Er is 'n moord, er is 'n dorp vol figuren waar Jambers de vingers bij af zou likken en er is 'n rechercheur die de onderste steen boven wil.

Lang hebben we naar Denemarken gekeken als ‘t Mekka van de Europese serie. Stiekem is het toch alweer een tijdje geleden dat er een echte likkebaarder uit de knapzak van onze noorderburen kwam. Natuurlijk was er niks mis met The Legacy en Follow The Money, maar het niveau van The Bridge, Borgen en The Killing wisten ze niet aan te tikken. Vind ik dan.

Gelukkig is er geen reden tot paniek, want het heeft er alle schijn van dat een nieuwe Europese seriegrootmacht z’n opwachting aan ‘t maken is, België. Had Stephen King laatst op Twitter aan honderdzestig tekens maar net genoeg om te vertellen hoe geweldig hij Beau Séjour wel niet vond en ging de goegemeente helemaal lekker op de grimmige thriller Ennemi Public , nu kan La Trêve volle bak in de spotlichten want dat is me er ook weer eentje. Oh là là.

Cluedo in Wallonië

Sta je net lekker in je nieuwe huis de boel bij elkaar te schelden, omdat ze die BILLY weer zonder inbussleutel hebben geleverd, wordt er door één van je toekomstige collega’s aangebeld. Of je misschien even tijd hebt om mee te rijden naar de rivier, er is een lijk aangespoeld. Dacht je het chaotische Brussel de rug toe te keren om in je geboortedorp de rust op te zoeken, heb je dit al op dag één aan je fiets hangen. Inspecteur Peeters had zich waarschijnlijk wel iets anders voorgesteld van zijn eerste weken in het kleine Heiderfeld, beetje verhuisdozen uitpakken en de band met dochter Camille weer aanhalen. Dat werk. In plaats daarvan moet hij, voor het oplossen van deze mysterieuze dood, duiken in de diepste geheimen van een dorp met zoveel gekken, dat je er minimaal zes seizoenen Jambers mee zou kunnen vullen. Smullen!

Kneuterige beklemmendheid

Als je Balthazar’s The Man Who Owns The Place als intro voor je serie gebruikt, dan kun je bij mij eigenlijk al niet meer stuk. Wat een lekkere sluimerende onheilspellendheid  is dat. Als je dan ook nog komt met een hele zooi karakteristieke figuren en een verhaal dat je aflevering na aflevering op ‘t verkeerde been zet, dan ben ik wel verkocht. Tuurlijk is La Trêve niet zo visueel geraffineerd als haar Scandinavische voorgangers – sommigen zullen het misschien zelfs wat knullig vinden ogen – maar dat maakt deze alleen maar sympathieker. Het is kneuterige beklemmendheid. Het gebrek aan verpletterende cinematografie wordt ook ruimschoots goedgemaakt door een verhaal dat je tot in de laatste minuut blijft verrassen. Als dit een eerste voorproefje is voor wat de Belgen nog voor ons in petto hebben, dan gaan we nog heel wat beleven.

• RTBF (de Franstalige Belgische NPO), maar te zien op Netflix (2016)
• Whodunnit in een dorp vol gekken waar Jambers wel raad mee zou weten.
• 45 minuten per aflevering
  

• Deel