Het donkere verleden van dit verlaten, Namibische mijnersdorp
- Artikel
- 18 jul 2022
- 3 minuten leestijd
Maak kennis met het spookachtige Kolmanskop, dat je vindt in de woestijn in het zuiden van Namibië. Ooit was de stad een welvarend mijnwerkersdorp. Nu is het een uitgestorven plek waar fotografen massaal hun slag slaan.
Verlaten mijnwerkershuizen, hete woestijnwinden en kilo’s zand. Zó vat je Kolmanskop samen. En hoewel het lijkt alsof hier nooit leven is geweest, kent dit woestijndorp in Namibië een intrigerende geschiedenis.
Invloeden van buitenaf
Want net als in de rest van Namibië ontkom je in dit dorp niet aan de Duitse invloeden. Die begonnen op deze plek in 1908, toen de Duitse kolonisten er tijdens de aanleg van een spoorweg kostbare diamanten ontdekten. Na deze vondst werd er - zoals dat in de mensengeschiedenis vaak gebeurd als de homo sapiens iets van onschatbare waarde in het oog krijgt - flink gemijnd en ontstond er in korte tijd een welvarend dorp met vele voorzieningen. Hallo, Kolmanskop.
Zo was er een school, een sporthal, een theater, een casino en een zwembad. Ook had het een ziekenhuis met het eerste röntgenapparaat in Afrika. Genoeg voor de 1300 inwoners die er tegen 1912 woonden. Je zou denken: diamonds are forever en deze plek dus ook.
Geboorte van een verlaten mijnersdorp
Maar zo'n tien jaar na de Eerste Wereldoorlog daalde de diamantprijs enorm. Vlak bij de kust van Namibië werden op dat moment namelijk nog grotere hoeveelheden aan waardevolle diamanten gevonden. Het gevolg? De mijnwerkers verruilden het eens zo levendige Kolmanskop massaal in voor de nieuw gestichte kuststad: Oranjemund. In 1956 vertrokken de laatste bewoners. En zo was een spookstad geboren...
Zandhappen
En zodra de inwoners een plek verlaten, neemt Moeder Natuur uiteraard de overhand. Hoe dat eruit ziet? Villa’s worden door de hete woestijnwind bedolven met zand. In sommige huizen staat het zand zelfs meters hoog en vind je badkuipen die als zandbak fungeren. Als je er nu door een deurpost loopt, is het dus verstandig om even te bukken. Want voor je het weet, stoot je je hoofd.
Onder begeleiding
Omdat de spookstad in een zogenoemd sperrgebiet - oftewel: verboden gebied - ligt, mag deze plek alleen onder begeleiding worden bezocht. Zorg voor je verlaten-huizenbezichtiging ook voor hoge schoenen: in deze woestijn vind je namelijk niet alleen maar zand. Want hoewel de menselijke bewoners het dorp hebben verlaten, word je hier nog welkom geheten door vele slangen.
En als je dit eenmaal geregeld hebt, wil je deze bijzondere plek natuurlijk ook vastleggen. Dat kan! Vergeet alleen niet om hiervoor een vergunning aan te vragen. Zodra je die hebt, mag je van zonsopkomst tot zonsondergang surrealistische plaatjes schieten.
Op zoek naar je eigen plek onder de zon? De 88-jarige Elsie woont helemaal alleen in een spookdorp.