In navolging van zijn wereldberoemde vader laat nu ook de zoon van Stephen King zijn boeken omzetten in bewegend beeld en dat is met NOS4A2 best aardig gelukt.

Stephen King noemde het onlangs één van de engste series die hij ooit had gezien. De vraag is of de koning van de huiver hier helemaal objectief was (lees: in de verste verte niet), want NOS4A2 is de verfilming van het boek van zijn bloedeigen zoon. Joseph Hillstrom King A.K.A. Joe Hill zag in zijn ouderlijk huis de dollars tegen de plinten klotsen en besloot zich het verdienmodel van zijn wereldberoemde vader eigen te maken: schrijf een spannend boek, slijt het verhaal aan een productiehuis en lach de ballen uit je broek, wanneer je in je buitenhuis op de Malediven je banksaldo checkt. Daar waar het werk van Stephen King nog wel eens geweld wordt aangedaan – bij mij springen de tranen al in m’n ogen als ik aan Under The Dome en The Mist denk – heeft AMC van NOS4A2 een prima tussendoortje weten te maken. Misschien geen hoogvlieger, maar zeker een serie die met gemak een hardnekkige verveling de kop kan indrukken.

Gevonden voorwerpen

In de wereld van de super powers is Vic McQueen een beetje de afdeling gevonden voorwerpen. Horloge kwijt? Gewoon even Vic bellen. Slaande ruzie met je vrouw, omdat je niet weet waar je je trouwring hebt gelaten? Wellicht dat Vic uitkomst kan bieden. Via een magische doorgang – het lijkt verdomme Harry Potter wel – belandt Vic altijd precies daar waar het verloren kleinood zich bevindt. Hoe handig is dat?! Mooi niet dat er bij Vic thuis ooit nog op mysterieuze wijze een sok zal verdwijnen in de was. Prima super power om te hebben, lijkt mij. Helemaal omdat je ‘m ook in kunt zetten voor wat gewichtigere zaken, het opsporen van verloren kinderen bijvoorbeeld. Verspreid over de VS verdwijnen er namelijk nogal wat koters en aan Vic de schone taak te achterhalen wat hier in hemelsnaam aan de hand is. Wellicht heeft het iets te maken met een perverse kidnapper die zijn krachten verleent aan onschuldige kinderzieltjes?

Een drie-eenheid die net zo lekker samengaat als mayo, curry en uitjes

Alternatieve Stranger Things

Nosferatu – want zo spreek je deze knipoog naar de allereerste Draculafilm uit – heeft wel iets weg van dat kampvuurverhaal waar je favoriete oom je vroeger de stuipen mee op het lijf probeerde te jagen. Een creepy gozer die kinderen ontvoert om vervolgens alle levensenergie uit hen te zuigen. Ik heb voor minder enge dingen een hele nacht apathisch naar de nok van m’n tentje liggen staren. Inmiddels heb ik een baard, betaal ik belasting en lig ik dus nu niet meer wakker van dergelijke bangmakerij, maar dat wil nog niet zeggen dat NOS4A2 niet aan mij besteed was. Ondanks dat het neigt naar een tienerserie, kan ook de gemiddelde volwassenen hier best mee uit de voeten. Het is eigenlijk een soort Stephen King-versie van Stranger Things. Mysterie, verdwijning en bovennatuurlijke krachten, een drie-eenheid die net zo lekker samengaat als mayo, curry en uitjes. Als dit de ingrediënten zijn waar Joe Hill graag mee kookt, dan kan ik niet wachten op het volgende patatje speciaal.

• AMC (2019)
• Een soort (de zoon van) Stephen King versie van Stranger Things
• 50 minuten per aflevering

• Deel