Poppeneiland: de nachtmerrie van iedereen met kinderspeelgoed in huis
- Artikel
- 11 feb 2022
- 7 minuten leestijd
Een plek met honderden poppen die je op zijn allerminst niet in je slaapkamer zou willen hebben. Al sinds de jaren vijftig word je op Isla de las Muñecas op elke hoek aangestaard door lugubere zielloze wezens. De reden hiervan? Die is nog akeliger dan de plek zelf.
Waargebeurd of waanbeeld?
In het jaar 1951 leidt Don Julián Santana Barrera, zoals altijd, een geïsoleerd leven op zijn kleine eiland ten zuiden van het centrum van Mexico-Stad. Maar dat verandert abrupt als hij stomverbaasd stuit op een verdronken meisje in het water rondom zijn woonplaats. Hij kan het kind niet meer redden en niet veel later spoelt ook de pop van het meisje aan.
Een treurig verhaal, maar ook één die niet door iedereen wordt geloofd. Veel mensen, waaronder familieleden van Julián, beweren dat hij nooit een verdronken meisje vond, maar dat hij last had van waanbeelden door zijn geïsoleerde en eenzame bestaan op het eiland.
Onheilspellend offer
Toch had Julián allesbehalve twijfels over zijn waarneming. Nadat hij de aangespoelde pop uit respect voor het verdronken kind aan een boom hing, begonnen er gekke dingen te gebeuren. Zo zou hij de geest van het meisje zien en horen en mislukte zijn oogst steeds opnieuw sinds hij het kind vond. Volgens hem kwam dit door de kwade krachten van de geest die op zijn erf ronddwaalde. Julián werd banger en banger en begon te geloven dat het eiland waarop hij woonde bezeten was door de geest van het meisje.
Zijn oplossing? Meer poppen ophangen om de geest van het verdronken kind tevreden te stellen. Deze zouden hem bescherming bieden. Alleen hierdoor voelde hij zich veilig op de plek waar hij als kluizenaar leefde.
Geen hoofd? Geen probleem
Julián bleef doorsparen en verzamelde honderden poppen die hij onder andere aan de bomen rondom zijn huis hing. Deze vond hij in en rond het water, in afval en op andere plekken. Schoonmaken of oplappen deed hij ze niet. Vond hij er een onder de modder of zonder hoofd? Dan ging ‘ie gewoon mee naar het eiland en werd er een geschikte plek voor gezocht. Ook wordt gezegd dat hij zijn oogst regelmatig inruilde voor poppen en dat mensen in ruil voor een pop of een kleine donatie zijn eiland konden bezoeken.
Niet alleen buiten hing het vol met angstaanjagende nepmensen: het volledige huis van Julián was een eerbetoon aan het verdronken meisje. De poppen die binnen leefden, brachten het er overigens wel iets beter vanaf. Zij werden, in tegenstelling tot de arme stakkers buiten, wel opgefleurd met onder andere pruiken, zonnebrillen en andere accessoires.
Na een leven vol toewijding aan het hiernamaals, was Julián in 2001 zelf aan de beurt. Volgens zijn neef kreeg hij een hartaanval, waardoor hij in het water viel en verdronk. De plek waar hij overleed? Precies waar hij altijd claimde het meisje gevonden te hebben. Dat kan bijna geen toeval zijn.
Niet je standaard BABY born
Na de dood van Julián duurde het niet lang voordat de plek werd opgepikt door het grote publiek. Iedereen die het verhaal kende, wilde uiteraard een kijkje wagen in de wereld van de voorgaande bewoner. De plek werd steeds beruchter en al snel gingen er verschillende tours naar het terroreiland.
Wat je daar aantreft? Laten we het erop houden dat Chucky er niet zou misstaan. De poppen zijn nooit verzorgd of onderhouden en lijken rechtstreeks uit een horrorfilm te komen. Als klap op de vuurpijl vind je op het eiland ook nog een hoop spinnen en insecten. De holle binnenkant van de poppen zorgt voor een ideaal klimaat voor de griezelige beestjes. Vervloekte poppen vol spinnen dus. Respect voor degene die na een bezoek aan dit eiland nog een pratende BABY born voor zijn kind koopt.
Griezelige getuigen
Al bij aankomst staren de meer dan duizend poppen je zielloos aan. Van welkom voelen is daardoor geen sprake. En ben je toch dapper genoeg om de voormalige woonplaats van Julián te betreden? Dan kan je zomaar iets griezeligs overkomen. Verschillende mensen die het eiland bezochten, beweren de paranormale krachten gevoeld te hebben. Zo zweren sommigen dat ze de poppen hoorden praten of dat ze de ogen zagen bewegen toen ze voet zetten op het eiland.
Ook veel bewoners rondom het eiland zijn er niet helemaal gerust op: sommigen claimen geesten te zien en schaduwen te horen praten wanneer de zon plaats heeft gemaakt voor de nacht. Anderen zeggen weer dat ze de poppen hoorden fluisteren of dat ze naar het eiland gelokt werden terwijl ze erlangs voeren. Om het allemaal nog net iets akeliger te maken, geloven velen dat de geest van Julián het verdronken meisje vergezelt en dat ze nu samen op het eiland spoken. Wellicht allemaal wat ongeloofwaardig, maar zelfs de grootste scepticus zal hier niet comfortabel overnachten.
(P)op visite
Ben je niet af te schrikken door wat sterke verhalen en lugubere poppen? Het is nog altijd mogelijk om de plek te bezoeken. Isla de las Muñecas, oftewel ‘Poppeneiland’, ligt ten zuiden van het centrum van Mexico-Stad. Niet erg afgelegen dus, waardoor het zeker haalbaar is om de plek met eigen ogen (en je eventuele zesde zintuig) te aanschouwen.
Hoe je er komt? De beste manier is om met een trajinera naar het eiland te reizen. Dit zijn een soort kleurrijke bootjes die door roeiers worden bestuurd. Niet alle roeiers willen overigens uit bijgeloof naar het ‘vervloekte eiland’ reizen, maar de meesten wel.
Eenmaal op het eiland kom je – naast uiteraard eindeloos veel poppen – enkele kleine houten huizen tegen met daarin onder andere een klein museum, de oude slaapkamer van Julián en een winkel. Sommige bezoekers doneren poppen aan het eiland in ruil voor wonderen en geluk. Anderen wisselen de kleren van de poppen als een soort offer aan het verdronken meisje.
Imitatie-eilanden
Omdat het verhaal en de plek zo bizar zijn, is Poppeneiland big business geworden. Hou er dus rekening mee dat er verschillende imitatie-eilanden zijn opgedoemd in Mexico-stad. Als reiziger is het daarom belangrijk dat je zeker weet dat je naar het juiste eiland wordt gebracht voordat je betaalt. Boek niet zomaar spontaan een tour op straat: het is verstandiger om vooraf te boeken. En als je van horror houdt, is dat wel degelijk de moeite waard. Op Isla de las Muñescas is het namelijk elke avond Fright Night.
Mexicaanse cultuur en de dood zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. In 2021 werd de Dag van de Dood dan ook uitgebreid gevierd.
