Amerika slaat miljoenen kilo’s overbodige kaas op in grotten
- Artikel
- 03 jun 2022
- 6 minuten leestijd
Een grot gevuld met kaas, kaas en nog meer kaas. Voor sommigen is het een utopie, terwijl anderen bij de gedachte al misselijk worden. Toch is het in de Amerikaanse staat Missouri werkelijkheid. De overheid heeft miljoenen kilo’s kaas over en weet niet wat het er mee aan moet.
Gemiddeld eten wij Hollandse kaaskoppen zo’n zeventien kilo van het populaire broodbeleg per persoon per jaar en daarin lijken we behoorlijk op Amerikanen, die zo’n achttien kilo per jaar eten. Een behoorlijke hoeveelheid zou je denken. Maar niet voldoende als het aan de Amerikaanse overheid ligt. Op dit moment heeft het land van hotdogs en cheeseburgers een overschot van zo’n 635 miljoen kilo kaas.
Government Cheese
Hoe dat in hemelsnaam kan? Daarvoor moeten we terug naar de jaren zeventig. Boeren liepen al langere tijd tegen een melkoverschot aan. Wanneer de productie van koeien het hoogst was — in de lente en zomer — was de vraag naar melk het laagst. Dit kwam onder andere door gesloten schoolkantines en omdat zuivelgerechten in de winter populairder waren dan in de warmere maanden.
President Jimmy Carter wilde boeren helpen. De overheid opperde daarom om het overschot voor een schappelijke prijs op te kopen. Maar melk is niet lang houdbaar en lastig op te slaan. De oplossing? Dan maak je er gewoon kaas van! Iedereen tevreden, zou je denken. Maar het zorgde er juist voor dat boeren alleen maar meer gingen produceren. De overheid kreeg er steeds meer kaas bij en kon dit allemaal niet meer kwijt.
Een oplossing was nodig en dat begon bij opvolger Ronald Reagan. Hij startte verschillende programma’s om het gigantische overschot kaas kwijt te raken. En dat dat hard nodig was, bleek wel toen landbouwsecretaris John R. Block naar de pers liep met een flink stuk schimmelend kaas. Zijn woorden: “We hebben zestig miljoen van deze blokken en de kwaliteit gaat achteruit. We kunnen er geen markt voor vinden en kunnen het niet verkopen. We zoeken naar mensen aan wie we ze kunnen weggeven.”
Et voilà: de term Government Cheese was geboren, kreeg een soort cultstatus en stond symbool voor armoede. Enorme hoeveelheden kaas werden weggegeven bij voedselbanken, gemeenschapscentra en andere plekken met hulpbehoevende mensen.
Got milk?
Maar de programma’s van Reagan waren niet voldoende om het zoute goedje kwijt te raken. Vanaf de jaren negentig werkte de overheid daarom samen met fastfoodketens. The National Dairy Promotion Board werd in het leven geroepen en verschillende campagnes werden gestart.
Waar je dan bijvoorbeeld aan moet denken? Een zevenkazen-pizza bij Domino’s en een extra cheesy taco bij Taco Bell. Op subtiele wijze probeerde de overheid van het kaasoverschot af te komen. Maar de VS had naast kaas ook nog altijd te veel melk en boter. En wat doe je dan? Dan zorg je er gewoon voor dat je populairste fastfoodketen, McDonald’s, switcht van margarine naar boter. En ook om melk kwijt te raken werden campagnes opgezet. Zoals de wereldberoemde Got Milk-advertenties, waarbij beroemdheden met een melksnor poseerden.
Meer melk, minder vraag
Terug naar vandaag. Want ondanks de creatieve pogingen vanuit de overheid en marketingbureaus, kampt de VS met een kaasoverschot van meer dan zeshonderd miljoen kilo (!). Dat is meer dan het ooit was en met alleen kaaspizza’s gaan ze er niet vanaf komen.
Nog altijd is het probleem van overproductie niet opgelost. Sterker nog: het is alleen maar groter geworden. Hoe dit kan? Er staan gemiddeld tien keer zoveel koeien op stal én een koe produceert gemiddeld vijf keer meer melk dan in de jaren vijftig.
Daarbij komt dat Amerikanen steeds minder zuivel consumeren en dat de VS vanwege slechte buitenlandse relaties steeds meer moeite heeft om kaas te exporteren naar grote afnemers als Mexico en China. De overheid zit met veel te veel kaas en ondertussen gaan tientallen boerderijen failliet vanwege de steeds lager wordende prijs.
Grot van je dromen
Kortom: de kaasvoorraad groeit en moet ergens worden opgeslagen. En waar doe je dat? In een grot dus. Of eigenlijk meerdere grotten. Over het hele land wordt de lekkernij opgeborgen, maar de grotten onder Springfield in de Amerikaanse staat Missouri spreken het meest tot de verbeelding. De gigantische omgebouwde kalksteenmijnen zijn gevuld met miljoenen kilo’s kaas. Hier is de temperatuur koel en zorgt het hoge luchtvochtigheidsgehalte ervoor dat de eetwaren lang goed blijven.
In de voedselbunker vind je overigens niet alleen kaas van de overheid. In totaal slaan zo’n vijftig bedrijven hier hun kaasvoorraden op en elke dag komen en gaan er zo’n zeshonderd vrachtwagens die het gele eten over het land verspreiden zoals jij Parmezaanse kaas over je pizza strooit. Dus kan je geen genoeg krijgen van kaasplankjes, kaasfondues of Babybel’s? Dan ligt de grot van je dromen letterlijk aan je voeten in Springfield.
Scheve markt
Iconische melkcampagnes, kaasgrotten: het klinkt allemaal niet zo dramatisch. Toch is er veel kritiek op de manier waarop de overheid met het kaasoverschot omgaat. Ten eerste zorgt het beleid volgens criticasters voor een scheve markt. Volgens hen zijn er simpelweg te veel melkboeren en zolang de regering het overschot blijft opkopen, zal dat probleem nooit opgelost worden.
Daarnaast zijn milieuactivisten niet blij met de aanpak. Het is algemeen bekend dat de vee-industrie een enorme hoeveelheid voedsel en water nodig heeft en dat koeien flink bijdragen aan klimaatverandering vanwege de methaangassen die ze uitstoten. Door zuivelproducten op te kopen waar geen vraag naar is, blijft de vee-industrie kunstmatig groot. Met alle gevolgen van dien.
Eigen Willy Wonka
Dat onze buren aan de andere kant van de Atlantische Oceaan goed kunnen eten staat buiten kijf, maar of ze deze gigantische berg kaas weg kunnen werken? Dat is te betwijfelen. De kans is groot dat het niet bij 635 miljoen kilo zal blijven en dat er misschien nog wel meer grotten beschikbaar moeten worden gesteld. En als dat dan toch gebeurt, stellen we voor dat ze er een eigen Willy Wonka neerzetten, zodat we in de toekomst een ticket voor een rondleiding kunnen scoren.
De ene grot is de andere niet. Zo vind je in Mexico de Cave of Crystals, waar je het nog geen half uur overleeft.
