Paro

Artikel
06 maa 2020
5 minuten leestijd

De stad Paro in Bhutan telt maar twintig duizend inwoners. Toch is het een van Bhutans belangrijkste steden. Gelegen in de Paro-vallei in het Himalayagebergte is Paro namelijk de enige stad in Bhutan met een internationale luchthaven. Grote kans dus dat je het land betreedt en weer verlaat via de stad. Paro en de omliggende vallei zijn van historisch belang voor het land. Toch is het centrum pas in 1985 gebouwd. De straten hier worden dan ook gekenmerkt door relatief nieuwe, maar vooral erg kleurrijke gebouwen, smalle straten en leuke winkels.

Gezien het centrum zo nieuw is, zijn veel bezienswaardigheden en hotels hierbuiten te vinden. Om die te bereiken moet je de rivier waaraan de stad is gebouwd, de Paro Chu-rivier, oversteken. Zo kom je uit bij oudere bouwwerken, zoals het Nationaal Museum, dat is gevestigd in een wachttoren die stamt uit 1656. Het ronde bouwwerk telt zes verdiepingen, waarin je oude kunst, juwelen, huishoudelijke objecten en wapens kan bewonderen. Ook kan je langs bij Paro Dzong. Dit is het zeventiende-eeuwse klooster waar het gebouw dat het Nationaal Museum huist de wacht over hield. Samen met de wachttoren zijn deze bouwwerken perfecte exemplaren van het hoogtepunt in Bhutanese architectuur.

Reis je vanuit Paro, dan is de Chele La-pas een grote aanrader. Deze pas ligt op 3988 meter hoogte en is daarmee de hoogst berijdbare weg in Bhutan. Deze smalle geasfalteerde bergweg kronkelt door dichte sparren-, lariks- en dennenbossen, langs weelderige valleien en prachtige surreële uitzichten. Onderweg kom je ongetwijfeld gebedsvlaggen tegen, die vooral de top van de berg massaal versieren. Deze weg verbindt de Paro-vallei met de minder bekende Haa-vallei. Op heldere dagen heb je hier prachtig uitzicht op twee heilige bergen: de Jomolhari en Jichu Drake. Dichterbij dan dit zal je niet komen tot deze bergen. Omdat ze heilig zijn, is het namelijk illegaal ze te beklimmen.

Wanneer je de pas bent gepasseerd, voert de weg je langs het Kila Gompa-nonnenklooster. Dit oudste klooster in Bhutan is, net als het Paro Taktsang-klooster, gelegen op een klifwand. In tegenstelling tot Paro Taktsang, is het Kila Gompa-klooster een stuk minder bekend onder de reizigers. Dit komt door de afgelegen ligging. De dichtstbijzijnde markt is namelijk in Paro of in de Haa-vallei. Het klooster is alleen te bereiken via een onverharde weg en een behoorlijke klim de berg op. Daarnaast is het klooster door de hoge ligging drie maanden per jaar ingesneeuwd.

In en rondom het klooster zie je overal mediterende nonnen. Voor sommige Bhutanese vrouwen functioneert het klooster als toevluchtsoord. Hier zijn ze vrij van traditionele Bhutanese normen, die stellen dat je als vrouw moet trouwen en kinderen moet krijgen. De vrouwen die hier nu wonen volgen hogere boeddhistische universitaire studies. Doel is om hier meer lessen in het Engels aan te bieden, zodat ook westerse vrouwen hier kunnen verblijven. Van plan deze inspirerende plek te bezoeken? Neem dan iets lekkers mee voor de nonnen die hier verblijven.

Eten

In het laatste boeddhistische koninkrijk op aarde is het verboden om op dieren te jagen of te vissen. Vlees zal je hier dus niet snel vinden. Van zuivel houden ze in Bhutan wel en dit is in veel gerechten verwerkt. Het nationale gerecht ema datshi, bijvoorbeeld, bestaat uit chilipepers en yak-kaas. Boterthee is hier een populaire drank.

Ook kan je ervan uit gaan dat elk gerecht erg pittig is. Bhutanezen houden van pittigheid en Bhutan is het enige land op aarde dat chilipepers beschouwt als groente in plaats van smaakmaker. Deze zijn in bijna elk gerecht wel verwerkt. Dus houd je niet van pittig eten? Maak dit dan goed duidelijk aan je gids.

Daarnaast bevat vrijwel elke maaltijd rijst, dat in Bhutan veel wordt geteeld.

Vervoer

Paro International Airport is de enige internationale luchthaven in Bhutan. Een invlucht is dus altijd over Paro. Er is maar een beperkt aantal reisorganisaties waar je je vlucht naar Bhutan bij mag boeken. Ook is het in Bhutan verplicht voor westerse reizigers om een gids te hebben. De kosten voor deze gids en binnenlands vervoer zijn inbegrepen bij het dagtarief van circa 250 dollar. De Chele La-pas is een verharde weg en daarmee goed te berijden met een auto of motor. Daarnaast is er een brede snelweg, die je in iets meer dan een uur rechtstreeks vanuit Paro naar de hoofdstad Thimphu voert.