Verkracht worden door je partner: “Hij zei dat ik moest kappen met janken”

Als je aan verkrachting denkt, is de kans groot dat je denkt aan een enge man die uit de bosjes komt. Maar dit is niet altijd zo. Je kan ook verkracht worden door iemand die je kent. Zoals bijvoorbeeld een partner. Sasja en Tessel hebben dit meegemaakt en vertellen erover.

Kan je wat vertellen over je ex-relatie?

Sasja, 29: Ik heb zes jaar lang een relatie gehad. Ik was toen negentien en hij 25. Ik leerde hem kennen via zijn oom en tante. Daar reed ik namelijk paard. Na een tijdje elkaar veel gezien te hebben kregen we een relatie. De eerste twee jaar hadden we het heel leuk. Hij woonde toen nog bij zijn moeder. Het ging pas mis toen hij uit huis ging. Toen begonnen de vlagen van boosheid die overgingen in woede. In zijn ogen kon ik niks meer goed doen. Hierdoor werd hij ook agressiever en harder tijdens de seks. 
Tessel, 22: Ik was negentien en hij 25 toen de relatie begon. Ik ontmoette hem in een hostel in het buitenland. We werden al heel snel verliefd - op een ongezonde manier. Ik zat niet lekker in mijn vel en gebruikte de relatie als afleiding van het probleem. Maar hij nam onze relatie heel erg serieus. Hij was zelf Brits en wilde voor mij naar Nederland verhuizen. Hij vroeg of hij bij mij mocht wonen tot hij zijn eigen huisje gevonden had. Toen we eenmaal samen in Nederland woonden begon het. Hij beledigde mij, bedreigde mij en sloeg me zelfs. Uiteindelijk heeft hij toch zo’n vier maanden bij mij gewoond. We hadden in die tijd vaak seks tegen mijn wil, maar eigenlijk was ongeveer alles wat we deden tegen mijn wil.

Wanneer heb je voor het eerst te maken gekregen met verkrachting in je relatie? 

Sasja: Ik ben denk ik rond mijn 22e voor het eerst verkracht in de relatie. Dat was toen hij op zichzelf ging wonen. Hij werd toen agressiever en harder tijdens de seks. Ook neigde hij ineens naar SM, waar hij voor die tijd niks mee had. Tijdens deze sessies kwamen dan dildo’s, touwen en blinddoeken te pas. Alles moest gaan zoals hij dat wilde. Als ik aangaf dat ik pijn had, ging hij door. En als ik geen zin had, dwong hij mij toch tot seks. Ik moest hem onder andere pijpen. Hij duwde zijn lul dan zo diep in mijn keel dat ik moest kokhalzen. Ook heeft hij anale seks met mij gehad zonder dat ik het wilde. Soms ging dat tot bloedens toe. Door de pijn begon ik dan met huilen. Dat deed hem niks. Hij zei dan dat ik moest kappen met janken. Ook heeft hij naaktfoto’s van mij gemaakt toen ik geblinddoekt en vastgebonden op bed lag. Hij dreigde deze online te zetten als ik niet deed wat hij wilde. 
Tessel: Ik weet niet meer precies wanneer ik voor het eerst verkracht werd. Er zijn verschillende keren geweest dat hij bovenop mij klom terwijl ik “nee” zei. Of ik nou te moe was, geen zin had of het niet wilde, hij ging gewoon door. In het dagelijks leven was hij erg gewelddadig. Ik wist wat er kon gebeuren als ik zou tegenstribbelen. Daarom liet ik het maar gebeuren. Soms lag ik stil zonder iets te zeggen. Ik probeerde dan niks te voelen en er niet over na te denken.

Hoe ben jij met het seksueel geweld omgegaan? 

Sasja: Ik heb heel lang gedacht dat dit hoorde bij een relatie. Hij was namelijk mijn eerste vriendje dus ik had geen vergelijkingsmateriaal. Pas later kwam ik erachter dat de ruige en onvrijwillige seks niet hoorde. Verkrachting kende ik alleen uit films en series. En dat was heel anders dan bij mij. Ik dacht dat niemand mij zou begrijpen. Daarom heb ik het verhaal voor mezelf gehouden. Ik heb er zelf mee leren dealen. 
Tessel: Ik heb het aan niemand verteld. Om heel eerlijk te zijn bedacht ik me ook pas veel later dat wat ik meemaakte verkrachting was. Het geweld in de relatie nam denk ik de overhand in mijn gedachten. Nog steeds praat ik er bijna niet over. Ik heb het wel uitvoerig besproken met een therapeut. Dat heeft mij ontzettend geholpen. Met één vriendin heb ik er wel over gepraat. Zij heeft namelijk iets soortgelijks meegemaakt. Een fijn gespreksonderwerp vonden wij het niet. Het was een heel heftig gesprek dat gepaard ging met veel tranen.

Heb je overwogen om aangifte te doen? 

Sasja: Ik heb dit inderdaad overwogen. Ik heb hier informatie over opgevraagd bij de politie. Zij gaven aan dat een gesprek al goed kon zijn voor mijn verwerking. Helaas denk ik niet genoeg bewijs te hebben voor een aangifte. 
Tessel: Nee. Ik hoor alleen maar horrorverhalen van andere slachtoffers. Die werden dan niet door de politie geloofd en niet als slachtoffer gezien. Vervolgens kregen zij dan ook nog te horen dat de politie niks voor hen kon doen. Toen het mij was overkomen raakte ik in shock. Ik kon mijn verhaal nog tegen niemand vertellen. Laat staan de politie. 

Heb je er problemen aan overgehouden in je liefdesleven nu?

Sasja: Ja. Ik heb er flink wat problemen aan overgehouden. Ik ben gediagnosticeerd met PTSS en heb een burn-out gehad. Ook heb ik last van paniekaanvallen en heftige nachtmerries. En ik ben heel onzeker over mijn lichaam geworden. Na deze relatie heb ik ook geen seks meer gehad. Ik durf dit nog niet. En kan ook geen nieuwe relatie aan. 
Tessel: Ja, ik heb PTSS.Ik heb na deze relatie andere relaties gehad. De eerste relatie na het uitgaan van de gewelddadige relatie was flink wennen. De weggestopte en onverwerkte herinneringen kwamen tijdens deze relatie naar boven. Dit was uiteindelijk ook de reden dat het uit is gegaan. Mijn toenmalige vriend was te nuchter en begreep bepaalde emoties van mij gewoon niet. We zouden bijvoorbeeld samen op vakantie gaan. Maar toen de vakantie dichterbij kwam kreeg ik blinde paniek. Het idee dat ik samen met een man ver van alles wat ik kende zou zijn, klonk ineens als een nachtmerrie. Ik moet nu soms  opeens huilen tijdens of na de seks. Dat zijn dan momenten dat iets mij doet denken aan mijn gewelddadige ex. Dit is bijvoorbeeld een keer bij een one night stand gebeurd. Je hebt dan natuurlijk geen zin om uit te leggen dat dat door jouw PTSS komt. Na deze ervaring ben ik even gestopt met daten. Nu, een tijdje later, heb ik een super lief vriendje. Ik heb alles met hem kunnen bespreken en voel me helemaal op mijn gemak bij hem. Soms huil ik als het even niet goed gaat - dan weet hij waar dat door komt. Maar over het algemeen ben ik extreem gelukkig met mijn seks- en liefdesleven. Ik ben trots op de manier waarop ik hieruit ben gekomen. Ik heb iets heftigs meegemaakt en ben er niet bitter of paranoïde door geworden. Ik ben nog steeds iemand die erg knuffelig is en affectie kan geven, ondanks wat me is overkomen.

Wil jij ook dat seksueel geweld stopt? Trek een grens, zeg #TotHier en teken de petitie op tothier.rutgers.nl

• Deel