Terug in de tijd: Mennonieten in Paraguay

Leven zonder een mobiel, een auto… en iedereen draagt dezelfde kleding. Je kan het je misschien niet voorstellen, maar er zijn mensen die niet anders gewend zijn: de Mennonieten. Deze streng christelijke groep vind je overal ter wereld, zo ook in Nueva Durango.

Ongeveer honderdvijftig jaar geleden woedde de ergste oorlog ooit in Zuid-Amerika. Het was Paraguay aan de ene kant, tegen Brazilië, Argentinië en Uruguay aan de andere kant. Vóór de oorlog telde Paraguay nog 525.000 inwoners. Vijf jaar later is dat nog maar de helft. Om die reden zette Paraguay haar deuren wagenwijd open voor immigranten. Uit alle hoeken van de wereld kwamen mensen die op zoek waren naar een toevluchtsoord. Zij hielpen Paraguay om uit haar as te herrijzen.

De mennonieten waren de redders in nood. Zij trokken massaal vanuit hun moederland Canada naar het voor hen onbekende Paraguay. Waarom? Omdat in Canada het seculier onderwijs verplicht werd, evenals het spreken van Engels. Voor de mennonieten was dit een bedreiging van hun levensstijl. Goed nieuws: In Paraguay mochten ze wel hun eigen onderwijssystemen en taal, Plautdietsch, behouden. Ze zagen dit land dus als veilige haven.

Geen vermaak en geen geweld

Mennonieten hebben een andere levensstijl dan we bijvoorbeeld in Nederland gewend zijn. Voor hen is het van belang om in eenvoud te leven met een strikte interpretatie van de bijbel. Zo hebben ze geen televisie en is vermaak, zoals sport en muziek, verboden. Een avondje stappen? Dat zit er voor hen ook niet in, al helemaal niet met een alcoholische versnapering.

Ze willen dus absoluut niet afhankelijk zijn van moderne technologie. Je zult dus niet snel een mennoniet in een auto zien rijden. Hoe ze zich dan verplaatsen? Lekker ouderwets met paard en wagen. Tractoren kan je er trouwens wel tegenkomen, maar dan wel met ijzeren banden. De rubberen banden zoals die in de ‘buitenwereld’ zijn te modern. Wel zijn er andere elektronische apparaten geïntroduceerd. Zo hebben sommigen al een telefoon aangeschaft en worden koeien niet meer met de hand gemolken.

Vrouwelijke mennonieten zie je niet in een spijkerbroek rondlopen. Ze dragen vaak lange donkere jurken en zijn verplicht om hun haar te bedekken. En de mannen? Die dragen een overall of een lange broek met daarboven een geblokte blouse. 

Dagelijks leven van een mennoniet

In Nederland gaan kinderen naar de basis-en middelbare school, waarna velen nog een opleiding volgen. Maar, bij de mennonieten gaat dat er anders aan toe. Deze kinderen gaan naar school tot hun twaalfde. En daarna? Dan gaan ze aan het werk als boer(in), handwerksman of huisvrouw, net als hun ouders. De mannen werken op het platteland en de vrouwen blijven thuis om de kinderen te verzorgen en het huishouden te doen. Vrouwen mogen namelijk geen zwaar werk verrichten. Over het algemeen krijgen mennonieten veel kinderen, waardoor de vrouw haar handen ook wel vol heeft met huishoudelijke taken.

Progressieve mennonieten

Ben je niet geboren als mennoniet? Dan kan je nooit bij de mennonietengemeenschap horen. Ze trouwen namelijk uitsluitend met mensen binnen de gemeenschap. Toch staat een aantal mennonieten ervoor open om letterlijk verbinding te maken met de buitenwereld. Zo zijn er een paar mensen die al goed geïntegreerd zijn in de gemeenschap. Maar, verdwijnen zal de gemeenschap niet, want alles is erop gericht om gebruiken en de cultuur zo te houden zoals-ie altijd is geweest. De mennonieten zweren zo trouw aan de traditionele levenswijze en het conservatieve onderwijs dat veel mennonieten simpelweg niet beter weten.

• Deel