Van martelziekenhuis tot brandende spookstad: van deze 8 verlaten plekken lopen de rillingen over je rug
- Artikel
- 01 feb 2024
- 7 minuten leestijd
Leegstaande panden, dorpen of zelfs steden: ze voelen altijd een beetje griezelig aan. Soms enkel en alleen door de stilte en het verval, maar soms ook door het lugubere verhaal erachter. We nemen je mee langs acht verlaten plekken die in de tweede categorie vallen.
© Aaron Vowels / Flickr.com
Waverly Hills, Verenigde Staten
Toen de tuberculose-epidemie begin vorige eeuw om zich heen sloeg, moest behandelcentrum Waverly Hills hoop bieden. De realiteit bleek echter anders, want toen dit ziekenhuis in de jaren zestig haar deuren sloot, had het een horrorreputatie. Vanwege het gebrek aan effectieve medicijnen voor tuberculose experimenteerde het personeel hier jarenlang met radicale behandelingen die maar een enkeling kon navertellen. Ruim achtduizend mensen lieten hier het leven en werden weggevoerd in een tunnel die vandaag de dag bekend staat als de ‘dodentunnel’. En dan is er nog de beruchte kamer 502, waar meerdere verpleegsters uit het leven stapten.
Meer lezen over kamer 502 en hoe de plek er nu uitziet? Dat doe je hier.
Beelitz-Heilstätten, Duitsland
Beelitz-Heilstätten begon met hetzelfde doel als Waverly Hills: een plek om te herstellen van de toen nog dodelijke longziekte tuberculose. Toch is het verhaal van deze verlaten plek verder nauwelijks te vergelijken met de Amerikaanse variant. Dit ziekenhuis, dat overigens in een prachtige bosrijke omgeving ligt en de allure van een vervallen resort heeft, werd namelijk in de Eerste Wereldoorlog omgetoverd tot een militair ziekenhuis. In 1916 werd zelfs Adolf Hitler hier behandeld, nadat hij verblind werd door Brits mosterdgas en verwondingen aan zijn been opliep. Niemand wist toen dat deze jonge soldaat er ruim twintig jaar later voor zou zorgen dat het complex voor een tweede keer als militair ziekenhuis zou dienen. En alsof dat niet genoeg was, werd het complex later nog tussen 1945 en 1991 gebruikt als grootste militaire zone van de Sovjet-Unie buiten Rusland. Na die laatste eigenaar werd het pand jarenlang overgeleverd aan avonturiers die gefascineerd raakten door de plek vol historie.
Wat er nu van deze plek over is en hoe je er komt? Lees het in dit artikel.
Al Madam, Verenigde Arabische Emiraten
Op zo’n zeventig kilometer van Dubai vind je een verlaten wijk die behoorlijk wat aan de verbeelding overlaat. Net buiten de stad Al Madam worden twaalf huizen en een moskee langzaam teruggewonnen door het woestijnzand. Alles wijst erop dat inwoners hun huis hier in haast achterlieten. De deuren van de huizen staan nog wagenwijd open en bezittingen zijn in een wirwar achtergelaten. Volgens de legende zijn bewoners gevlucht voor zogenaamde kwaadaardige djinns: boze geesten uit de Islamitische mythologie. Een griezelig verhaal dus, maar de lege kleurrijke huizen vol zand leveren wel prachtige plaatjes op.
Meer daarvan zien? Check ze hier.
Dargavs, Rusland
Iets ten noorden van Georgië en nét buiten het kleine dorp Dargavs bevindt zich één van Ruslands grootste mysteries. Tussen steile bergen en aan de rand van een meanderende rivier staan een aantal puntige huisjes. Op het eerste gezicht is het niets meer dan een leegstaand dorpje, maar deze plek staat in Rusland bekend als ‘de stad der doden’. En dat is niet voor niets, want tussen de muren van de ongeveer honderd witte huisjes vind je eigendommen en overblijfselen van meer dan tienduizend overledenen. Sommige zijn zo goed bewaard dat het vlees nog aan de botten hangt. En dat terwijl de oudste huisjes (of tombes) volgens historici uit de zestiende eeuw dateren.
De oorsprong van de huisjes en lichamen blijft een mysterie, maar er bestaan meerdere theorieën. Daarover lees je meer in dit artikel.
Brits ziekenhuis, Corfu
Op boottocht tussen de Griekse eilanden? Dan kijk je bij aankomst op Corfu op een imposant fort dat je waarschijnlijk doet denken aan een verdedigingswerk of misschien zelfs een voormalig paleis. Maar niets is minder waar, want dit van oorsprong ‘Britse ziekenhuis’ werd in 1941 bezet door het fascistische Italië. Al snel, in april dat jaar, werd de achtertuin van het pand gebruikt als liquidatieplaats en werden een aantal van de behandel- en operatiekamers omgevormd tot martelkamers. En de rest van de kamers? Dat werden cellen waar gevangenen vaak uitgemergeld raakten en stierven door dorst en honger. Om te voorkomen dat de buitenwereld achter deze grove mensenrechtenschendingen kwam, groeven de Italianen een gat in de grond van de kelder om daar de lijken te dumpen: het ‘bottengat’ was geboren.
We schreven eerder een artikel over deze lugubere plek. Wil je er meer weten over wat er later gebeurden toen de Duitsers het pand overnamen? Klik hier.
Centralia, Verenigde Staten
Een brandende spookstad. Het klinkt misschien als een luguber sprookje, maar het is werkelijkheid in de Amerikaanse staat Pennsylvania. Door een fout in de afvalverwerking in 1962 kreeg het dorp Centralia te maken met een mijnbrand. En zestig jaar later is er nog altijd sprake van rookvorming in de inmiddels (nagenoeg) vervallen plek. Het was overigens niet zo dat mensen met de haast moesten vertrekken door de brand onder de grond. In eerste instantie leverde het naast wat rookvorming niet veel ongemakken op, maar na ongeveer twintig jaar begonnen bewoners flauw te vallen door koolmonoxidevergiftiging en ontstonden er levensgevaarlijke zinkgaten. Het dorp liep daardoor snel leeg. Inmiddels wonen er alleen nog een paar inwoners die tijdens de evacuatie weigerden te vertrekken. Of zij ooit zullen meemaken dat het vuur gedoofd is? Kleine kans, aangezien er volgens experts genoeg steenkool onder de oppervlakte ligt om de ondergrond nog 250 jaar te laten branden.
Meer over deze bijzondere stad die inspiratie was voor een wereldberoemde film en videogame? Lees het hele verhaal hier.
Hashima eiland, Japan
Wat is er nou griezeliger dan een spookstad? Juist, een spookeiland. Op het Japanse Hashima-eiland staat de tijd al vijftig jaar stil. Dat wordt pijnlijk duidelijk wanneer je de plek betreedt en oude meubels, kinderfietsen, typemachines en paspoppen tegenkomt. Je kan het je waarschijnlijk niet voorstellen, maar ooit zat dit eiland tjokvol mensen. In 1959 had het ruim vijfduizend inwoners. En dat allemaal op één vierkante kilometer. Klinkt misschien knus, maar niets was minder waar. Veel arbeiders uit China en Noord- en Zuid-Korea moesten hier tijdens de Tweede Wereldoorlog gedwongen in mijnen werken. Naar schatting zijn er in die tijd zo’n dertienhonderd krijgsgevangenen overleden door de erbarmelijke omstandigheden. En ook in de jaren vijftig hadden mijnwerkers hier een zwaar leven, waarbij ze ook nog regelmatig geteisterd werden door tyfoons in het gebied. Al met al dus een eiland om snel te vergeten, ondanks dat de plek genomineerd werd voor een plek op de werelderfgoedlijst van UNESCO.
Meer over het leven op dit ooit dichtbevolkte eiland? Klik hier.
Poveglia, Italië
Poveglia heeft zo’n duistere achtergrond, dat je bijna niet kan geloven dat dit eiland echt bestaat. Hier, vlak voor de kust van Venetië, lieten meer dan honderdduizend mensen het leven. Eeuwenlang was Poveglia een quarantaine-eiland voor patiënten met pestverschijnselen. De meesten die hier voet zetten, verlieten de plek niet meer. Het eiland telde meerdere crematoria, maar zelfs die konden de toevoer van lichamen niet verwerken. Historici vermoeden daarom dat er meerdere massagraven op het eiland te vinden zijn en dat de ondergrond bezaaid zou zijn met menselijke resten. Na eeuwen van ellende en daarna leegstand kreeg Poveglia in 1922 een nieuwe functie: het opvangen van mensen met mentale gezondheidsproblemen. Ook hier ging het weer mis, want onder het mom van neurologisch onderzoek zouden hier de meest vreselijke experimenten hebben plaatsgevonden. Tel daar zelfdodingen, levende verbrandingen en paranormale verschijnselen bij op en je hebt een eiland waar je zo ver mogelijk vandaan wil blijven.
Meer lezen over dit eiland waar toegang inmiddels verboden is? Hier lees je alles over Poveglia.