Op fietsavontuur naar Vietnam: “Bovenaan de top is het alle moeite waard”
- Artikel
- 09 okt 2024
- 6 minuten leestijd
Vrienden Rick (23) en Sven (26) zijn fietsend op wereldreis. Het eindpunt? Vietnam. Op sociale media delen ze hun avonturen met de wereld, onder de naam ‘Bikkels on Bikes’. Momenteel zijn de jongens in Kirgistan.
Zeven jaar geleden leren de jongens elkaar kennen tijdens een avond in de kroeg na een potje volleyballen. Het klikt direct en kort daarna fietsen Rick en Sven binnen één dag driehonderd kilometer naar Duitsland. Ze komen daarna spontaan met het idee voor de reis: “Zullen we een keer een écht lange fietstocht maken?”, vraagt Sven aan Rick. “Echt lang? Vond je driehonderd kilometer in een dag niet lang genoeg?”, antwoordt Rick. “Natuurlijk wel. Maar ik bedoel dat we gewoon naar de andere kant van de wereld rijden.” Rick stemt in.
Een goede voorbereiding is het halve werk
Voordat de jongens in maart 2024 Nederland de rug toe keren en het avontuur tegemoet gaan, maken ze een fietstocht naar Oostenrijk om te kijken of ze het eigenlijk wel leuk zouden vinden om voor een langere tijd te fietsen. Dat duurde een week en beviel direct, dus hebben ze vanuit daar nog drie oefentrips gemaakt. Elke tocht moest een nieuwe uitdaging worden: van het uittesten van spullen tot het aanleren van vaardigheden of het fietsen in onbekende weersomstandigheden. Niet altijd waren ze goed voorbereid, en in Engeland en Schotland viel de kou enorm tegen. Dat weet Rick nog al te goed: “Het was te koud om in ons tentje te slapen.” Bibberend van de kou bellen de jongens aan bij een huis. Ze kunnen de jongens daar geen slaapplek bieden, maar regelen warm eten en een bed dertig kilometer verderop. Een ontmoeting die Rick goed bij is gebleven.
Bijzondere ontmoetingen
Deze gastvrijheid en het contact met mensen maakt reizen voor Rick en Sven zo bijzonder. Sven vertelt hoe ze in Turkije wel drie tot vier keer per dag werden uitgenodigd voor een kop thee: “Vooral buiten de stad word je vaak aangesproken. Dat zijn eigenlijk altijd mooie ervaringen.” Dankbaar vertelt hij verder: “De mensen in de dorpen onderweg hebben meestal niet veel om te geven, maar willen je alsnog alles geven wat ze te bieden hebben.”
Deze ontmoetingen zijn voor de jongens dan ook meteen waar het gevoel van vrijheid om gaat: “Doordat we geen vaste route aanhouden en van tevoren eigenlijk niks vastleggen, hebben we de vrijheid om in te gaan op zo’n aanbod.” Rick en Sven tekenen elke week weliswaar in grote lijnen uit waar ze naartoe willen fietsen, maar laten genoeg ruimte over voor spontaniteit: “Als we een keertje links of rechts willen waar we eigenlijk rechtdoor zouden moeten, kan dat ook.”
Onderweg komen de jongens veel verschillende landschappen tegen: van rotsachtige vlaktes tot witte sneeuwtoppen en droge woestijn. Zo nu en dan zoeken ze de gemakken van een stad op, maar liever fietsen Rick en Sven daar ver vandaan. Door die uitgestrekte vlakten fietsen de jongens soms dagenlang alleen, maar eenzaam zijn ze nooit. “We zijn altijd met z’n tweeën.”
Die hechte vriendschap is merkbaar in de manier waarop ze over elkaar praten. “Sven is een geweldige reispartner die altijd een arm om je heen slaat wanneer je dat nodig hebt,” waarop Sven antwoord met: “Datzelfde geldt voor Rick hoor!” Rick: “Je moet de juiste persoon vinden om zo’n reis samen mee te kunnen doen. Dat is bij ons goed uitgepakt.” Geen overbodige luxe, want soms wordt het fietsen erg zwaar. De jongens geven het voorbeeld van fietsen op grote hoogte over een onverharde weg die vol ligt met rotsen. Hoe ze dat oplossen? “Gewoon verstand op nul en doorgaan. Omkeren is geen optie, want dan ben je makkelijk twee tot drie dagen extra kwijt.”
Een dag in het leven van de bikkels
Gewoonlijk gaat om zeven uur de wekker, waarna de jongens hun spullen inpakken en hun tentjes weer opruimen. Nog geen anderhalf uur later zitten ze op de fiets, onderweg naar nieuw avontuur. Ze fietsen tot ze trek krijgen en dat herhalen ze de rest van de dag. “Rond vier uur ‘s middags beginnen we met zoeken naar onze nieuwe slaapplek. We zoeken online naar leuke plekjes, maar bij voorkeur zetten we onze tentjes op aan het water. Daar kunnen we onszelf wassen.” Lukt het scouten van een slaapplek niet? Dan hebben ze altijd nog de hulp van apps met kant-en-klare lijstjes met slaapplekken. “Voor ons zit het avontuur juist in het niet weten waar je gaat slapen. Dat is niet voor iedereen, maar wij hebben er totaal geen moeite mee,” vertellen de jongens lachend.
Haast om zo snel mogelijk naar Vietnam te fietsen hebben Rick en Sven in elk geval niet: “We gaan van noord naar west en zuid naar oost. Volledig zigzaggend dus.” Ze proberen de mooiste route te vinden, niet de snelste. Zo zijn ze in Turkije langs het bekende Cappadocië gefietst, waar ze zelf ook in een luchtballon zijn geklommen, en hebben ze in Tadzjikistan de Pamir Highway gefietst, tot een hoogte van ruim 4600 meter. Over een week slaan ze koers richting Nepal waar ze de Annapurna circuit willen fietsen, een route in de Himalaya op grote hoogte. “Het pad schijnt voor tachtig procent fietsbaar te zijn. Zo’n vijftig tot zestig kilometer van de route moet je daarentegen hiken, met de fiets op je rug.” Ze klinken enthousiast, vol ambitie.
Voor het goede doel
De ‘Bikkels on Bikes’ fietsen niet alleen naar Vietnam voor zichzelf. De jongens gebruiken hun fietsavontuur namelijk om geld op te halen voor het goede doel. Inmiddels hebben ze ruim twaalfduizend euro opgehaald voor stichting ‘COOP’, ofwel Cycling Out Of Poverty. Het geld zal worden ingezet voor de ondersteuning van kinderen, jongeren en kleine ondernemers in Afrika.
Of de jongens na deze reis klaar zijn met fietsen? Rick weet het zeker: “Absoluut niet! En als ik de reactie van Sven goed aflees, is dat voor hem hetzelfde.” Voorlopig blijven ze fietsen. Voor nu is Vietnam het eindpunt, maar ook dat is nog niet zeker. In de toekomst staan Amerika en Afrika ook hoog op het lijstje van de jongens. Maar voordat ze aan een nieuw avontuur beginnen, keren ze eerst terug naar Nederland. Wat ze in Nederland als eerste zullen doen? “Catamaran eten!” roepen ze in koor. Niet het watervoertuig, maar de catamaran-snack dus: twee frikadellen, met een berg friet in het midden en afgetopt met een heleboel saus. Zo zie je maar: soms kan je nog zo ver van huis zijn, maar is iets simpels zoals een oer-Hollandse snack wat je het meeste mist.
Zelf geïnspireerd geraakt om een verre fietsvakantie te maken? Lees hier hoe je daarmee start.
