Tip van Alma Mathijsen
Overgave ten volle
God, wat hou ik van mensen die zichzelf vastbijten in hun onderwerpen. Kunstenaar Marlou Fernanda weet als geen ander hoe ze zich moet overgeven aan haar ideeën. Bij de eerste performance die ik van haar zag, lag ze onder een zware tafel.
Ze schreeuwde: ‘ik moet alles alleen doen’, terwijl ze haar best deed om onder het gewicht vandaan te komen.
Haar adem haperde, ze trok de tafelpoten iets omhoog, wanhopig proberend om haar longen te vullen met lucht.
‘Ik moet alles alleen doen.’
Zo ging ze door. Langzaam werd ik toeschouwer en lijdend voorwerp inéén. Ik voelde hoe de tafel haar verdrukte, tegelijkertijd was het onmogelijk om haar te helpen. Ik zat achter mijn scherm, de performance speelde zich af in 2022, maar zelfs als ik aanwezig was geweest, zou ik niet op kunnen staan. Fernanda maakt de toeschouwer medeplichtig. Juist dat maakt haar werk zo interessant.
In de documentaire Marlou Fernanda, A Time for Everything wordt de kunstenaar drie jaar gevolgd door regisseur Denise Janzée. We zien haar leven van binnenuit. Haar moeder lijdt aan een spierziekte en kan nog maar moeizaam lopen en praten. Met een glimlach vertelt ze aan een van haar dochters dat er zoveel verschillende manieren van communiceren zijn. Praten is niet de enige manier. Dat weet Marlou Fernanda maar al te goed.
Marlou Fernanda, A Time for Everything is nu te zien in Wereldmuseum Rotterdam.
