumptie-ideologie de pan uit. Martin wordt gerekruteerd om in het Westen als infiltrant de nodige informatie binnen te hengelen. Undercover binnen het West-Duitse leger verbaast Martin zich over de compleet andere manier van leven aan de andere kant van het ijzeren gordijn. Het stelt zijn loyaliteit aan het Oosten dan ook onverwachts op de proef.

• Deel