Tip van Alma Mathijsen
Het boek is niet beter
Ik heb De geniale vriendin van Elena Ferrante na vijftig pagina’s weggelegd. Het kon me simpel gezegd niet boeien, en misschien vond ik het ook enigszins zoetsappig. Wellicht ben ik een kil mens. Zeker omdat veel van mijn vriendinnen ermee dweepten. Sommigen maakten zelfs reizen naar Napels om dichter bij de personages van Ferrante te zijn, God, één vernoemde zelfs haar eerste kind naar de geniale vriendin. Ik kan niet zeggen dat ik met vijftig pagina’s echt mijn best heb gedaan, maar ik kreeg mezelf niet verder. Totdat ik de serie keek. Ik weet dat het niet juist is om een boek te laten liggen en de serie te bejubelen. Maar ik trek de soap-achtige kwaliteiten van het verhaal op een scherm wel, op papier helaas niet.
Het vierde en laatste seizoen staat nu op NPO Start. De vriendinnen zijn volwassen. Lila laat de geliefde van Elena achtervolgen om hem te betrappen. Hij zegt dat hij zijn vrouw heeft verlaten, maar niets blijkt minder waar. Ze zijn nog steeds getrouwd, hij heeft zelfs een baan aangenomen in het bedrijf van zijn schoonfamilie. Elena gooit de telefoon telkens weer op de haak wanneer hij zijn smeekbede wil houden. Had ik al iets gezegd over de soap-achtige kwaliteiten van dit verhaal?
Ik weet niet of ik de boeken ooit nog ga oppakken. Eerst wil ik hele serie afkijken met Alba Rohrwacher in de hoofdrol (zij schitterde ook al in Le Meraviglie). Misschien dat ik dan alsnog te porren ben.
