All Inclusive
Zon, zee, strand en heel veel familiedrama. In de film All Inclusive krijg je het allemaal. Wij spraken acteurs Aiko Mila Beemsterboer en Thijs Boermans over hun personages en de draaiperiode aan de kust van Bonaire.
Door: Gwyneth Sleutel
Sinds deze week draait de nieuwe film All Inclusive in de Nederlandse bioscopen. In de film volgen we een gezin, bestaande uit vader Jacco, moeder Sylvie, puberdochter Lois en zoon Bink dat naar een zonovergoten all Inclusive resort vertrekt voor een welverdiende vakantie. Op de luchthaven wordt echter al snel duidelijk dat het niet vlekkeloos zal verlopen. En nee, dat komt niet door lange wachtrijen op Schiphol, maar wel door vader Jacco (Tibor Lukács) die al worstelend met een midlife crisis zijn eigen temperament niet onder controle heeft en een koffer door de ruimte gooit. Voor moeder Sylvie (Jennifer Hoffman) was dit de druppel. Ze wil een break in hun relatie. Althans, na de vakantie. Laten ze voor nu vooral gezellig doen.
Ook de andere gezinsleden worstelen. Zo heb je bijvoorbeeld
dochter Lois, die vastbesloten is deze vakantie ontmaagd te worden en wel door
de knappe felblauw ogende hotelmanager Rogee. Dat ze nog geen achttien is
verzwijgt ze maar even. Geen goed idee, uiteraard.
Van kokosrijst tot een duikbrevet
Op de vraag hoe ze de draaiperiode hebben ervaren roept Aiko direct
‘Amaaaaazing!’ ‘Er zijn eigenlijk geen woorden voor te bedenken hoe gaaf dit
was’. Thijs sluit zich daarbij aan: ‘Het was misschien wel een van de leukste
films die ik ooit gedraaid heb. Je zat echt in een bubbel met elkaar’. Aiko
vult aan: ‘We sliepen zelf in het resort waardoor je telkens binnen vijf
minuten op de set was. In de ochtend namen we met cast en crew een snelle duik
in de zee en daarna gingen we ontbijten met kokosrijst. Dat is een soort van
rijstepap met limoenzest. Zo lekker, dat ik er in Nederland zelfs nog over
gedroomd heb.’ En er was ook nog voldoende vrije tijd, waardoor Thijs en Aiko
ruimte hadden het eiland te verkennen. ‘We hebben zelfs samen ons duikbrevet gehaald’,
vertelt Thijs. ‘Je leefde echt even in een droom. Pas wanneer je in de Albert
Heijn stond was je weer even in het hier en nu, omdat je je dan pas realiseerde
dat Bonaire natuurlijk ook gewoon bij Nederland hoort.
Contrasten in een all-inclusive resort
Het all-inclusive resort is een arena die we de afgelopen tijd vaker voorbij
zien komen in populaire films en series. Denk bijvoorbeeld aan The White Lotus,
Triangle of Sadness en het recent verschenen Aftersun. Wat is er precies in
deze tijdsgeest, dat we daar zo graag naar kijken? ‘We houden allemaal van
films over zon, zee en strand, maar het is wel een interessante vraag waarom we
juist nú de arena overal zien oppoppen’, zegt Aiko. ‘Misschien houden we heel
erg van het contrast? In een resort krijg je alles wat je hartje begeert, maar
dit gaat ook gepaard met de verwachting dat het leuk moet zijn. Het
tragikomische van deze film zit in het feit dat het binnen de gezinsdynamiek
alles behalve perfect is. Er hoeft maar dit (knip met vingers) te gebeuren of
de bom barst.’ ‘En laten we eerlijk zijn, dat brengt een zekere druk met zich
mee die iedereen wel herkent. De druk dat het leuk moet zijn, vult Thijs aan. ‘Als
ik vroeger met familie op vakantie was, verlangde ik vaak de eerste dag alweer
naar huis. Als ik met mijn vader op vakantie was en we zo dicht op elkaar
zaten, begon ik me af te vragen of we het wel zo lang met elkaar zouden kunnen
volhouden. Alle kleine menselijke eigenaardigheden worden op vakantie ineens
uitvergroot. Dan kan je er niet meer omheen. Aiko moet lachen, want dat is
natuurlijk precies het geval bij het personage van Jacco, die worstelt met een
midlife crisis. En natuurlijk ook bij haar eigen personage, Lois.
Twilight romance met een fuckboy
Lois heeft namelijk maar een doel en dat is voor de eerste keer seks hebben met
de knappe Rogee. ‘Zij heeft een heel geromantiseerd beeld van liefde en
seksualiteit en hoopt op een Twilight-achtige romance tijdens de vakantie.’
Voor velen een herkenbare situatie,’ denkt Aiko. Zelf had ze als puber ook een
geromantiseerd beeld van liefde, totdat ze haar eerste kus beleefde. ‘Wat viel
dat tegen zeg. Ik wist één ding zeker en dat was: “Dit nooit meer!”’ Thijs
speelt een gladde hotelmanager. ‘Het is eigenlijk een soort van fuckboy,’
vertelt Thijs over zijn personage. Hij kan elk meisje regelen dat hij maar wilt
en is een beetje in de ban van zichzelf. Daarnaast vindt hij zijn werk ook heel
belangrijk.’ Op de vraag of hij iets van zichzelf herkent in het personage is
hij resoluut: ‘Nee hoor, Rogee is veel te glad voor mij. Bovendien heeft hij
nogal een bord voor z’n kop. Ik denk niet dat ik zo ben.’
Typecasting
Toch wordt Thijs vaker gecast als het knappe single karakter in films en series. Op dit moment vindt Thijs het niet zo erg. ‘Stilzitten en even niks te doen hebben, zou hij veel erger vinden. Het is ook belangrijk om leuk werk te doen.’ Herkennen we daar toch iets van een gelijkenis met zijn karakter Rogee? En ook Aiko wordt vaker gecast als opstandige puberdochter. Of ze dit vervelend vindt? ‘Nee hoor! Het is ook een soort van leeftijdscategorie waarin ik nu zit. Bovendien is elk karakter dat ik speel weer zo anders. Lois is bijvoorbeeld iemand die voordat ze iets zegt vooraf al tienduizend keer in haar hoofd oefent wat ze precies gaat zeggen en hoe ze dat gaat doen. Ze is wat opportunistisch en ook manipulatief.’ Toch dromen de jonge acteurs natuurlijk ook van andere rollen. Zo zou Thijs weleens een karakter willen spelen dat gebukt gaat onder een diepe worsteling, zoals een verslaving. Dan kan je echt in de huid van die persoon kruipen. Aiko vindt het dan weer heel vet als ze bij haar rol iets kan leren. ‘Voor Vechtmeisje heb ik bijvoorbeeld leren kickboksen en voor Anne Frank kon ik me helemaal onderdompelen in de geschiedenis. Zoiets vind ik heel vet.’ Het allerliefst zou zij een rol als in Black Swan spelen, waarna ze goed heeft leren dansen. ‘Of anders een rol als in The Last of Us. Dat zijn zulke gelaagde karakters in een post-apocalyptische wereld. Als iemand zoiets in de aanbieding heeft: ‘Bel mij!’
De ‘All Inclusive straat’
Inmiddels ligt de draaiperiode van All Inclusive alweer een tijdje achter hen en zijn ze alweer druk bezig met nieuwe projecten. Maar hun prachtige tijd in Bonaire zullen ze niet snel vergeten en de inwoners daar hen ook niet. Zo vertelt Thijs: ‘De burgemeester is een keer langsgekomen op set. Hij en de inwoners waren heel trots dat er een film werd opgenomen. Daarom hebben ze besloten een straat naar ons te vernoemen. Dus als je nu naar Bonaire gaat: bezoek dan vooral even de ‘All Inclusive straat’ en als je in Nederland blijft: breng dan vooral een bezoekje aan de bioscoop voor de film.’
