Pak je tissues er maar bij, want The Whale is zeker een tranentrekker. In de film volgen we Charlie (gespeeld door Brendan Fraser; George Uit De Jungle of The Mummy) die bijna 300 kilo weegt. De film wordt nu al DE comeback van Fraser genoemd, die na jaren van operaties, een scheiding en slachtoffer van grensoverschrijdend gedrag te zijn geweest eindelijk weer van zich laat horen in Hollywood.

Charlie lijkt op het eerste oog een zwetende, stinkende en vieze man met flinke obesitas die zichzelf maar vol blijft proppen. Toch weet Fraser het karakter zo neer te zetten dat je met Charlie meeleeft en een traantje wegpinkt. Als online leraar literatuur leidt Charlie een teruggetrokken leven en hij heeft eigenlijk maar één vriendin, zijn verpleegster Liz. Zijn studenten weten niet hoe hij eruitziet, omdat Charlie zijn webcam nooit aan doet. De enige persoon die hem écht kent is Liz, die grote zorgen heeft over zijn gezondheid. Maar naar het ziekenhuis gaan? Dat wil hij niet.

Voordat zijn eetverslaving insloeg, had Charlie een heel ander leven. Samen met zijn (inmiddels) ex-vriendin heeft hij een dochter, Ellie, die hij abrupt verliet om een liefdesrelatie aan te gaan met Alan, een mannelijke student die hij destijds lesgaf.

Wanneer Ellie (Sadie Sink) na acht jaar opeens bij hem voor zijn deur staat, staat Charlies leven compleet op zijn kop. Ellie is een agressieve, geestige tiener waar moeilijk contact mee te onderhouden is. Met een flinke som geld probeert hij zijn dochter voor zich te winnen, in de hoop een band op te kunnen bouwen. Door zijn slechte gezondheid wil Charlie nog één kans om het goed te maken met zijn dochter. Dat gaat erg moeizaam, omdat Ellie dealt met woede en pijn dat voortgekomen is uit een plek van frustratie en ongeloof. Langzaam realiseert ze zich dat haar vader niet lang meer te leven heeft.

Ook Charlies eetverslaving komt voort uit pijn en verdriet. Alan, de student waarvoor hij zijn dochter en vriendin verliet, kwam te overlijden. Die emotionele pijn valt hem zo zwaar, wanneer er over Alan wordt gepraat, snakt hij alles naar binnen tot aan stikken toe.

De verschillende personages die bij Charlie thuiskomen laten je zien hoe droevig Charlies situatie is. Zo komt er elke avond een pizzakoerier langs. Pas als de koerier weg is, heeft Charlie de moed om de pizza’s op te pakken.

Waarom Charlie geen hulp zoekt van buitenaf? We zullen het nooit weten. Obesitas gaat vaak samen met vooroordelen, onbegrip en flinke walging. The Whale schetst een mooi beeld van de emotionele impact ervan. Zo zien we Charlie zich volstouwen met eten wanneer hij zich verdrietig voelt en zien we hoeveel moeite hij lichamelijk heeft wanneer hij zich moet verplaatsen.

The Whale is een ontroerende film met een aangrijpend verhaal waar je nog dagen over na gaat denken. Door het buitengewoon goede acteerwerk is dit een film die je echt een keertje moet kijken!

Cijfer: 8,5

• Deel