Deze giga-gaskrater heet niet voor niets ‘the Door to Hell’
- Artikel
- 21 jul 2022
- 4 minuten leestijd
In Turkmenistan vind je een flinke, fikkende krater. Het vuur laait vermoedelijk al sinds 1971 en stopt door de rijke aardgasvoorraden in het gebied niet met branden. Maar hier komt misschien snel een einde aan. Want wordt de poort naar de hel gesloten?
De Krater van Derweze, ook wel Darvaza, wordt met zeventig meter breedte en twintig meter diepte met recht ‘de poort naar de hel’ genoemd. Je vindt het in de Karakumwoestijn naast het Turkmeense dorpje Derweze, op zo’n 260 kilometer ten noorden van hoofdstad Asjchabad. En hoewel de krater 24/7 laait, is het met name in de nacht populair. Want dan geven de vlammen een flinke, angstaanjagende show.
Ongelukje
Hoe dit gapende gat in de grond is ontstaan? Achter dit verhaal zit – hoe kan het ook anders – de mens. Want in 1971 deden geologen onderzoek in de omgeving van Derweze. Ze vonden een enorme grot dat vol zat met methaan.
En wanneer de mens waardevolle hulpbronnen vindt, wordt er uiteraard geboord. Alleen stortte hierdoor de grot per ongeluk in en bleef er een grote krater achter. De enige vraag die nog op je lippen brandt, is: “Waarom staat het dan in de fik?” Nou. Om te voorkomen dat de gevaarlijke dampen uit de krater zich zouden verspreiden, besloten de Sovjet-geologen om het methaangas in vuur en vlam te zetten.
Expectations vs reality
De verwachting was dat het gas dan wel snel opgebrand moet zijn. Maar zo’n vijftig jaar later lijkt dat nog niet het geval te zijn. Het resultaat: nu nog zie je van kilometers afstand het gas als een fakkel branden en je ruikt de vrijkomende zwavelgeur ook al op afstand. Je kan hier dus wel spreken van een oude vlam.
It’s getting hot, hot, hot
En dan hebben we het nog niet gehad over de hitte. De temperatuur aan de rand komt uit op zo’n negentig graden Celcius. Dat is – ook a zou je dat niet verwachten – twee keer zo heet als aan de binnenkant. Dat heeft te maken met de luchtstroom: de warme lucht stroomt namelijk via de buitenkant eruit. Dat zie je ook aan de vlammen: die wijzen naar buiten.
Teken van leven?
Wat misschien wel het meest bijzonder is, is dat er in deze krater leven is gevonden. Wetenschappers denken hierdoor dat er op andere planeten waar continu vuur brandt ook leven is.
Je begrijpt nu vast wel dat de krater sinds de instorting als een lopend vuurtje gaat. Van over de hele wereld komen mensen op dit gat in de grond af. De president van Turkmenistan was alleen niet zo te spreken over de huidige naam. Hij doopte het in 2018 om tot ‘Shining of Karakum’. Deze naam gaat alleen nog niet als een lopend vuurtje... Ook ontbond de president het dorp Derweze, omdat dit een onaangenaam gezicht was voor toeristen.
The end?
Aan het ‘eeuwig branden’ van deze vuurzee in de woestijn dreigt een einde te komen. De president van Turkmenistan heeft in januari 2022 aangegeven de populaire attractie te willen sluiten. Hierbij voerde hij het milieu, gezondheid en economische zorgen als reden aan. Want het gas waarop de krater brandt kan natuurlijk ook gewonnen worden...
Dit is echter niet de eerste keer dat de sluiting wordt aangekondigd. Vanaf 2010 wordt hiertoe opdracht gegeven en geprobeerd om de vlammen te doven, maar tot nu toe zijn de pogingen mislukt. Nu moeten experts een manier vinden om er wel een succesvol einde aan te breien. Wordt vervolgd dus.
Deze kokende rivier in Peru doodt alles wat erin valt.