In de zomer in de prak
In juli Simone Atangana Bekono het schrijven van de NPO Cultuur nieuwsbrief over. Deze brief vol kunst en cultuur ploft iedere vrijdag op de digitale deurmat van onze abonnees. Voor wie, tot ons verdriet, nog niet is ingeschreven op deze wekelijkse parel, delen we haar overdenkingen ook hier.
Ik herinner het me als de dag van gisteren. Mijn zus en ik hadden op een regenachtige zomerdag – ondanks hevige dreigementen van mijn moeder – het briljante idee opgevat een tennisbal over te gooien in de woonkamer. Zij was acht, ik was zes, er viel tijd te doden. Al snel raakte zij afgeleid, wilde ik doorgaan, begonnen we te kibbelen en smeet ik uit frustratie de tennisbal met de snelheid van een honkbalpitcher richting haar hoofd. Zij dook. Gevolg: het geërfde theeservies van mijn overgrootmoeder, dat op een bijzettafel naast het raam stond, lag aan diggelen. Ik hoor mijn moeder nog de trap afstampen, haar teleurgestelde gezicht bij het zien van de scherven op de vloer. Ik stond aan de grond genageld, op heterdaad betrapt. Het was wachten op straf.
Zo zal de veertienjarige Shabu zich ook hebben gevoeld, toen hij tijdens een joyride door de wijk de auto van zijn oma in de prak reed. Als we kennis met hem maken in de heerlijke zomerdocu Shabu (2021) van Shamira Raphaëla, is de hele familie samengekomen om een passende straf te bedenken. Vonnis: Shabu moet de reparatie van de auto betalen door de hele zomer ijsjes te verkopen in de buurt. Met een flinke portie tegenzin, trommelt en danst Shabu door de straten rond flatgebouw De Peperklip in Rotterdam-Zuid, en laat hij zich afleiden door zijn vriendinnetje en andere verleidingen van de stad. Om het geld sneller binnen te laten komen, besluit hij uiteindelijk een groot straatfeest te geven, dat hij zal aftrappen met een door zichzelf gecomponeerd liedje. En nee, het wordt eens geen deprimerende gangsta rap, maar juist vrolijke, dansbare afrobeats. Zo mobiliseert Shabu de hele wijk in de hoop zijn oma weer trots op hem te maken.
Rotterdam-Zuid schittert en zweet van de zomerhitte in deze vrolijke docu over verantwoordelijkheden dragen en opgroeien. Snel kijken dus, met of zonder waterijsje in de hand.
Simone Atangana Bekono
Simone Atangana Bekono is schrijver van zowel proza als poëzie, docent en redacteur. Ze debuteerde in 2017 met de dichtbundel hoe de eerste vonken zichtbaar waren. Daarna verscheen in 2020 haar debuutroman Confrontaties, die werd genomineerd voor de Libris Literatuurprijs 2021 en bekroond werd met de Hebban Debuutprijs, het Beste boek voor jongeren en de Anton Wachterprijs 2022 voor het beste literaire prozadebuut. Hierna schreef ze de novelle Zo hoog de zon stond (2022) en onlangs de dichtbundel Marshmallow (2024), waarvoor ze de Jan Campertprijs 2024 ontving. Ze treedt geregeld op in zowel binnen- als buitenland en haar werk is vertaald in onder andere het Engels, Frans, Afrikaans en Italiaans.
Vond je dit leuk?
Op de hoogte blijven?
Schrijf je in voor de NPO Cultuur nieuwsbrief en ontvang iedere vrijdag mooie, inspirerende en interessante tips. Van kunst tot film en van muziek tot theater, zo hoef je niets meer te missen!