Hero Hemmingsley deelt zijn bijzondere reis in "A Big Adventure"
- 5 minuten leestijd
“A Big Adventure" is een intieme en ontroerende documentaire waarin filmmaker Hero Hemmingsley de laatste reis van zijn vader, Winston Hemmingsley, vastlegt na diens terminale kankerdiagnose in Glasgow.
Hero Hemmingsley is een filmmaker en muzikant. Na een jaar van stilte tussen Hero en zijn vader, brengt het nieuws van zijn vaders hartaanval hen onverwacht weer samen. Hero vliegt onmiddellijk naar Glasgow om voor hem te zorgen en begint te filmen—gedreven door de wens om een blijvende mooie herinnering te creëren aan een bijzondere vader die zowel dierbaar als moeilijk kon zijn.
De reizen naar mooie locaties in Schotland en Nederland om zonsopgangen en -ondergangen te filmen, waren magisch.
In A Big Adventure leg je de laatste reis van je vader vast in een persoonlijke documentaire. Je geeft aan onder andere verzoening te zoeken via de lens van je camera. Hoe was het voor jou om deze documentaire te maken en waarom wilde je het op deze manier vastleggen?
Het maken van deze documentaire was het moeilijkste én mooiste wat ik ooit heb gedaan. Aanvankelijk filmde ik puur voor mezelf, om een waardevolle herinnering te bewaren. Toen ik de kans kreeg om er een publieke film van te maken, begon een intens proces. Ik moest intuïtief te werk gaan en tegelijkertijd diep graven in mezelf, mijn geschiedenis en mijn relatie met mijn vader. Dat bracht veel emotionele ups en downs met zich mee, mede omdat de toekomst door zijn ziekte onzeker was.
In het begin wilde ik alles zelf doen, maar tijdens de montage ontdekte ik dat ik te dicht op het proces zat. Tobias Cornelissen hielp me bij de edit en het structureren van het verhaal. Toch ben ik blij dat ik het grootste deel zelf heb gedaan. Had ik bijvoorbeeld als regisseur met een cameraman en geluidsman gewerkt op set, was de film nooit zo intiem geworden als hij nu is.
Liefde is het belangrijkste wat er is in het leven.
Wat had je totaal niet verwacht bij het maken van de documentaire?
Ik had niet verwacht dat ik zoveel van mezelf in de film zou verwerken. In mijn originele plan wilde ik mezelf voelbaar maken via intieme cinematografie en eigen muziekcomposities. Uiteindelijk werd mijn eigen stem, zowel in voice-over als letterlijk in beeld, een belangrijk onderdeel. De documentaire veranderde van een collage-achtig portret van mijn vader naar een persoonlijk verhaal waarin ik zelf ook een hoofdrol speel. Dat was spannend, maar achteraf gezien een waardevolle keuze.
Jouw vader beschrijft zichzelf als een ‘excentrieke ouder’. Je gaf aan dat het altijd leuk is met hem, vooral in je jongere jaren. In hoeverre zie je je vader terug in jezelf?
Ik herken veel van mijn vader in mezelf: zijn eigenzinnigheid, levenslust, filosofie en humor. Het maken van de film hield me een spiegel voor en dwong me om na te denken over wie ik ben en hoe ik door de jaren heen veranderd ben. Sommige eigenschappen die ik van hem heb, had ik vroeger sterker dan nu. Het maken van de film herinnerde me eraan dat zelfreflectie en persoonlijke groei essentieel zijn.
Welke momenten zijn je het meest bijgebleven op set?
De reizen naar mooie locaties in Schotland en Nederland om zonsopgangen en -ondergangen te filmen, waren magisch. Een moment dat me bijzonder is bijgebleven, was toen ik in de bergen van Schotland overnachtte om een zonsopgang te filmen. Om 05:00 uur reed ik door een donkere vallei, met muziek keihard aan, en werd beloond met een adembenemende zonsopgang. Ondanks dat ik slechts zes seconden van dat beeld heb gebruikt, blijft dat moment onvergetelijk.
Wat voor advies heb je voor mensen die in hetzelfde schuitje zitten qua relatie met hun ouders?
Als je volwassen bent, is het belangrijk om naar binnen te kijken en verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen leven. Schuld bij anderen leggen heeft geen zin. Wees lief voor jezelf, luister naar de ander, en accepteer dat verandering tijd kost. Liefde is het belangrijkste wat er is in het leven.
Als je A Big Adventure moet omschrijven in drie woorden, welke zouden dat zijn?
Liefde. Dankbaarheid. Acceptatie.
Het maken van deze documentaire was het moeilijkste én mooiste wat ik ooit heb gedaan.
Jouw vader omschrijft zichzelf als een beer. Als wat voor dier zou jij jezelf omschrijven?
Mijn vriendin denkt dat mijn spirit animal een kaketoe is. Vrienden noemden me vroeger een bizon, en ik heb mezelf ooit tot wolf gedoopt. Maar eigenlijk ben ik gewoon een hond: speels, nieuwsgierig, loyaal en energiek. En een beetje een aap, want dat zijn we uiteindelijk allemaal.
Wat hoop je het meest over te brengen aan de kijkers?
Ik hoop dat de film emoties oproept, aanzet tot reflectie, en mensen inspireert om actie te ondernemen waar nodig.
Is er nog iets wat je kwijt wilt?
Ik ben enorm dankbaar voor iedereen die aan de film heeft meegewerkt. Bedankt voor jullie harde werk, geduld en de kans om dit project te realiseren. Ook wil ik mijn dankbaarheid uitspreken voor iedereen die mijn proces heeft begeleid. Mijn volgende film wordt heel anders. Peace!
A Big Adventure zie je hier