Chimaera: De eeuwig brandende berg van Turkije
- Artikel
- 11 nov 2024
- 5 minuten leestijd
Turkije zit vol verrassingen, maar er is er één die toch wel een tikje magisch is. Hoog in de bergen van Çıralı brandt een vuur dat al meer dan 2500 jaar niet dooft. Geologen noemen het een natuurfenomeen, maar volgens de oude Grieken was het de adem van een monster die hier ooit huisde.
We hebben allemaal weleens gehoord van Griekse mythen over gevleugelde paarden, onverschrokken helden en stierhoofden op mensenlichamen. Maar in de bossen van Olympos in het zuiden van Turkije, komen de vlammen daadwerkelijk uit de grond. Welkom op de magische berg Chimaera, ook wel ‘de eeuwige vlammen van Lycië’ genoemd. Hier brandt het vuur al ruim 2500 jaar non-stop, en je zou haast denken dat de goden er zelf iets mee te maken hebben.
Chimaera: De mythe en het monster
Laten we beginnen met het verhaal waar het allemaal mee begon. Volgens de Griekse mythologie woonde hier ooit een vuurspuwend monster, de Chimaera, met het lijf van een leeuw, de kop van een geit, en – jawel – een staart die veranderde in een slang. Geen vriend om zomaar tegen te komen dus. Volgens het verhaal kwamen de held Bellerophon en zijn gevleugelde paard Pegasus naar de berg om het beest een kopje kleiner te maken, en dit lukte ze.Of het gevecht echt in een vuurbal eindigde, weten we niet zeker, maar volgens de legende bleef de vurige adem van Chimera voor altijd uit de grond branden.
De oude Grieken dachten dus dat de vlammen van Chimaera de overblijfselen waren van dit gevecht. De Griekse dichter Homerus schreef over deze ontmoeting in zijn werk Ilias, en sindsdien blijft het verhaal rondzingen in de mythologie.
De realiteit achter het vuur
Hoewel het leuk is om je een daverende strijd voor te stellen tussen een vliegende ruiter en het driekoppige monster te midden van het landschap van Olympos National Park, is het hoogstwaarschijnlijk dat Chimaera geen wezen was. Wetenschappers hebben er inmiddels namelijk een andere verklaring voor: diepe scheuren in de aardkorst laten methaan ontsnappen, en dat gas ontvlamt zodra het zuurstof aan de oppervlakte bereikt. Zo ontstaat het mystieke, eeuwige vuur dat al duizenden jaren brandt en blijft branden, ongeacht weer of wind. Waarom het juist hier voorkomt? Turkije ligt op een van de meest geologisch actieve zones ter wereld. Door de voortdurende bewegingen van aardplaten ontstaan er diepe breuken in de aardkorst, waaruit gassen zoals methaan omhoog kunnen komen. Wetenschappers vermoeden zelfs dat het methaan hier honderden miljoenen jaren oud is, opgesloten in oude aardlagen totdat het, heel sporadisch, ontsnapt. Et voilà – de vlammen branden.
GPS voor zeelieden
Wat misschien wel het mooiste aan deze plek is, is dat het vuur ooit als gids diende voor zeelieden langs de Lycische kust. Als een soort natuurlijke vuurtoren brandden de vlammen ’s nachts zichtbaar vanaf zee. In een tijd waarin kaarten onbetrouwbaar waren en kompasnavigatie nog niet bestond, konden schepen zich oriënteren op het licht van de Chimaera.
Hoe kom je er?
Je hoeft niet in de beste fysieke conditie te zijn om het eeuwige vuur te bereiken. De tocht naar de vlammen is ongeveer een half uurtje omhoog door een rotsachtig, begroeid landschap. Boven op de berg zie je verspreid over de rotsen kleine vlammen uit de grond komen. De mystieke sfeer wordt verder versterkt door de ruïnes van een tempel gewijd aan Hephaestus, de Griekse god van het vuur en de smid. Het is verleidelijk om boven de vlammen een marshmallow te roosteren, maar helaas – grillen boven de Chimaera is verboden. Het vuur is namelijk beschermd. Alleen kijken dus, niet aanraken.
De beste tijd om te bezoeken is van half september tot eind november of van half maart tot eind mei in de avond, dan kan je het vuur het beste kan zien.
Olympos Beydagları National Park: veel meer dan vlammen
De brandende rotsen maken deel uit van het Olympos Beydagları National Park, waar ook de oude stad Olympos ligt. De berg Chimaera ligt in het hart van het park, een prachtig gebied dat naast de eeuwige vlammen ook oude ruïnes, groene valleien en adembenemende vergezichten biedt. Voor geschiedenisliefhebbers is dit park zeker weggelegd. De stad Olympos zelf werd in de derde eeuw voor Christus gesticht en was een belangrijke marinebasis voor de Lycische beschaving.
In het park vind je de ruïnes van deze eeuwenoude stad, verspreid langs een kristalheldere rivier en omgeven door pijnbomen. Theater, badhuis, basiliek – ze staan er allemaal, zij het in verschillende stadia van verval. En omdat het park aan de kust ligt, kiezen mensen die het eeuwige vuur komen zien er vaak voor om de turquoise baaien en rotsachtige stranden te verkennen. Je kan naar het rustige strand van Çıralı gaan of het rotsachtige strand van Olympos.
Çıralı
Dus als je ooit in de buurt van Antalya bent, zet dan de route naar Çıralı in je agenda. Het dorpje zelf is een rustige plek met kleine pensions en een aantal leuke restaurants, ideaal om even op adem te komen. Een goede uitvalbasis dus om de eeuwige vlam van Turkije te bewonderen.
Meer weten over een rondreis door Turkije? Lees het hier.
