Hoe kijkt Evi terug op zeven jaar 3 op Reis?
- Artikel
- 08 aug 2021
- 3 minuten leestijd
Van Canada tot de Sahara en van de Azoren tot haar woonplaats Antwerpen. Al zeven jaar en zeven seizoenen reist Evi voor ons de wereld over. Een onvergetelijk avontuur, dat helaas tot een einde komt omdat er andere mooie projecten wachten. Hoe kijkt Evi terug op haar tijd bij 3 op Reis?
Als je één reis opnieuw zou mogen maken, welke zou dat dan zijn?
Misschien wel mijn allereerste reis, naar Fins Lapland. We konden hier maar een paar uur per dag filmen, want de zon kwam pas om elf uur ’s ochtends op en ging om 3 uur ’s middags alweer onder. Dat was knap lastig, maar deze plek heeft me betoverd. De extreme kou, het desolate landschap. De door sneeuw begraven bomen, de dichtgevroren fjorden. Het compleet tegenovergestelde van thuis, dat vind ik ongelooflijk. Ik heb er op een sneeuwscooter mogen rijden, leren ijsvissen, vanuit een bloedhete sauna door een gat in het ijs in een meer gesprongen en zelfs het Noorderlicht gezien. Daarvoor moet je toch wel heel veel geluk hebben. Wat zou ik graag nog een keer terugreizen naar dat maffe witte landschap met die korte dagen.
Welk moment op reis heeft je het meest geraakt?
Terugblikkend op al die jaren bomvol geluksmomenten springt een moment er letterlijk tussenuit. Al dobberend in mijn kajak op een Canadese baai dook daar ineens een troep orka’s op. Tussen deze magische dieren, die mij voor even deel lieten uitmaken van hun reis, voelde ik me nog nooit zo overrompeld door de natuur. Ze zwommen om ons heen en zelfs onder ons door. Het was eng, spannend en prachtig tegelijk. Een van de meest unieke dingen die ik ooit heb meegemaakt. Ik zat te huilen in mijn bootje.
Waar ben je nog nooit geweest, maar zou je heel graag een keer naartoe reizen?
Ik zou dolgraag Tokio willen bezoeken. Als een van de miljoenen die ontzettend grote zebrapaden oversteken. Anoniem zijn in een enorme mensenmassa op straat. Opgaan in de gewoontes en de mentaliteit van de Japanners. Het Lost in Translation-gevoel ervaren. Het absurde en de drukte van die stad spreekt me heel erg aan. Ik ben iemand die vrij snel overprikkelt raakt, dus dat zal ongetwijfeld best heftig zijn. Maar ik wil me weleens een klein miertje in een enorm mierennest voelen. En volgens mij kan je dat meemaken in Tokio.
Wat zou je graag willen meegeven aan de nieuwe generatie reizigers?
Dat vind ik ontzettend moeilijk. Het was voor mijn generatie voor het eerst echt mogelijk om de wijde wereld in te trekken. Om met je rugzak op een vliegtuig te stappen. Ik herinner me mijn eerste backpack-avontuur nog goed. Ik was totaal onvoorbereid! Dat zou ik nu niet zomaar meer durven. Wat ik sindsdien vooral heb geleerd, is het besef dat Europa ongelooflijk mooi en divers is. Je hoeft voor het grote avontuur helemaal niet ver te reizen. Bovendien is de avontuurlijkste reis die je ooit kan maken het leven zelf. En verder: het loont écht om plekken mooier achter te laten dan dat je ze aantrof. Het lijkt zo simpel, maar draagt zoveel bij voor zovelen.
Eindeloze anekdotes en draaiboeken vol herinneringen: wat gaan we Evi’s gezicht voor onze camera’s missen. Gelukkig zijn de reizen van onze favoriete Vlaamse vereeuwigd in ons archief en kan de wereld voor altijd van ze blijven genieten.
Evi nog één keer zien schitteren in 3 op Reis? Vanavond neemt ze je mee op sleeptouw. Om 19.45 bij BNNVARA op NPO 3.