Een van de diepste maar onbekendste kloven ter wereld: de Tiger Leaping Gorge

Een voorzichtige blik naar beneden, honderden meters onder je raast de Yangtze voorbij. Aan de overkant van de rivier gaat groen snel over in steen. Steen in sneeuw. Je bent halverwege: de watervallen komen nog.

Wie denkt aan wonderbaarlijke hikes, denkt misschien niet gauw aan China. En wie dat wél doet, denkt waarschijnlijk niet aan Yunnan. De provincie in het zuidwesten van het land is lang niet zo populair onder reizigers als zou moeten. Want in de regio vind je de mooiste landschappen die China te bieden heeft. De legendarische Tiger Leaping Gorge is hier één van. 

Legendarische kloof

De kloof dankt de naam aan een eeuwenoude legende. Een tijger zou hier zijn ontsnapt aan de jacht door naar de overkant van de rivier te springen — die op het smalste punt nog altijd 25 meter breed is. Dit deed hij met behulp van een grote rots midden in de rivier. De wandelroute voert je dan ook langs deze legendarische steen: de Tiger Leaping Stone. 

De kloof is zo’n 18 kilometer lang. De route is echter ongeveer 22 kilometer en voert je langs aldoor veranderende uitzichten. Van loof- en bamboebossen tot kaal gesteente en watervallen. Onder je hoor je constant de Yangtze denderen, aan je rechterhand de besneeuwde toppen van de imposante Jade Dragen Snow Mountain — ja, in China weten ze als geen ander hoe natuurelementen te benoemen. 

Privé-ervaring

Het is een van de diepste kloven ter aarde en als reizigers zijn we tegenwoordig gewend dat zo’n status massatoerisme betekent. Maar niet hier. Tijdens een hike kom je hoogstens een groep andere wandelaars tegen per uur. En met die privacy komt ook het feit dat overnachtingsprijzen zeer goedkoop zijn. De guesthouses op de route bieden al kamers voor een paar euro per nacht.

28 bochten

Echt zwaar is de meerdaagse tocht maar op één punt: de 28 bends. Deze trotseer je op je eerste dag wandelen. Het is een rotsachtig stuk redelijk stijl omhoog, waar je telkens van richting verandert. Soms is het hier echt even klimmen. Maar voor je het weet bereik je de top en vraag je je af: “Was dit de 28e bocht?”

Best even spannend

De tweede dag voert het pad je langs verschillende kleine watervallen, waar je soms vrij letterlijk doorheen moet lopen. Stenen zijn hier glibberig en met de afgrond aan je rechterhand is het behoorlijk opletten. Dat laatste is het overigens op grote delen van de route wel. Niet alleen omdat het pad op veel stukken erg smal is en de afgrond erg stijl, maar ook omdat het soms nog best lastig kan zijn om de juiste route aan te houden. 

"Thank you por your gupport"

Ook krijg je op dag twee de kans om af te dalen naar de rivier. Vanaf hier is het pad niet meer onderhouden door de overheid, maar door bewoners uit de omgeving. Hierdoor kan het zijn dat je af en toe wat geld moet bijleggen voor onderhoud. Dit is niet meer dan een paar euro en alleen dergelijke borden tegenkomen, is het geld al meer dan waard. 

Een deel van de route naar beneden is hier erg stijl. Andere stukken voeren je door indrukwekkende, uit de berg gehouwen paden. Eenmaal beneden kan je via een gammel ogende — maar veel bewandelde — plank naar de gigantische rots in het water balanceren. Of kies de hangbrug over het water. En ben je avontuurlijk aangelegd? Kies dan een van de twee Sky Ladders — Sky Labbers — om weer recht naarboven te klimmen. Ook deze ogen gammeler dan ze zijn.

Het juiste seizoen

Voor de oplettende wandelaar is de Gorge geheel veilig. Enkel in het regenseizoen is het pad gevaarlijk. Gladheid, steenslag en harde wind zijn dan verraderlijk. Kies er voor de zekerheid ook altijd voor om de wandeling met iemand anders te maken, zodat er altijd iemand is om hulp in te schakelen. 

Meer dan twintig kilometer door de bergen hiken voor jou een eitje? Probeer drieduizend kilometer, via de Transcaucasian Trail.

• Deel